< Ayub 30 >

1 “To sani koro gijara, kata obedo ni gin jomatindo ahinya kuoma, ma kata mana wuonegi ne ok anyal yienegi kata mana konyo guogi rito jamba.
“Pero ahora los que son más jóvenes que yo se burlan de mí, cuyos padres consideré indignos de poner con mis perros pastores.
2 Ne gin joma tekregi oserumo kendo manyap ma ok nyal timona gimoro amora.
¿De qué me sirve la fuerza de sus manos? hombres en los que la edad madura ha perecido?
3 Negineno malich nikech chan gi kech mane gin-go kendo ne gidangʼni koni gi koni gotieno e piny motwo, kendo e piny mokethore modongʼ gunda.
Están demacrados por la carencia y el hambre. Roen la tierra seca, en la penumbra del desperdicio y la desolación.
4 Negibayo ei thim koni gi koni ka gimanyo chiemo, kendo tiende yien maonge ndhandhu ema nobed chiembgi.
Arrancan hierbas saladas junto a los arbustos. Las raíces del árbol de la retama son su alimento.
5 Ne iriembogi gi mahu mana ka gima gin jokwoge.
Son expulsados de entre los hombres. Lloran tras ellos como tras un ladrón,
6 Nyaka ne gidag mana e aore modwono, kendo ei rogo mag lwendni.
para que vivan en valles espantosos, y en agujeros de la tierra y de las rocas.
7 Ne giywak e bunge mana kondiegi kendo ne gilak ei bunge.
Rebuznan entre los arbustos. Están reunidos bajo las ortigas.
8 Ne gin joma nono maonge nying, omiyo noriembgi gia e piny.
Son hijos de locos, sí, hijos de malvados. Fueron expulsados a latigazos de la tierra.
9 “To koro yawuotgi jara ka giwer, makoro aselokora ngero ma gigoyo e kindgi.
“Ahora me he convertido en su canción. Sí, soy un sinónimo para ellos.
10 Gisin koda kendo ok gidwara butgi; ok lich negi kata ka gingʼulo olawo e wangʼa.
Me aborrecen, se alejan de mí, y no duden en escupirme a la cara.
11 Sani koro gimwomore kuoma nikech Nyasaye osetieko tekrena kendo ogoya gi masira.
Porque ha desatado su cuerda y me ha afligido; y se han desprendido de la restricción ante mí.
12 Jonjoregi monja gie batha korachwich; gichikona obadho, kendo gikunyona buche mondo apodhie.
A mi derecha se levanta la chusma. Me apartan los pies. Ellos lanzan sus caminos de destrucción contra mí.
13 Giketho yora, gidwaro tieka chuth. Giwacho ni, ‘Onge ngʼama nyalo konye.’
Marcan mi camino. Promueven mi destrucción sin la ayuda de nadie.
14 Gidonjo kuoma ka pi madonjo e hotogoro maduongʼ kata ka joma muomo ohinga kama ogore piny.
Como a través de una amplia brecha llegan. Se enrollan en medio de la ruina.
15 Masiche oola; mi duongʼna osekadho ka yamo, kendo kwe ma an-go osekadho ka boche polo.
Los terrores se han vuelto contra mí. Persiguen mi honor como el viento. Mi bienestar ha pasado como una nube.
16 “Sani koro ngimana rumo mos mos; kendo chandruok omaka.
“Ahora mi alma se derrama dentro de mí. Los días de aflicción se han apoderado de mí.
17 Kochopo otieno to chokena muodore amuoda, kendo rem ma an-go ok miya yweyo.
En la estación nocturna mis huesos están calados en mí, y los dolores que me roen no tienen descanso.
18 Nyasaye ngʼwana gi ngʼuta kuom chandruok mangʼeny ma asebedogo kendo tuo noketho denda, machalo mana gi nanga morido ngʼuta matek.
Mi vestimenta está desfigurada por una gran fuerza. Me ata como el cuello de mi túnica.
19 Ne owita nyaka ei chwodho, mi alokora buru.
Me ha arrojado al fango. Me he convertido en polvo y cenizas.
20 “Aywagorani, yaye Nyasaye, to itamori dwoko; achungʼ e nyimi to ingʼiya angʼiya.
Clamo a ti, y no me respondes. Me pongo de pie, y tú me miras.
21 Ilokona kiti kendo ibedo mager koda; isanda gi badi maratego.
Te has vuelto cruel conmigo. Con la fuerza de tu mano me persigues.
22 Iyudha kendo iliera e kor yamo, irunda ewi apaka.
Me alzas al viento y me conduces con él. Me disuelves en la tormenta.
23 Angʼeyo ni ibiro tera nyaka e tho, nyaka kama ochan ne joma ngima duto.
Porque sé que me llevarás a la muerte, a la casa designada para toda la vida.
24 “Ongʼere ni ngʼama osehinyore ok nyal monj kendo, to oywak mana ni mondo okonye e chandruokne.
“Sin embargo, ¿no se tiende la mano en su caída? ¿O en su calamidad, por tanto, clamar por ayuda?
25 Donge aseywago joma ni e chandruok? Donge chunya bedo malit kaparo jodhier?
¿No lloré por el que estaba en apuros? ¿No se afligió mi alma por los necesitados?
26 Ne ageno yudo mor kod ler; to rach kod mudho ema nobirona.
Cuando buscaba el bien, vino el mal. Cuando esperaba la luz, llegó la oscuridad.
27 Iya nyawni ma ok rum; kendo ndalo mag chandruok ema ochoma.
Mi corazón está turbado y no descansa. Me han llegado días de aflicción.
28 Pien denda lokore maratengʼ to ok nikech chiengʼ marieny matek; achungʼ e dier chokruok, kendo aywak mondo okonya.
Voy de luto sin el sol. Me pongo de pie en la asamblea y pido ayuda.
29 Achalo ngʼama nonywol kaachiel gi ondiegi, bende achalo osiep tula.
Soy hermano de los chacales, y compañera de los avestruces.
30 Pien denda olokore ratengʼ kendo opokore; kendo wich bar oowo denda ka mach.
Mi piel se ennegrece y se desprende de mí. Mis huesos están quemados por el calor.
31 Thuma mar nyatiti olokore gir kuyo, kendo asili mara olokore gir dengo.
Por eso mi arpa se ha convertido en luto, y mi pipa en la voz de los que lloran.

< Ayub 30 >