Spreuken 6
1 Mijn zoon, als ge voor een ander borg zijt gebleven, Uw handslag hebt gegeven ten bate van een vreemde,
Poikani, jos sinää takaat lähimmäises, niin sinä olet kiinnittänyt kätes muukalaiseen.
2 Verstrikt zijt geraakt in uw eigen woorden, In uw eigen beloften gevangen:
Sinun sanoissas olet sinä paulaan istunut: sinä olet saavutettu puheissas.
3 Doe dan, mijn zoon, wat ik zeg, en red u eruit; Want ge zijt in de macht van uw naaste! Ga heen zonder talmen, Dring aan bij uw naaste;
ee siis, poikani, näin: pelasta itses: sillä olet tullut lähimmäises käsiin: joudu, nöyryytä itses ja vaadi lähimmäistäs.
4 Gun uw ogen geen rust, Uw wimpers geen slaap;
Älä anna silmilles unta, eikä silmälautas torkkua.
5 Ruk u los als een gazelle uit de strik, Als een vogel uit de hand van den vogelaar.
Kirvoita itses niinkuin metsävuohi pois käsistä, niinkuin lintu pyytäjänsä käsistä.
6 Luiaard, ga kijken naar de mier; Zie, hoe ze zwoegt, en word wijs!
Mene laiska myyriäisen tykö, katso hänen menoansa ja opi.
7 Al heeft ze geen leider, Geen opzichter, geen heerser,
Vaikka ei hänelläyhtään hallitsiaa, teettäjää ja isäntää ole,
8 Toch zorgt ze in de zomer voor haar spijs, Zoekt ze in de oogsttijd haar voedsel bijeen.
Kuitenkin valmistaa hän elatuksensa suvella, ja koo ruokansa eloaikana.
9 Luiaard, hoe lang blijft ge liggen, Wanneer zult ge ontwaken uit uw slaap?
Kuinka kauan sinä laiska makaat? koskas nouset unesta?
10 Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar:
Makaa vielä vähä, ota vielä unta päähäs; laske kätes vähä yhteen, ettäs vielä levätä voisit;
11 En de armoe overvalt u als een zwerver, Het gebrek als een rover!
Niin köyhyys äkisti tulee päälles niinkuin matkamies, ja vaivaisuus niinkuin varustettu mies.
12 Een nietsnut is het, een booswicht, Die omgaat met bedrieglijke taal;
Jumalatoin ihminen, vahingollinen mies, kävelee suunsa vääryydellä,
13 Die met de ogen knipt, met de voeten wenkt, En tekens geeft met de vingers;
Iskee silmää, nyhtää jalvoillansa, kokottelee sormillansa.
14 Die boze plannen smeedt in zijn hart, Steeds kwaad beraamt en ruzie zoekt!
Vääryys on hänen sydämessänsä, ja aikoo pahaa: hän saattaa riidat matkaan.
15 Daarom zal hem de tegenspoed plotseling treffen, Zal hij met één slag bezwijken, zonder kans op herstel.
Sentähden tulee pikaisesti hänen kadotuksensa, ja hän äkisti muserretaan rikki, niin ettei hänellä yhtään parannusta ole.
16 Zes dingen zijn er die Jahweh haat, Van zeven heeft hij een afschuw:
Kuusi on, joita Herra vihaa, ja seitsemää kauhistuu hänen sielunsa:
17 Van brutale ogen; van een valse tong; Van handen, die onschuldig bloed vergieten;
Ylpiät silmät, petollinen kieli, kädet, jotka vuodattavat viatonta verta;
18 Van een hart, dat boze plannen beraamt; Van voeten, die ten kwade spoeden;
Sydän, joka vahingollisia ajattelee, jalat, jotka ovat nopsat pahuuteen juoksemaan;
19 Van een valsen getuige, die leugens verspreidt; Van iemand, die broedertwist stookt.
Väärä todistaja, joka valheita tuottaa, ja se, joka saattaa riidan veljesten välille.
20 Mijn zoon, onderhoud het gebod van uw vader, Sla niet in de wind wat uw moeder u leerde;
Poikani, pidä isäs käskyt, ja älä hylkää äitis lakia.
21 Prent het voor altijd in uw hart, Wind het als een snoer om uw hals.
Sido ne alati yhteen sydämes päälle, ja ripusta ne kaulaas.
22 Als ge wandelt, moge het u geleiden, Over u waken, als ge slaapt, Tot u spreken, wanneer ge ontwaakt.
Koskas vaellat, niin ne johdattavat sinua; koskas lepäät, niin he varjelevat sinua; koskas heräät, niin he puhuttelevat sinua.
23 Want het gebod is een lamp, Het onderricht een licht, De straffe tucht een weg ten leven.
Sillä käsky on niinkuin kynttilä, ja laki niinkuin valkeus, ja opin kuritus elämän tie,
24 Het zal u behoeden voor de vrouw van een ander, Voor de gladde tong van een vreemde.
Ettäs varjeltaisiin pahasta vaimosta, ja muukalaisen makiasta kielestä.
25 Zet uw hart niet op haar schoonheid, Laat ze u niet met haar wimpers verleiden;
Älä himoitse sydämessäs hänen kauneuttansa, ettes vieteltäisi hänen silmäinsä kiillosta.
26 Want de prijs van een deerne is een stuk brood, Maar de getrouwde vrouw maakt jacht op een kostelijk leven
Sillä portto saattaa leivältä pois; mutta aviovaimo saattaa kauniin elämän.
27 Kan iemand soms vuur in zijn voorschoot nemen, Zonder dat hij zijn kleren schroeit;
Taitaako joku kätkeä tulen poveensa, ettei hänen vaattensa pala?
28 Of kan hij op gloeiende kolen lopen, Zonder dat hij zijn voeten brandt?
Eli taitaako joku hiilten päällä kävellä, ettei hän jalkojansa polta?
29 Zo vergaat het hem, die zich afgeeft met de vrouw van een ander: Niemand die haar aanraakt, komt er straffeloos van af.
Niin sille tapahtuu, joka lähimmäisensä vaimoa lähentelee; ei se pääse rankaisematta, joka häneen ryhtyy.
30 Men veracht geen dief, zo hij enkel steelt, Om zijn maag te vullen, als hij honger heeft;
Ei se ole varkaalle niin suuri häpiä, jos hän varastaa henkensä piteeksi, koska nälkä on:
31 Toch moet hij, eenmaal betrapt, zevenvoudig vergoeden, Alles geven wat hij in huis heeft.
Jos hän käsitetään, antaa hän sen seitsemänkertaisesti jälleen, ja kaiken huoneensa saadun;
32 Kortzichtig de man, die overspel pleegt met een vrouw: Wie zijn eigen ondergang wil, moet zo iets niet doen;
Mutta joka vaimon janssa huoruuteen lankee, se on tyhmä, ja joka sielunsa kadottaa tahtoo, se niin tekee.
33 Schade en schande zal zo iemand belopen, Zijn slechte naam raakt hij nimmer meer kwijt.
Rangaistus ja häpiä tulee hänen päällensä, ja hänen häväistyksensä ei pyyhitä pois.
34 Want de jaloezie van den man wekt de woede bij hem op, En op de dag van de wraak zal hij niemand ontzien;
Sillä miehen vihalla on kiivaus: ei hän säästä häntä koston päivänä:
35 Dan slaat hij op losgeld geen acht, Hij wil het niet, al biedt ge hem nog zo veel!
Ei hän lukua pidä sovittajasta, eikä ota lahjoja, vaikka paljon antaisit.
