< Johannes 19 >
1 Toen liet Pilatus Jesus geselen.
Атунч, Пилат а луат пе Исус ши а пус сэ-Л батэ.
2 En de soldaten vlochten een kroon van doornen, en zetten ze Hem op het hoofd; ze wierpen Hem een purperen mantel om,
Осташий ау ымплетит о кунунэ де спинь, Й-ау пус-о пе кап ши Л-ау ымбрэкат ку о хайнэ де пурпурэ.
3 traden op Hem toe, en zeiden: Wees gegroet, koning der Joden. En ze sloegen Hem in het gelaat.
Апой, с-ау апропият де Ел ши зичяу: „Плекэчуне, Ымпэратул иудеилор!” Ши-Й дэдяу палме.
4 Nu kwam Pilatus weer naar buiten, en sprak tot hen: Zie, ik breng Hem u naar buiten, om u te doen weten, dat ik volstrekt geen schuld in Hem vind.
Пилат а ешит ярэшь афарэ ши а зис иудеилор: „Ятэ кэ ви-Л адук афарэ, ка сэ штиць кэ ну гэсеск ничо винэ ын Ел.”
5 Jesus kwam dus naar buiten, met de doornenkroon en de purperen mantel. En hij sprak tot hen: Ziet den mens.
Исус а ешит деч афарэ, пуртынд кунуна де спинь ши хайна де пурпурэ. „Ятэ Омул!”, ле-а зис Пилат.
6 Maar toen de opperpriesters en trawanten Hem zagen, schreeuwden ze het uit: Aan het kruis, aan het kruis met Hem! Pilatus zei hun: Neemt Hem zelf, en kruisigt Hem; want ik vind geen schuld in Hem.
Кынд Л-ау зэрит, преоций чей май де сямэ ши апрозий ау ынчепут сэ стриӂе: „Рэстигнеште-Л! Рэстигнеште-Л!” „Луаци-Л вой ши рэстигници-Л”, ле-а зис Пилат, „кэч еу ну гэсеск ничо винэ ын Ел.”
7 De Joden antwoordden hem: We hebben een Wet, en volgens de Wet moet Hij sterven; want Hij heeft Zich uitgegeven voor Zoon van God.
Иудеий й-ау рэспунс: „Ной авем о Леӂе, ши дупэ Леӂя ачаста, Ел требуе сэ моарэ, пентру кэ С-а фэкут пе Сине Фиул луй Думнезеу.”
8 Toen Pilatus dit hoorde, werd hij nog meer bevreesd.
Кынд а аузит Пилат ачесте кувинте, й-а фост ши май маре фрикэ.
9 Hij ging opnieuw het rechthuis binnen, en sprak tot Jesus: Van waar zijt Gij? Maar Jesus gaf hem geen antwoord.
А интрат ярэшь ын одая де жудекатэ ши а зис луй Исус: „Де унде ешть Ту?” Дар Исус ну й-а дат ничун рэспунс.
10 Pilatus zeide Hem dus: Staat Gij mij niet te woord? Weet Gij niet, dat ik de macht heb, om U vrij te laten, en de macht, om U te kruisigen?
Пилат Й-а зис: „Мие ну-мь ворбешть? Ну штий кэ ам путере сэ Те рэстигнеск ши ам путере сэ-Ць дау друмул!”
11 Jesus antwoordde: Ge zoudt niet de minste macht over Mij hebben, zo ze u niet van hogerhand was gegeven; die Mij aan u heeft overgeleverd, draagt daarom groter schuld.
„Н-айавя ничо путере асупра Мя”, й-а рэспунс Исус, „дакэ ну ць-ар фи фост датэ де сус. Де ачея чине Мэ дэ ын мыниле тале аре ун май маре пэкат.”
12 Om die reden trachtte Pilatus Hem in vrijheid te stellen. Maar de Joden schreeuwden het uit: Als ge Hem vrijlaat, zijt ge niet keizersgezind. Wie zich voor koning uitgeeft, staat tegen den keizer op.
Де атунч, Пилат кэута сэ-Й дя друмул. Дар иудеий стригау: „Дакэ дай друмул омулуй ачестуя, ну ешть приетен ку Чезарул. Орьчине се фаче пе сине ымпэрат есте ымпотрива Чезарулуй.”
13 Toen Pilatus dit hoorde, leidde hij Jesus naar buiten, en zette zich op de rechterstoel neer, op de plaats die Litostrótos heet, Gábbata in het hebreeuws.
Кынд а аузит Пилат ачесте ворбе, а скос пе Исус афарэ ши а шезут пе скаунул де жудекэтор, ын локул нумит „Пардосит ку петре”, яр еврееште, „Габата”.
14 Het was nu daags voor het paasfeest, ongeveer het zesde uur. En hij sprak tot de Joden: Ziet uw koning.
Ера зиуа прегэтирий Паштелор, кам пе ла часул ал шаселя. Пилат а зис иудеилор: „Ятэ Ымпэратул востру!”
15 Maar ze schreeuwden: Weg, weg met Hem! Kruisig Hem! Pilatus zei hun: Zal ik uw Koning kruisigen? De opperpriesters antwoordden: We hebben geen koning dan Caesar.
Дар ей ау стригат: „Я-Л, я-Л, рэстигнеште-Л!” „Сэ рэстигнеск пе Ымпэратул востру?” ле-а зис Пилат. Преоций чей май де сямэ ау рэспунс: „Ной н-авем алт ымпэрат декыт пе Чезарул!”
16 Toen gaf hij Hem aan hen over, om gekruisigd te worden. Men voerde Jesus dus weg;
Атунч, Л-а дат ын мыниле лор, ка сэ фие рэстигнит. Ау луат деч пе Исус ши Л-ау дус сэ-Л рэстигняскэ.
17 Zelf droeg Hij het kruis. Zo trok Hij naar buiten naar de zogenaamde Schedelplaats, die in het hebreeuws Gólgota wordt genoemd.
Исус, дукынду-Шь кручя, а ажунс ла локул зис ал „Кэпэцыний”, каре ын еврееште се кямэ „Голгота”.
18 Daar kruisigde men Hem; en met Hem nog twee anderen, aan elke zijde één, en Jesus in het midden.
Аколо а фост рэстигнит; ши ымпреунэ ку Ел, ау фост рэстигниць алць дой, унул де о парте ши алтул де алта, яр Исус ла мижлок.
19 Pilatus had ook een opschrift doen schrijven, en het aan het kruis laten hechten. Er stond op geschreven: Jesus van Názaret, de Koning der Joden.
Пилат а скрис о ынсемнаре пе каре а пус-о дясупра кручий ши ера скрис: „Исус дин Назарет, Ымпэратул иудеилор”.
20 Vele Joden lazen dit opschrift; want de plaats waar Jesus gekruisigd werd, lag dicht bij de stad, en het was geschreven in het hebreeuws, grieks en latijn.
Мулць дин иудей ау читит ачастэ ынсемнаре, пентру кэ локул унде фусесе рэстигнит Исус ера апроапе де четате; ера скрисэ ын еврееште, латинеште ши гречеште.
21 De opperpriesters der Joden zeiden dus tot Pilatus: Schrijf niet: De koning der Joden; maar: Hij heeft gezegd: Ik ben de koning der Joden.
Преоций чей май де сямэ ай иудеилор ау зис луй Пилат: „Ну скрие: ‘Ымпэратул иудеилор.’ Чи скрие кэ Ел а зис: ‘Еу сунт Ымпэратул иудеилор.’”
22 Pilatus antwoordde: Wat ik geschreven heb, blijft geschreven.
„Че ам скрис, ам скрис”, а рэспунс Пилат.
23 Toen de soldaten Jesus dus hadden gekruisigd, namen ze zijn klederen in bezit, en verdeelden ze in vieren; één deel voor elken soldaat, behalve nog het onderkleed. Dat onderkleed was zonder naad, uit één stuk geweven van boven tot onder.
Осташий, дупэ че ау рэстигнит пе Исус, Й-ау луат хайнеле ши ле-ау фэкут патру пэрць, кыте о парте пентру фиекаре осташ. Й-ау луат ши кэмаша, каре н-авя ничо кусэтурэ, чи ера динтр-о сингурэ цесэтурэ де сус пынэ жос.
24 Ze zeiden dus tot elkander: Laten we het niet in stukken scheuren, maar er om loten, wie het krijgt. Zo zou de Schrift worden vervuld: "Ze hebben mijn klederen onder elkander verdeeld, En over mijn gewaad het lot geworpen." En zo deden het dus de soldaten.
Ши ау зис ынтре ей: „Сэ н-о сфышием, чи сэ траӂем ла сорць а куй сэ фие.” Ачаста с-а ынтымплат ка сэ се ымплиняскэ Скриптура, каре зиче: „Шь-ау ымпэрцит хайнеле Меле ынтре ей, ши пентру кэмаша Мя ау трас ла сорць.” Ятэ че ау фэкут осташий.
25 Bij het kruis van Jesus stonden zijn moeder, de zuster zijner moeder, Maria van Klopas en Maria Magdalena.
Лынгэ кручя луй Исус, стэтяу мама Луй ши сора мамей Луй, Мария, неваста луй Клеопа, ши Мария Магдалена.
26 Jesus zag zijn moeder staan, en naast haar den leerling, dien Hij beminde. En Hij sprak tot zijn moeder: Vrouw, ziedaar uw zoon.
Кынд а вэзут Исус пе мамэ-Са ши, лынгэ еа, пе ученикул пе каре-л юбя, а зис мамей Сале: „Фемее, ятэ фиул тэу!”
27 Daarna sprak Hij tot den leerling: Ziedaar uw moeder. En van dat ogenblik af nam de leerling haar bij zich op.
Апой, а зис ученикулуй: „Ятэ мама та!” Ши, дин часул ачела, ученикул а луат-о ла ел акасэ.
28 Toen wist Jesus, dat thans alles was volbracht; Hij sprak, opdat de Schrift zou worden vervuld: Ik heb dorst.
Дупэ ачея, Исус, каре штия кэ акум тотул с-а сфыршит, ка сэ ымплиняскэ Скриптура, а зис: „Мь-е сете.”
29 Er stond daar een kruik met azijn; men stak dan een spons vol azijn op een hysopstengel, en bracht ze Hem aan de mond.
Аколо ера ун вас плин ку оцет. Осташий ау пус ынтр-о рамурэ де исоп ун бурете плин ку оцет ши И л-ау дус ла гурэ.
30 Toen Jesus de azijn had genuttigd, zeide Hij: Het is volbracht. Hij boog het hoofd, en gaf de geest.
Кынд а луат Исус оцетул, а зис: „С-аиспрэвит!” Апой Шь-а плекат капул ши Шь-а дат духул.
31 Daar het daags voor het paasfeest was, en er op de sabbat geen lijken aan het kruis mochten blijven, (het was nog wel een grote sabbat, ) verzochten de Joden aan Pilatus, dat men hun de benen zou breken, en hen afnemen.
Де фрикэ сэ ну рэмынэ трупуриле пе круче ын тимпул Сабатулуй – кэч ера зиуа Прегэтирий, ши зиуа ачея де Сабат ера о зи маре – иудеий ау ругат пе Пилат сэ здробяскэ флуереле пичоарелор челор рэстигниць ши сэ фие луаць де пе круче.
32 Daarom kwamen de soldaten en braken de benen van den eerste, die met Hem was gekruisigd, daarna die van den tweede.
Осташий ау венит деч ши ау здробит флуереле пичоарелор челуй динтый, апой пе але челуйлалт каре фусесе рэстигнит ымпреунэ ку Ел.
33 Toen ze bij Jesus waren gekomen en zagen, dat Hij reeds was gestorven, braken ze Hem de benen niet.
Кынд ау венит ла Исус ши ау вэзут кэ мурисе, ну Й-ау здробит флуереле пичоарелор,
34 Maar een der soldaten doorboorde met een lans zijn zijde; en aanstonds vloeide er bloed uit en water.
чи унул дин осташь Й-а стрэпунс коаста ку о сулицэ; ши ындатэ а ешит дин еа сынӂе ши апэ.
35 En hij, die het gezien heeft, legt er getuigenis van af, opdat ook gij geloven moogt. Zijn getuigenis is waarachtig; ook Hij weet, dat hij de waarheid zegt.
Фаптул ачеста есте адеверит де чел че л-а вэзут; мэртурия луй есте адевэратэ ши ел штие кэ спуне адевэрул, пентру ка ши вой сэ кредець.
36 Want dit is geschied, opdat de Schrift zou worden vervuld: "Geen been zal Hem verbrijzeld worden".
Ачесте лукрурь с-ау ынтымплат ка сэ се ымплиняскэ Скриптура: „Ничунул дин оаселе Луй ну ва фи сфэрымат.”
37 En weer een ander Schriftwoord zegt: "Ze zullen opzien tot Hem, dien ze hebben doorboord".
Ши ын алтэ парте, Скриптура май зиче: „Вор ведя пе чине ау стрэпунс.”
38 Josef van Arimatea, die een leerling van Jesus was, maar alleen in het geheim uit vrees voor de Joden, vroeg daarna verlof aan Pilatus, om Jesus’ lichaam te mogen afnemen; en Pilatus stond het hem toe. Hij kwam dan, en nam zijn lichaam af.
Дупэ ачея, Иосиф дин Ариматея, каре ера ученик ал луй Исус, дар пе аскунс, де фрика иудеилор, а ругат пе Пилат сэ-й дя вое сэ я трупул луй Исус де пе круче. Пилат й-а дат вое. Ел а венит деч ши а луат трупул луй Исус.
39 Nikodemus, die vroeger Hem ‘s nachts had bezocht, kwam eveneens, en bracht een mengsel mee van mirre-hars en aloë-bladeren, ongeveer honderd pond.
Никодим, каре ла ынчепут се дусесе ла Исус ноаптя, а венит ши ел ши а адус о аместекэтурэ де апроапе о сутэ де литри де смирнэ ши де алое.
40 Ze namen het lichaam van Jesus, en wikkelden het in lijnwaad, te zamen met de geurige kruiden, zoals het onder de Joden bij begrafenis de gewoonte is.
Ау луат деч трупул луй Исус ши л-ау ынфэшурат ын фыший де пынзэ де ин, ку миресме, дупэ кум ау обичей иудеий сэ ынгроапе.
41 Nu lag er op de plaats, waar Hij was gekruisigd, een hof, en in de hof een nieuw graf, waarin nog niemand was bijgezet.
Ын локул унде фусесе рэстигнит Исус, ера о грэдинэ; ши ын грэдинэ ера ун мормынт ноу, ын каре ну май фусесе пус нимень.
42 Daar het de vooravond van het paasfeest der Joden was, en het graf dichtbij, legden ze Jesus daarin neer.
Дин причинэ кэ ера зиуа Прегэтирий иудеилор, пентру кэ мормынтул ера апроапе, ау пус аколо пе Исус.