Johannes 18
1 Na deze rede ging Jesus met zijn leerlingen naar buiten, de Kedronbeek over; daar was een hof, die Hij met zijn leerlingen binnenging.
Дупэ че а ростит ачесте ворбе, Исус а плекат ку ученичий Сэй динколо де пырыул Кедрон, унде ера о грэдинэ, ын каре ау интрат Ел ши ученичий Луй.
2 Ook Judas, zijn verrader, kende de plaats, omdat Jesus daar dikwijls met zijn leerlingen was samengekomen.
Иуда, вынзэторул, штия ши ел локул ачела, пентру кэ Исус де мулте орь Се адунасе аколо ку ученичий Луй.
3 Judas nam dus de krijgsbende en de trawanten der opperpriesters en farizeën met zich mee, en trok er heen met lantaarnen, fakkels en wapens.
Иуда деч а луат чата осташилор ши пе апрозий тримишь де преоций чей май де сямэ ши де фарисей ши а венит аколо ку фелинаре, ку фэклий ши ку арме.
4 Jesus, bewust van al wat Hem overkomen zou, trad naar voren, en sprak tot hen: Wien zoekt gij?
Исус, каре штия тот че авя сэ И се ынтымпле, а мерс спре ей ши ле-а зис: „Пе чине кэутаць?”
5 Men antwoordde Hem: Jesus van Názaret. Jesus zeide hun: Ik ben het. Ook Judas, die Hem verried, stond bij hen.
Ей Й-ау рэспунс: „Пе Исус дин Назарет!” Исус ле-а зис: „Еу сунт!” Иуда, вынзэторул, ера ши ел ку ей.
6 Maar toen Hij hun zeide: "Ik ben het"‘, deinsden ze terug, en vielen ter aarde.
Кынд ле-а зис Исус: „Еу сунт”, ей с-ау дат ынапой ши ау кэзут ла пэмынт.
7 Hij vroeg hun opnieuw: Wien zoekt gij? Ze zeiden: Jesus van Názaret.
Ел й-а ынтребат дин ноу: „Пе чине кэутаць?” „Пе Исус дин Назарет”, Й-ау зис ей.
8 Jesus antwoordde: Ik heb u gezegd, dat Ik het ben. Zo gij Mij zoekt, laat hèn dan gaan.
Исус а рэспунс: „В-ам спус кэ Еу сунт. Деч, дакэ Мэ кэутаць пе Мине, лэсаць пе ачештя сэ се дукэ.”
9 Want het woord moest worden vervuld, dat Hij gesproken had: Van hen, die Gij Mij hebt gegeven, heb Ik niemand verloren doen gaan.
А зис лукрул ачеста ка сэ се ымплиняскэ ворба пе каре о спусесе: „Н-ам пердут пеничунул дин ачея пе каре Ми й-ай дат.”
10 Toen trok Simon Petrus het zwaard, dat hij droeg, trof den knecht van den hogepriester, en sloeg hem het rechteroor af. De knecht heette Malchus.
Симон Петру, каре авя о сабие, а скос-о, а ловит пе робул марелуй преот ши й-а тэят урекя дряптэ. Робул ачела се нумя Малху.
11 Maar Jesus sprak tot Petrus: Steek het zwaard in de schede; of zou Ik de beker niet drinken, die de Vader Mij heeft gegeven?
Исус а зис луй Петру: „Багэ-ць сабия ын тякэ. Ну вой бя пахарулпе каре Ми л-а дат Татэл сэ-л бяу?”
12 Nu namen de krijgsbenden met den hoofdman en de trawanten der Joden Jesus gevangen, en boeiden Hem.
Чата осташилор, кэпитанул лор ши апрозий иудеилор ау принс деч пе Исус ши Л-ау легат.
13 Het eerst voerden ze Hem naar Annas; want hij was de schoonvader van Káifas, die dat jaar hogepriester was.
Л-ау дус ынтый ла Ана, кэч ел ера сокрул луй Каяфа, каре ера маре преот ын анул ачела.
14 Het was die Káifas, die aan de Joden de raad had gegeven: Het is goed, dat één mens sterft voor het volk.
Ши Каяфа ера чел че дэдусе иудеилор сфатул ачеста: „Есте де фолос сэ моарэ ун сингур ом пентру нород.”
15 Simon Petrus en een andere leerling waren Jesus gevolgd. Deze leerling nu was met den hogepriester bekend; hij ging met Jesus de voorhof van den hogepriester binnen,
Симон Петру мерӂя дупэ Исус; тот аша а фэкут ши ун алт ученик. Ученикул ачеста ера куноскут де мареле преот ши а интрат ку Исус ын куртя марелуй преот.
16 terwijl Petrus buiten aan de deur bleef staan. Nu kwam echter de andere leerling, die met den hogepriester bekend was, naar buiten, sprak met de deurwachteres, en bracht Petrus naar binnen.
Петру ынсэ а рэмас афарэ ла ушэ. Челэлалт ученик, каре ера куноскут марелуй преот, а ешит афарэ, а ворбит ку портэрица ши а бэгат пе Петру ынэунтру.
17 Maar het dienstmeisje, de deurwachteres, zei tot Petrus: Zijt gij ook niet een der leerlingen van dien man? Hij zei: Neen.
Атунч, служника, портэрица, а зис луй Петру: „Ну кумва ши ту ешть унул дин ученичий Омулуй ачестуя?” „Ну сунт”, а рэспунс ел.
18 Daar het koud was, hadden de knechten en trawanten een kolenvuur aangelegd, en stonden zich te warmen. Ook Petrus stond zich bij hen te warmen.
Робий ши апрозий каре ерау аколо фэкусерэ ун фок де кэрбунь, кэч ера фриг, ши се ынкэлзяу. Петру стэтя ши ел ку ей ши се ынкэлзя.
19 De hogepriester ondervroeg Jesus nu over zijn leerlingen en over zijn leer.
Мареле преот а ынтребат пе Исус деспре ученичий Луй ши деспре ынвэцэтура Луй.
20 Jesus antwoordde hem: Ik heb openlijk tot de wereld gesproken; Ik heb altijd in de synagoge en in de tempel geleerd, waar alle Joden samenkomen, en nooit heb Ik iets in het geheim gezegd.
Исус й-а рэспунс: „Еуам ворбит лумий пе фацэ; тотдяуна ам ынвэцат пе нород ын синагогэ ши ын Темплу, унде се адунэ тоць иудеий, ши н-ам спус нимик ын аскунс.
21 Wat ondervraagt ge Mij? Ondervraag hen, die gehoord hebben, wat Ik tot hen heb gesproken. Zie, zij weten, wat Ik gezegd heb.
Пентру че Мэ ынтребь пе Мине? Ынтрябэ пе чей че М-ау аузит деспре че ле-ам ворбит; ятэ, ачея штиу че ам спус.”
22 Bij deze woorden gaf een der trawanten, die bij Jesus had post gevat, Hem een kaakslag, en zeide: Antwoordt Gij den hogepriester zó?
Ла аузул ачестор кувинте, унул дин апрозий каре стэтяу аколо а дат о палмэ луй Исус ши а зис: „Аша рэспунзь марелуй преот?”
23 Jesus antwoordde hem: Als Ik verkeerd heb gesproken, bewijs dan, dat het verkeerd was; maar heb Ik goed gesproken, waarom slaat ge Mij dan?
Исус й-а рэспунс: „Дакэ ам ворбит рэу, аратэ че ам спус рэу, дар, дакэ ам ворбит бине, де че Мэ баць?”
24 Toen zond Annas Hem geboeid naar den hogepriester Káifas.
Ана Л-а тримис легат ла мареле преот Каяфа.
25 Intussen stond Simon Petrus zich te warmen. En men zeide hem: Zijt ook gij niet een van zijn leerlingen? Hij ontkende het, en sprak: Neen.
Симон Петру стэтя аколо ши се ынкэлзя. Ей й-ау зис: „Ну кумва ешть ши ту унул дин ученичий Луй?” Ел с-а лепэдат ши а зис: „Ну сунт.”
26 Een der knechten van den hogepriester, een bloedverwant van hem, dien Petrus het oor had afgeslagen, sprak tot hem: Heb ik u in de hof niet bij Hem gezien?
Унул дин робий марелуй преот, рудэ ку ачела кэруя ый тэясе Петру урекя, а зис: „Ну те-ам вэзут еу ку Ел ын грэдинэ?”
27 Opnieuw ontkende Petrus, en aanstonds kraaide een haan.
Петру яр с-а лепэдат. Ши ындатэ а кынтат кокошул.
28 Nu leidden ze Jesus van Káifas naar het rechthuis; het was nog vroeg in de morgen. Maar zelf traden ze het rechthuis niet binnen, om zich niet te verontreinigen, en het Pascha te kunnen eten.
Ау адус пе Исус де ла Каяфа ын одая де жудекатэ. Ера диминяцэ. Ей н-ау интрат ын одая де жудекатэ, ка сэ ну се спурче ши сэ поатэ мынка Паштеле.
29 Daarom kwam Pilatus naar buiten, en sprak tot hen: Welke aanklacht brengt gij in tegen dezen man?
Пилат деч а ешит афарэ ла ей ши ле-а зис: „Че пырэ адучець ымпотрива Омулуй ачестуя?”
30 Ze antwoordden hem: Zo Hij geen boosdoener was, zouden we Hem niet aan u hebben overgeleverd.
Дрепт рэспунс, ей й-ау зис: „Дакэ н-ар фи фост ун фэкэтор де реле, ну Л-ам фи дат ной ын мыниле тале.”
31 Pilatus sprak tot hen: Neemt gij Hem zelf, en vonnist Hem volgens uw Wet. De Joden zeiden hem: Wij hebben het recht niet, om iemand te doden.
Атунч, Пилат ле-а зис: „Луаци-Л вой ши жудекаци-Л дупэ Леӂя воастрэ.” „Ноуэ ну не есте ынгэдуит де Леӂе сэ оморым пе нимень”, й-ау зис иудеий.
32 Zo zou het woord worden vervuld, dat Jesus gesproken had, toen Hij te kennen gaf, wat voor dood Hij zou sterven.
Ачаста с-а ынтымплат ка сэ се ымплиняскэ ворба прин каре арэтасе Исус ку че моарте авя сэ моарэ.
33 Nu ging Pilatus weer het rechthuis binnen, riep Jesus, en sprak tot Hem: Zijt Gij de koning der Joden?
Пилат а интрат ярэшь ын одая де жудекатэ, а кемат пе Исус ши Й-а зис: „Ешть Ту Ымпэратул иудеилор?”
34 Jesus antwoordde: Zegt ge dit uit uzelf, of hebben anderen u dit van Mij gezegd?
Исус й-а рэспунс: „Де ла тине ынсуць зичь лукрул ачеста сау ци л-ау спус алций деспре Мине?”
35 Pilatus antwoordde: Ben ik soms een Jood? Uw volk en de opperpriesters hebben U aan mij overgeleverd. Wat hebt Gij gedaan?
Пилат а рэспунс: „Еу сунт иудеу? Нямул Тэу ши преоций чей май де сямэ Те-ау дат ын мына мя. Че ай фэкут?”
36 Jesus antwoordde: Mijn koninkrijk is niet van deze wereld. Indien mijn koninkrijk van deze wereld was, dan zouden mijn dienaars zich te weer hebben gesteld, opdat Ik niet aan de Joden werd overgeleverd; maar mijn koninkrijk is niet van hier.
„ЫмпэрэцияМя ну есте дин лумя ачаста”, а рэспунс Исус. „Дакэ ар фи Ымпэрэция Мя дин лумя ачаста, служиторий Мей с-ар фи луптат ка сэ ну фиу дат ын мыниле иудеилор, дар, акум, Ымпэрэция Мя ну естеде аич.”
37 Pilatus zei Hem: Gij zijt dan toch koning? Jesus antwoordde: Gij zegt het; Ik ben koning. Ik ben geboren en in de wereld gekomen, juist om te getuigen voor de waarheid. Alwie uit de waarheid is, luistert naar mijn stem.
„Атунч, ун Ымпэрат тот ешть!” Й-а зис Пилат. „Да”, а рэспунс Исус. „Еу сунт Ымпэрат. Еу пентру ачаста М-ам нэскут ши ам венит ын луме, ка сэ мэртурисеск деспре адевэр. Орьчине есте дин адевэр аскултэ гласул Меу.”
38 Pilatus zei Hem: Wat is waarheid? Na deze woorden ging hij naar de Joden terug, en sprak tot hen: Ik vind volstrekt geen schuld in Hem.
Пилат Й-а зис: „Че есте адевэрул?” Дупэ че а спус ачесте ворбе, а ешит ярэшь афарэ ла иудей ши ле-а зис: „Еу ну гэсеск ничо винэ ын Ел.
39 Maar gij hebt een gewoonterecht, dat ik u iemand vrijlaat bij gelegenheid van het paasfeest. Wilt gij dus, dat ik u den koning der Joden vrijlaat?
Дар, фииндкэ вой авець обичей сэ вэ слобозеск пе чинева де Паште, врець сэ вэ слобозеск пе „Ымпэратул иудеилор?””
40 Toen begonnen ze opnieuw te schreeuwen, en riepen: Niet Hem, maar Barabbas. Barabbas nu was een rover.
Атунч, тоць ау стригат дин ноу: „Ну пе Ел, чи пе Бараба!” Ши Бараба ера ун тылхар.
