Jozua 11
1 Zodra Jabin, de koning van Chasor, hiervan hoorde, zond hij boden naar Jobab, den koning van Madon, naar den koning van Sjimron, naar den koning van Aksjaf,
Hazor lengpa Jabin in thilsoh hohi ajah phatnin avella lengho hi kouna thu athotnin, Madon lengpa Jobab, Shimron lengpa, Aeshaph lengpa,
2 en naar de koningen van het noordelijk bergland, van de Araba ten zuiden van Gennezaret, van de Sjefela en van het heuvelachtig gebied van Dor in het westen.
Sahlam gamkaija lengho jouse, Galibe lhanglang Jordan phaicham gamma lengho, Galibe molbulla lengho, lhumlam Naphethder lengho,
3 Dat waren de Kanaänieten in het oosten en het westen, de Amorieten, Chittieten en Perizzieten, de Jeboesieten in het gebergte, en de Chiwwieten aan de voet van de Hermon in het land van Mispa.
Solam le lhumlam gamkaija um Canaan lengho, Amor mite lengho, Hit mite, Perizz mite, thinglhang gamma um Jabus mite, Mizpah gamsunga um Hermon molken suhlanga khopihoa um Hivi miteho jouse chu akouvin ahi.
4 Met heel hun legermacht, met drommen, talrijk als het zand aan het strand van de zee, en met een groot aantal paarden en strijdwagens rukten zij uit.
Hiche lengho jouse hi galsat dingin ahungkon tauve. Amahohi ahung kiloikhommun asepai houhi ahintit khommun ahileh alet-lha jengin ahi. Asakol houleh akangtalai hou twikhanglen panga neldiho bangin gamkom alosoh jengun ahi.
5 En toen al die koningen zich hadden verenigd, gingen ze gezamenlijk hun tenten opslaan bij de wateren van Merom, om Israël te bestrijden.
Hiche lengho hin athau ajekhommun Israelte satdingin Merom komma tuipang vellah ngahmun asemmun ahi.
6 Maar Jahweh sprak tot Josuë: Wees niet bang voor hen; want morgen om deze tijd leg Ik ze allen verslagen voor Israël neer; dan moet ge de pezen van de poten hunner paarden doorsnijden, en hun strijdwagens verbranden.
Hichun Pakaiyin Joshua kommah hitin ahinseijin, “Amaho khu kichahih’in, jing nikho tuphat tahle hin, amahohi athisa banga Israelte kahinpehdoh ding ahi. Hiteng chuleh asakolte akeng nasuhbeijuva akangtalai hou nahallhah diu ahi,” ati.
7 Toen Josuë dan ook met al zijn krijgsvolk plotseling bij de wateren van Merom verscheen en op hen aanviel,
Hitichun Joshua leh asepaite jousen Merom komma tuipanga chun alhailutnun gangtah’in adelkhum tauvin ahi.
8 leverde Jahweh ze aan Israël over. Zij versloegen ze en achtervolgden ze tot Groot-Sidon en Misrefot in het westen, en tot de vallei van Mispe in het oosten: zij versloegen ze, tot er niemand meer overbleef.
Pakaiyin amaho chu Israelte khutnah ahinpedoh tan, hitichun amahon Sidon gamlenlang geileh Misrephath-maim changgei chuleh Mizpah solam phaicham geipeh’in ahindellutnun amaho chu khatcha hinghoi louvin ahin thatsoh keijun ahi.
9 Josuë deed met hen, zoals Jahweh hem had gezegd; hun paarden sneed hij de pezen door, en hun strijdwagens verbrandde hij.
Pakaiyin aseipeh bang bangin Joshua’n asakolteu keng asatbai peh’in chuleh akangtalai jouseu ahallhah peh’in ahi.
10 Bij zijn terugkeer veroverde Josuë toen Chasor, en joeg zijn koning over de kling; Chasor stond eertijds aan het hoofd van al die koninkrijken.
Hiche jouchun Joshua ahung kinunglen Hazor chu alan chuleh alengpau chu athatnin ahi. Phatchomkhat achu Hazor hi hiche lenggam ho jouse bulpi anahin ahi.
11 Zij sloegen alle levende wezens, die erin waren, met de ban, en joegen ze over de kling, zodat geen levend wezen ontkwam; Chasor zelf stak hij in brand.
Israelten hiche khopi sunga mihing ching jouse abonchan asumang sohkeijin mi khatcha jong ahing hoipon ahi. Hitichun Joshua’n khopi chu ahallhatan ahi.
12 Verder maakte Josuë zich meester van alle steden dier koningen en van die koningen zelf; hij sloeg ze met de ban, en joeg ze over de kling, zoals Moses, de dienaar van Jahweh, bevolen had.
Pakai lhacha Mose’n athupeh bang bangin Joshua’n lengdangho jouse leh amipiteu abonchan asumang sohkeijin ahi.
13 Doch de steden, die op de heuvels lagen, staken de Israëlieten niet in brand, behalve dan Chasor, dat Josuë had laten verbranden.
Joshua’n anahallhah Hazor tailou Israelten lhangchunga kitungdoh khopiho chu anahallha pouvin ahi.
14 Maar heel de have en het vee van die steden maakten de Israëlieten buit; alle mensen echter, tot den laatsten man toe, joegen ze over de kling, en geen levend wezen lieten ze achter.
Israelten khopi asuhmang houva achomdoh’u neile gou holeh ganchaho chu akilah’un ahi. Ahinla koimacha hinghoi louvin mihing jouse chu athatgam sohkeijin ahi.
15 Wat Jahweh aan zijn dienaar Moses had bevolen, heeft Moses aan Josuë gelast, en Josuë bracht het ten uitvoer; hij deed stipt, wat Jahweh aan Moses had voorgeschreven.
Pathen thupeh dungjuija Mose’n Joshua chu thu anapeh ahi. Hitichun Joshua’n Pathen thupeh dungjuija Mose’n anathupeh ho jouse chu atongdoh sohkeijin ahi.
16 Zo veroverde Josuë heel dit land: het gebergte, heel de Négeb, de gehele landstreek Gósjen, de Sjefela, de Araba, en het israëlietisch bergland met zijn laagten,
Hitihin Joshua’n gamsung pumpi hi anajouvin, thinglhang gam Negiv gampumpi, Goshen khopile vella gampumpi, Kolbul solam gamho, Jordan phaicham gamho, Israel molsangho leh Galilee molbul gamho jouse analasoh keijin ahi.
17 van het Chalakgebergte af, dat naar Seïr oploopt, tot Báal-Gad in de Libanonvlakte aan de voet van het Hermongebergte. Al hun koningen nam hij gevangen en sloeg ze dood.
Tun Israel gamchu Halak mol’apatnin ahung kijedoh’in lhanglanga Seir changgei aphan, chuleh sahlang gam Lebanon phaicham Hermon molbulla Baal-gad changgei ahopmin ahi. Joshua in hiche gam lengho jouse anathatgam sohkeijin ahi.
18 Lange tijd heeft Josuë tegen al die koningen moeten strijden.
Hiche tohmolsona dingahin phat sottah gal anadouvun ahi.
19 Er was geen stad, die met de Israëlieten vrede sloot, behalve die der Chiwwieten, die in Gibon woonden; alles hebben ze gewapenderhand moeten veroveren.
Hiche gamhoa hin Gibeon a Hivi mite tailou khatchan Israelte hi ana kichampi pon ahi. Hiche Gibeon miho tailou gamdang miho jouse vangchu anathatgam sohhellun ahi.
20 Want Jahweh had het beschikt, dat ze hun hart zouden verstokken, en vijandelijk tegen de Israëlieten zouden optreden, opdat men hen met de banvloek zou slaan, en er geen genade voor hen zou wezen, maar opdat men hen zou kunnen verdelgen, zoals Jahweh het Moses bevolen had.
Ajeh chu Pakaiyin alungu asuhtah peh’a Israelte chu anakisatpiu ahi. Hijeh achu amaho chu Pakaiyin Mose anathupeh bangin khotona beihellin anasumang’un ahi.
21 In die tijd ging Josuë ook nog de Anakieten uitroeien uit het bergland, uit Hebron, Debir, Anab, en uit het gehele gebergte van Juda en Israël. Met hun steden sloeg Josuë hen met de ban,
Hichephat sungah hin Joshua’n Hebron thinglhanggam pumpi le Dibar, Anab, Israelte le Judah gamsung pumpia cheng Anak chilhah hojouse ana sumang sohkeijun ahi. Aman amahohi achennao khopiho jouse pummin anathatgam sohkeijin ahi.
22 zodat er geen Anakieten meer in het land der Israëlieten overbleven, behalve in Gaza, Gat en Asjdod.
Israel gamsung pumpia Anak chilhahho hi khatcha akihinghoi anaumpouvin ahi. Ahinlah Gaza, Gath gamma vang amoh themkhat aumnalaijin ahi.
23 Josuë veroverde dus het gehele land, juist zoals Jahweh het Moses gezegd had. Hij gaf het aan Israël ten erfdeel, zoals het elk van zijn stammen toekwam. En het land rustte uit van de strijd.
Hichun Pakaiyin Mose anaseipeh bang bangin Joshua’n gamsung pumpi chu analatan ahi. Aman Israelte chu agouchan diuvin aphung aphung dungjuijin anahoppeh’in ahi. Hitichun galsatna a kon in gamsung chu ana kicholdo tan ahi.
