Job 27
Ayub meneruskan uraiannya, katanya, "Demi Allah yang hidup, yang tak memberi keadilan kepadaku,
2 Zo waar God leeft, die mij gerechtigheid weigert, De Almachtige, die mijn leven verbittert:
3 Zolang er nog een zucht in mij is, En Gods adem in mijn neus
aku bersumpah: Selama Allah masih memberi napas kepadaku, selama nyawa masih ada dalam badanku,
4 Zullen mijn lippen geen valsheid spreken, En zint mijn tong geen bedrog!
bibirku tak akan menyebut kata dusta, lidahku tak akan mengucapkan tipu daya.
5 Ik denk er niet aan, u gelijk te geven, Tot mijn laatste snik houd ik mijn onschuld vol;
Jadi, tak mau aku mengatakan bahwa kamu benar; sampai mati pun kupertahankan bahwa aku tak cemar.
6 Ik houd vast aan mijn vroomheid, en geef ze niet op, Mijn hart schaamt zich over geen van mijn dagen!
Aku tetap berpegang kepada kepatuhanku, dan hati nuraniku pun bersih selalu.
7 Moge het mijn vijand vergaan als den boze, Mijn hater als den goddeloze!
Semoga musuhku dihukum sebagai pendurhaka, dan lawanku dihajar sebagai orang durjana.
8 Wat hoopt de boze, als hij bidt, Als hij zijn ziel tot de Godheid verheft?
Adakah harapan bagi orang dursila pada saat Allah menuntut jiwanya?
9 Zal God zijn schreien horen, Wanneer de rampspoed hem treft;
Apakah Allah akan mendengar tangisnya bilamana kesulitan menimpa dia?
10 Kan hij zich in den Almachtige verlustigen, Ten allen tijde roepen tot God?
Seharusnya ia merindukan kesenangan dari Allah, dan berdoa kepada-Nya tanpa merasa lelah.
11 Daarna nam Sofar van Naäma het woord, en sprak: Ik zal u Gods werken leren kennen, De plannen van den Almachtige u niet verzwijgen:
Kamu akan kuajari tentang besarnya kuasa Allah, kuberitahukan kepadamu rencana Yang Mahakuasa.
12 Zie, gij hebt het allen zelf aanschouwd: Waarom zo’n ijdele raad gegeven?
Tetapi, kamu semua telah melihatnya sendiri. Jadi, mengapa kamu berikan nasihat yang tak berarti?"
13 Dit is, naar Gods bestel, het lot van den boze, Het deel der tyrannen, door den Almachtige hun toegewezen.
Maka berkatalah Zofar, "Beginilah caranya Allah Yang Mahakuasa menghukum orang yang lalim dan durhaka.
14 Krijgt hij veel zonen, ze zijn bestemd voor het zwaard, En zijn kroost lijdt gebrek;
Jika anaknya banyak, mereka akan mati dalam perang dan anak cucunya akan hidup berkekurangan.
15 Die hem overblijven, worden door de pest ten grave gesleept, En zijn weduwen bedrijven geen rouw.
Sanaknya yang masih ada, mati karena wabah, dan janda-jandanya tidak menangisi mereka.
16 Al hoopt hij zilver op als stof, En stapelt kleren op als slijk,
Boleh saja peraknya bertimbun-timbun dan pakaiannya bersusun-susun,
17 Hij stapelt ze op, maar de vrome bekleedt er zich mee, En de onschuldige erft zijn geld.
tetapi perak dan pakaian itu semua akan menjadi milik orang yang tulus hatinya.
18 Hij trekt zijn woning op als een spin, Aan de hut gelijk, die wachters bouwen;
Rumah orang jahat rapuh seperti sarang laba-laba, hanya rumah sementara seperti gubug seorang penjaga.
19 Rijk legt hij zich neer: het is de laatste maal, Hij opent zijn ogen: hij is er niet meer.
Ia membaringkan diri sebagai orang kaya, tetapi ia tak dapat mengulanginya, ketika ia bangun dari tidurnya, sudah hilang lenyaplah kekayaannya.
20 Verschrikkingen grijpen hem aan overdag, En ‘s nachts sleurt een stormwind hem weg;
Kedahsyatan menimpa seperti air bah yang datang tiba-tiba. Angin ribut di malam hari meniup dan menyeret dia pergi.
21 De oostenwind neemt hem op: daar gaat hij heen, Hij vaagt hem weg van zijn plaats.
Angin timur mengangkat dia, dan menyapunya dari rumahnya.
22 Zonder erbarmen slingert God zijn pijlen op hem af, Zodat hij voor zijn slagen moet vluchten;
Ia dilanda tanpa kasihan, dan terpaksa lari mencari perlindungan.
23 Men klapt over hem in de handen, En fluit hem uit zijn woonplaats na.
Jatuhnya disambut orang dengan tepuk tangan; di mana-mana ia mendapat penghinaan."
