< ଲୁକ୍‌ 5 >

1 ଦିନେକ୍‌ ଜିସୁ ଗିନେସରତ୍‌ ଗାଡ୍‌କଣ୍ଡି ଟିଆଅଇରଇଲା ବେଲେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମାଣ୍ଡାଚୁଣ୍ଡା ଅଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବାକିଅ ସୁନ୍‌ତେରଇଲାଇ ।
ର଼ ଦିନା ଜୀସୁ ଗେନେସର ବାନ୍ଦା ଗାଟୁତା ନିଚାମାଚାଟି ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ମାହାପୂରୁତି କାତା ୱେଞ୍ଜାଲି ଏ଼ୱାଣି ସା଼ରିସୁଟୁ ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତେରି ।
2 ସେଡ୍‌କିବେଲେ ସେ ଗାଡ୍‌କଣ୍ଡି ଦୁଇଟା ଡଙ୍ଗା ରଇଲାଟା ଦେକ୍‌ଲା, କେଉଟ୍‌ମନ୍‌ ଡଙ୍ଗାଇଅନି ଉତ୍‌ରି ଜାଲ୍‌ ଦଇତେରଇଲାଇ ।
ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ବାନ୍ଦା ଗାଟୁତା ରୀ ଡଂଗାଁୟାଁ ମାନାଣି ମେସ୍ତେସି; ଏମ୍ବାଟି ମୀଣ୍‌କା ଆହ୍‌ନାରି ଏମ୍ବାଟି ରେ଼ଚାନା ତାମି ଜା଼ଲାୟାଁ ନର୍‌ହି ମାଚେରି ।
3 ସେ ଡଙ୍ଗାମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ଜନ୍‌ଟା କେଉଟ୍‌ ସିମନର୍‌ଟା ରଇଲା, ଜିସୁ ତେଇ ଚଗିକରି “କଣ୍ଡିତେଇଅନି କଣ୍ଡେକ୍‌ ଦୁର୍‌ ପାନିତେଇ ଚାଲାଇନେ ।” ବଲି ସିମନ୍‌କେ କଇଲା, ଆରି ଡଙ୍ଗାଇ ବସିକରି ସିକିଆ ଦେବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲା ।
ଏ଼ ଡଂଗ ବିତ୍ରାଟି ଏମିନାୟି ସିମନୱାୟି ମାଚେ, ଏ଼ ଡଂଗତା କୁଗାନା ଗାଟୁଟିଏ ହିରେ ହେକ ହାଜାଲି ବାତିମା଼ଲିତେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି କୁଗାନା ଲ଼କୁଣି ଜା଼ପ୍‌ହେସି ।
4 ଜିସୁ କାତା ସାରାଇକରି ସିମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଡେଙ୍ଗ୍‌ ପାନିଟାନେ ଜାଇକରି ମାଚ୍‌ ଦାର୍‌ବାକେ ତମର୍‌ ଜାଲ୍‌ ପାକାଆ ।”
ଏ଼ୱାସି ତାନି କାତା ରା଼ପ୍‌ହାଲିଏ ସିମନଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀଣ୍‌କା ଆସାଲି କୂଡ଼୍‌ନି ଏ଼ୟୁୱାକି ହାଜାନା ମୀ ଜା଼ଲାୟାଁ ମେତ୍‌ଦୁ ।”
5 ତେଇ ସିମନ୍‌ କଇଲା, “ଏ ଗୁରୁ ଆମେ ସବୁଲକ୍‌ ଗୁଲାଇରାତି କସ୍‌ଟ କରି ଗଟେକ୍‌ ମିସା ଦାରୁନାଇ, ମାତର୍‌ ତମର୍‌ କାତା ଦାରି ମୁଇ ଜାଲ୍‌ ପାକାଇବି ।”
ଏମ୍ବାଟିଏ ସିମନ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ମା଼ମ୍ବୁ ଲା଼ଆଁ ୱେ଼ୟେ କସ୍ତ କିତିୱା ର଼ ମୀନୁ ଜିକେଏ ବେଟାଆ଼ଆତମି; ସାମା ନୀ କାତା ଆସାନା ଜା଼ଲା ମେତ୍‌ଇଁ ।”
6 ଆରି ଜାଲ୍‌ ପାକାଇଲାଇକେ, ଏଦେ ଦେକା! ଏନ୍ତି ମାଚ୍‌ ଲାଗ୍‌ଲାଇଜେ ତାକର୍‌ ଜାଲ୍‌ ଚିରିଅଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲା ।
ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଜା଼ଲା ମେତ୍‌ହାଲିଏ ଏମ୍ବାଆଁ ଜା଼ଲା ନେଞ୍ଜେ ମୀଣ୍‌କା ହ଼ଟୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଜା଼ଲା ଡାମ୍ବାଲି ମା଼ଟ୍‌ହେ ।
7 ଡଙ୍ଗାଇ ମାଚ୍‌ ବର୍‌ତି କଲାଇଜେ ସେ ଦୁଇଟା ଡଙ୍ଗା ବୁଡ୍‌ଲା ପାରା ଅଇଗାଲା ।
ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଆମିନି ତ଼ଡ଼ୁଗାଟାରି ଅ଼ର ଡଂଗତା ମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଏ଼ନିକିଁ ୱା଼ହାନା ସା଼ୟେମି କିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାରାଇଁ କେୟୁ ଜୀଞ୍ଜିତେରି, ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ୱା଼ହାନା ରୀ ଡଂଗଁଣା ମୀଣ୍‌କା ନେଞ୍ଜି କିୟାଲିଏ ଏ଼ ଡଂଗାଁୟାଁ ମୁଞ୍ଜିମାଚୁ ।
8 ଏଟା ଦେକି ସିମନ୍‌ ପିତର୍‌ ଜିସୁର୍‌ ପାଦେ ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଦେଇ ଜୁଆର୍‌ କରି କଇଲା, “ମର୍‌ଟାନେଅନି ଜାଆ ମାପ୍‌ରୁ, କାଇକେବଇଲେ ମୁଇ ଗଟେକ୍‌ ପାପି ମୁନୁସ୍‌ ।”
ସାମା ସିମନ ପିତର ଏ଼ଦାଆଁ ମେସାନା ଜୀସୁ କଡାଣା ରିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ନା଼ ତା଼ଣାଟି ହାଜାତୁହ୍‌ମୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ପା଼ପୁଗାଟି ମାଣ୍‌ସିତେଏଁ!”
9 କାଇକେବଇଲେ ତେଇ ସେମନ୍‌ ଏତେକ୍‌ ମାଚ୍‌ ଦାରିରଇଲାଇଜେ, ସେଟା ଦେକି ସିମନର୍‌ ସଙ୍ଗାରିମନ୍‌ କାବାଅଇଗାଲାଇ ।
ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା ମୀଣ୍‌କା ଆସାମାଚାକି ତା଼ନୁ ଅ଼ଡ଼େ ତାନିତଲେ ମାଚାରି କାବା ଆ଼ହାହାଚେରି;
10 ୧୦ ଆରି ଜେବଦିର୍‌ ଦୁଇଟା ପ ଜାକୁବ୍‌ ଆରି ଜଅନ୍‌ ଜନ୍‌ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସିମନର୍‌ ସଙ୍ଗାରି ରଇଲାଇ, ସେମନ୍‌ ମିସା ସେନ୍ତାରିସେ କାବା ଅଇଗାଲାଇ । ଆରି ଜିସୁ ସିମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଡରାନାଇ, ଆଜିଅନି ତମେ ମାଚ୍‌ ନ ଦାରି, ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମର୍‌ଟାନେ ଆନ୍‌ସା ।”
୧୦ଜେବଦିତି ରୀ ମୀର୍‌କା ଜାକୁବ ଅ଼ଡ଼େ ଜହନ, ଆମ୍ବାଆରି ସିମନ ଆଟ୍‌ହିତାରି ମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଜିକେଏ କାବା ଆ଼ହାହାଚେରି । ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ସିମନଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆଜାଆନି ନୀଞ୍ଜୁଟିଏ ନୀନୁ ଲ଼କୁଣି ଆହ୍‌ଦି ।”
11 ୧୧ ତେଇ ସେମନ୍‌ ସବୁ ତାକର୍‍ ଡଙ୍ଗା କଣ୍ଡି ଆନି ଚାଡିଦେଇକରି ଜିସୁର୍‌ ପଚେ ପଚେ ଗାଲାଇ ।
୧୧ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଡଂଗାଁୟାଁ ଗାଟୁତା ତାଚାନା ଏମ୍ବାଆଁ ବାରେ ପିସାନା ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ହାଚେରି ।
12 ୧୨ ତରେକ୍‌ ଜିସୁ ଗଟେକ୍‌ ନଅରେ ରଇଲାବେଲେ ଗଟେକ୍‌ ଗୁଲାଇ ଗାଗଡେ ବଡ୍‌ରଗ୍‌ ଅଇରଇବା ଲକ୍‌ ତେଇ ରଇଲା । ସେ ଡାଣ୍ଡାସନ୍‌ ପଡି ମୁ ବୁଏଁ ଚିଆଇ ଜିସୁକେ ବାବୁଜିଆ କରି କଇଲା, “ଏ ମାପ୍‌ରୁ, ତମେ ଜଦି ମନ୍‌କଲୁସ୍‌ନି ବଇଲେ, ମକେ ନିକ କରିପାରୁସ୍‌ ।”
୧୨ଜୀସୁ ର଼ ଗା଼ଡ଼ାତା ମାଚାଟି ମେହ୍‌ଦୁ ଏମ୍ବାଆଁ ଗୂଡ଼ା ଆଙ୍ଗା କାଜା ର଼ଗ ଗାଟାସି ମାଚେସି; ଏ଼ୱାସି ଜୀସୁଇଁ ମେସାନା ମୁନୁ କୁତାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ନୀନୁ ମ଼ନ କିତିହିଁ ନାଙ୍ଗେ ନେହିଁ କିହାଲି ଆ଼ଡାଦି ।”
13 ୧୩ ତେଇ ଜିସୁ ଆତ୍‌ ଲାମାଇ ତାକେ ଚିଇ କରି କଇଲା, “ମୁଇ ମନ୍‌ କଲିନି, ତୁଇ ସୁକଲ୍‌ ଅ ।” ଦାପ୍‌ରେସେ ତାର୍‌ ବଡ୍‌ ରଗ୍‌ ଚାଡିଗାଲା ।
୧୩ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି କେୟୁ ଦା଼ସାହାଁ ଡୀଗାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ମ଼ନ କିହିମାଇଁ ନୀନୁ ନେହିଁଆ଼ମୁ ।” ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ କାଜା ର଼ଗଟି ଏ଼ୱାସି ନେହିଁଆ଼ତେସି ।
14 ୧୪ ଆରି ଜିସୁ ତାକେ ଆଦେସ୍‌ ଦେଇ କଇଲା, “ଏ କାତା କାକେ କ ନାଇ । ମାତର୍‌ ପୁଜାରିର୍‌ ଲଗେ ଜା ଆରି ସେ ତକେ ପରିକା କରି ଦେକ । ତୁଇ, ‘ନିକ ଅଇଲିଆଚି’ ବଲି ବିନ୍‌ ଲକର୍‌ ଟାନେ ସାକିଦେବାକେ ମସାର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ଇସାବେ ବିରୁ ଦେସ୍‌ ।”
୧୪ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହୁକୁମି ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ୱେହ୍‌ଆନି, ସାମା ହାଜାନା ପୂଜେରାଙ୍ଗାଣି ତ଼ହ୍‌ମୁ, ଅ଼ଡ଼େ ମ଼ସାତି ମେ଼ରାଲେହେଁ ନୀନୁ ନେହିଁ ଆ଼ତାଣି ସା଼କି ହୀହାଲି ପୂଜା ହୀମୁ ।”
15 ୧୫ ମାତର୍‌ ଜିସୁର୍‌ କବର୍‌ ଗୁଲାଇ ଚାରିବେଡ୍‌ତିର୍‌ଲକ୍‌ ଜାନ୍‌ଲାଇ । ତାର୍‍ କାତା ସୁନ୍‌ବାପାଇ ଆରି ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ରଗେଅନି ନିକ ଅଉଁବଲି ଗାଦି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଟୁଲ୍‌ଅଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ ।
୧୫ସାମା ଏ଼ୱାଣି କାତା ହା଼ରେକା ୱେ଼ଙ୍ଗାହାଚେ, ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ୱେଞ୍ଜାଲିତାକି ଅ଼ଡ଼େ ର଼ଗଟି ନେହିଁ ଆ଼ହାଲିତାକି ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତେରି ।
16 ୧୬ ମାତର୍‌ ଜିସୁ କିନରା ଜାଗାମନ୍‌କେ ଜାଇ ପାର୍‌ତନା କର୍‌ତେରଇଲା ।
୧୬ସାମା ଜୀସୁ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା ହାଜାନା ପ୍ରା଼ତାନା କିହିମାଚେସି ।
17 ୧୭ ଦିନେକ୍‌ ଜିସୁ ସିକିଆ ଦେଇତେରଇଲା । ତେଇ ଗାଲିଲିର୍‌ ସବୁ ଗାଏଁଅନି, ଜିଉଦା ଆରି ଜିରୁସାଲମେଅନି ଆସିରଇବା ପାରୁସିମନ୍‌ ଆରି ନିଅମ୍‌ ସିକାଉମନ୍‍ ତେଇ ବସିରଇଲାଇ । ଆରି ରଗିମନ୍‌କେ ନିକ କର୍‌ବାକେ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ବପୁ, ଜିସୁକେ ରଇଲା ।
୧୭ର଼ ଦିନା ଜା଼ପ୍‌ହି ମାଚାଟି, ଗାଲିଲି ଦେ଼ସାତି ବାରେ ନା଼ସ୍‌କାଟି, ଜୀହୁଦା ଦେ଼ସା ଇଞ୍ଜାଁ ଜିରୁସାଲମଟି ୱା଼ହାମାନି ପାରୁସିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ରାପୁନାରି ଜୀସୁ ତା଼ଣା କୁଗାମାଚେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନିକିଁ ନେହିଁ କିନେସି ଈଦାଆଁତାକି ପ୍ରବୁତି ନେହିଁକିନି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ମାଚେ ।
18 ୧୮ ଆରି ଏଦେ ଦେକା! ଗଟେକ୍‌ ଚେରେଙ୍ଗ୍‌ବାତ୍‌ ଦାର୍‌ଲା ମୁନୁସ୍‌କେ, କେତେଲକ୍‌ କଟ୍‌ ମିସ୍‌ତେ ବଇଆନିକରି, ଗର୍‍ ବିତ୍‌ରେ ନେଇ ଜିସୁର୍‌ ମୁଆଟେ ସଙ୍ଗଉବଲି, ଚେସ୍‌ଟା କରତେରଇଲାଇ ।
୧୮ଏଚରଜା଼ଣା ଲ଼କୁ ର଼ ଟଟ ୱା଼ୟିତାଣାଇଁ କାଟେଲିତା ଡେ଼କା ତାଚାନା ଜୀସୁ ନ଼କିତା ବିତ୍ରା ଅ଼ହାଲି ଅଣ୍‌ପିତେରି ।
19 ୧୯ ମାତର୍‌ ଚିପାଟେଲାର୍‌ଲାଗି, ତାକେ ବିତ୍‌ରେ ନେବାକେ ବାଟ୍‌ ମିଲେନାଇ । ଏଦେ ଦେକା! ସେମନ୍‌ ରଗିକେ ଗର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଚଗାଇ ଚାଉନି ଉଜାଡି, କଟ୍‌ ମିସ୍‌ତେ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ମଜାଇ ଜିସୁର୍‌ ମୁଆଟେ ଉତ୍‌ରାଇଦେଲାଇ ।
୧୯ସାମା ଏମ୍ବାଆଁ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ମାଚାକି ଜିରୁ ବେଟାଆ଼ଆତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଇଲୁ ତେ଼ପରିତା ଡେ଼କା ଅ଼ହାନା ତୂଡ଼ିୟାତି ଟାୟିଲି ହୁକ୍‌ହାନା କାଟେଲି ତଲେ ଜୀସୁ ନ଼କିତା ରେ଼ପ୍‌ହେରି ।
20 ୨୦ ଜିସୁ ସେମନର୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଦେକି କଇଲା, “ଏ ବାବୁ, ତମର୍‌ ସବୁ ପାପ୍‌ କେମା ଅଇଗାଲାବେ ।”
୨୦ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରି ନାମୁ ମେସାନା ଟଟ ୱା଼ୟିତାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ତ଼ଣେ ନୀ ପା଼ପୁ ବାରେ ମେଣ୍‌ଙ୍ଗାମାନେ ।”
21 ୨୧ ସାସ୍‌ତର୍‌ ସିକାଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆରି ପାରୁସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମନେ ମନେ କୁଆବଲା ଅଇ, ଏନ୍ତି କଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ, “ଏ କେ ଜେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ନିନ୍ଦାକଲାନି? ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଚାଡି ଆରି କେ ପାପ୍‌ କେମା କରିପାର୍‌ସି?”
୨୧ଏଚେଟିଏ ମେ଼ରା ଜା଼ପ୍‌ନାରି ଅ଼ଡ଼େ ପାରୁସିୟାଁ କାତା ଆ଼ହିଁ ଏଲେଇଣ୍‌ମ୍ବି ଆ଼ତେରି, “ଈୱାସି ମାହାପୂରୁ ନିନ୍ଦା କିହିମାନେସି, ଈୱାସି ଆମ୍ବାଆସି! ମାହାପୂରୁ ପିସ୍‌ପେ ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆସି ପା଼ପୁ ମ୍ଣେକ୍‌ହାଲି ଆ଼ଡିମାନେସି!”
22 ୨୨ ତେଇ ସେମନ୍‌ ମନେ ମନେ କୁଆବଲା ଅଇବାଟା ଜାନିକରି ସେମନ୍‌କେ ଜିସୁ କଇଲା, “ତମେ କାଇକେ ସବୁଲକ୍‌ ନିଜର୍‌ ମନେ ମନେ ଏନ୍ତାରି କୁଆବଲା ଅଇଲାସ୍‌ନି?
୨୨ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରି କାତାବାର୍ତା ଆ଼ହିମାନାଣି ପୁଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ମୀ ମ଼ନତା ଏ଼ନାଆଁତାକି ଏଲେକିଁ ଅଣ୍‌ପିମାଞ୍ଜେରି?
23 ୨୩ କାଇଟା ଉପାସ୍‌ କାତା? ତର୍‌ ସବୁ ପାପ୍‌ କେମା ଅଇଗାଲା ବଲି କଇବାଟା, କି ଉଟିକରି ଇଣ୍ଡି ଜା ବଲି କଇବାଟା?
୨୩ଏ଼ନାଆଁ ଇନାୟି ଊସାସା ‘ନୀ ପା଼ପୁ ବାରେ ମେଣ୍‌ଙ୍ଗିତେ ଇନାୟି କି ନିଙ୍ଗାନା ତା଼କାମୁ ଇନାୟି?’
24 ୨୪ ମାତର୍‌ ପୁର୍‌ତିବିର୍‌ ସବୁ ପାପ୍‌ କେମା କର୍‌ବାକେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେଅନି ଆଇଲା ନର୍‌ପିଲା ମର୍‌ ଅଦିକାର୍‌ଆଚେ ।” ଏଟା ତମେ ଜେନ୍ତି ଜାନିପାରାସ୍‌ । ଏଟାର୍‌ପାଇ ଜିସୁ ଚେରେଙ୍ଗ୍‌ବାତ୍‌ ଦାର୍‌ଲା ରଗିକେ କଇଲା, “ମୁଇ ତକେ କଇଲିନି, ଉଟ୍‌ ନିଜର୍‌ ବିଚ୍‌ନା ଦାରି ଗରେ ଜା ।”
୨୪ଦାର୍‌ତିତା ପା଼ପୁ ମ୍ଣେକ୍‌ହାଲି ମାଣ୍‌ସି ମୀର୍‌ଏଣାକି ଅଦିକାରା ମାନେ, ଈଦାଆଁ ମୀରୁ ଏ଼ନିକିଁ ପୁଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡିଦେରି” ଈଦାଆଁତାକି ଟଟ ୱା଼ୟିତାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ନିଙ୍ଗାନା ନୀ କାଟେଲି ଡେ଼କାନା ନୀ ଇଜ ହାଲାମୁ!”
25 ୨୫ ସେଦାପ୍‌ରେ ଚେରେଙ୍ଗ୍‌ ଦାର୍‌ଲା ଲକ୍‌ ସବୁଲକର୍‌ ଦେକ୍‌ତେ ଉଟିକରି ଜନ୍‌ କଟେ ସଇରଇଲା, ସେଟା ବଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ମଇମା କରି କରି ତାର୍‌ ଗରେ ଉଟିଗାଲା ।
୨୫ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଏ଼ୱାରି ନ଼କିତା ନିଙ୍ଗାନା ଆମିନି କାଟେଲିତା ଡୂରାମାଚେସି, ଏ଼ଦାଆଁ ଡେ଼କାନା ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିହିଁ ତାମି ଇଜ ହାଚେସି ।
26 ୨୬ ତେଇ ରଇଲା ସବୁଲକ୍‌ କାବା ଅଇଜାଇକରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ମଇମା କର୍‌ବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ ଆରି ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ଚକିତ୍‌ କାମ୍‌ ଦେକି, “ଆଜି ଆମେ କେବେ ନ ଅଇଲାଟା ଦେକ୍‌ଲୁ!” ବଲି କଇଲାଇ ।
୨୬ଏଚେଟିଏ ବାରେଜା଼ଣା କାବାଆ଼ହାନା ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଆଜିତଲେ ଏଲେଇଚେରି, “ନୀଞ୍ଜୁ ମା଼ମ୍ବୁ କାବାଆ଼ନି କାମା ମେସ୍ତମି ।”
27 ୨୭ ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ବାରଇଜାଇ ଲେବି ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ସିସ୍‌ତୁମାଙ୍ଗୁ, ସିସ୍‌ତୁମାଙ୍ଗୁମନ୍‌ ମାଙ୍ଗ୍‌ବାଟାନେ ବସିରଇବାଟା ଦେକି, ତାକେ କଇଲା, “ମର୍‌ସଙ୍ଗ୍‌ ଆଉ ।”
୨୭ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ପାଙ୍ଗାତା ହାଜାନା ଲେ଼ବି ଦ଼ରୁଗାଟି ର଼ ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନାସି ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନି ଟା଼ୟୁତା କୁଗାମାନାଣି ମେସାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ଜେ଼ଚ ୱା଼ମୁ ।”
28 ୨୮ ତେଇ ଲେବି ସବୁଜାକ ଚାଡିଦେଇ ଉଟିକରି ଜିସୁର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଜିବାର୍‌ଦାର୍‌ଲା ।
୨୮ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ବାରେ ପିସାନା ନିଙ୍ଗାନା ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ହାଚେସି ।
29 ୨୯ ଆରି ଲେବି ଜିସୁର୍‌ପାଇ ନିଜର୍‌ ଗରେ, ଗଟେକ୍‌ ବଡ୍‌ ବଜିକଲା । ତେଇ ସିସ୍‌ତୁମାଙ୍ଗୁମନ୍‌, ଅଦିକ୍‌ ଲକ୍‌ ଆରି ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ସେ କାଇବାକେ ବସ୍‌ଲା ।
୨୯ଅ଼ଡ଼େ ଲେ଼ବି ତାମି ଇଜ ର଼ କାଜା ବ଼ଜି କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରେକା ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନାରି ଅ଼ଡ଼େ ଏଟ୍‌କାଟି ଲ଼କୁ ବାରେ ଏ଼ୱାରିତଲେ ତିଞ୍ଜାଲି କୁଗିତେରି ।
30 ୩୦ ତେଇ ପାରୁସିମନ୍‌ ଆରି ତାକର୍‌ ଦଲର୍‌ ସାସ୍‌ତର୍‌ ସିକାଉମନ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ମୁଆଟେ ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ ଦସ୍‌ ଦେକାଇ କଇଲାଇ, “ତମେ କାଇକେ ସିସ୍‌ତୁମାଙ୍ଗୁମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଆରି ପାପିମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ମିସି କିଆ ପିଆ କଲାସ୍‌ନି?”
୩୦ଏଚେଟିଏ ପାରୁସିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଗଚିତି ମେ଼ରାପୁନାରି ତାମି ସୀସୁୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନାରି ଅ଼ଡ଼େ ପା଼ପୁ ଗାଟାରି ତଲେ ତିଞ୍ଜି ଉଣ୍ତି ମାଞ୍ଜେରି?”
31 ୩୧ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କ‍ଇଲା, “ଜାକେ ଦୁକାଦାରି ରଇସି, ସେସେ ଅସ କାଇସି, ଜାକେ ଦୁକା ଦାରେ ନାଇ ତାକେ ଅସ ଲଡାନାଇ ।
୩୧ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନେହିଁ ମାନାରାକି ଅସଗୂରୁ ଲ଼ଡ଼ା ହିଲେଏ, ସାମା ର଼ଗ ଗାଟାରାକି ଲ଼ଡ଼ାମାନେ ।
32 ୩୨ ମୁଇ ଦରମ୍‌ ଲକ୍‌ବଲି ନିଜ୍‌କେ ବାବ୍‌ବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ପାଇ ଆସିନାଇ, ମାତର୍‌ ପାପି ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପାପେଅନି ମନ୍‌ ବାଦ୍‌ଲାଇବାକେ ଆଇଲିଆଚି ।”
୩୨ନା଼ନୁ ତୀରିଗାଟାରାଇଁ ହା଼ଟାଲି ୱା଼ହାହିଲଅଁ, ସାମା ମ଼ନ ୱେଟ୍‌ପି କିହାଲି ପା଼ପୁ ଗାଟାରାଇଁ ହା଼ଟାଲି ୱା଼ହାମାଇଁ ।”
33 ୩୩ କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌ ଜିସୁକେ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ଡୁବନ୍‌ ଦେଉ ଜଅନର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ତର୍‌କେତର୍‌ ଉପାସ୍‌ କରି ପାର୍‌ତନା କର୍‌ବାଇ । ପାରୁସିମନର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ମିସା ସେନ୍ତାରି ସେ କର୍‌ବାଇ । ମାତର୍‌ ତମର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ କିଆ ପିଆ କର୍‌ବାଇ ।”
୩୩ଏଚେକା ଲ଼କୁ ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେରି, “ଜହନତି ସୀସୁୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ପାରୁସିୟାଁତି ସୀସୁୟାଁ ଅଲେ ଅଲେ ଉପାସା ଅ଼ଡ଼େ ପ୍ରା଼ତାନା କିହିମାନେରି, ସାମା ନୀ ସୀସୁୟାଁ ତିଞ୍ଜି ଉଣ୍ତି ମାନେରି ।”
34 ୩୪ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ବର୍‌ବାଟର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ସଙ୍ଗ୍‌ ବର୍‌ ରଇଲାବେଲେ, ତମେ କାଇ ସେମନ୍‌କେ ଉପାସ୍‌ କରାଇପାରାସ୍‌? ନାଇ, ନାପାରାସ୍‌ ।
୩୪ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ବୀହା ଲ଼କୁତଲେ ହନେଏସି ମାନି ପାତେକା ବୀହା ଲ଼କୁ ଉପାସା ମାଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡିନେରି?
35 ୩୫ ମାତର୍‌ ବେଲା ଆଇସି, ଜେଡେବେଲେ ତାକର୍‌ଟାନେଅନି ବର୍‌କେ ଡାକିଦାରିଜିବାଇ, ସେଡ୍‌କିବେଲେ ସେମନ୍‌ ଉପାସ୍‌ କଇବାଇ ।”
୩୫ସାମା ର଼ ଦିନା ୱା଼ନେ; ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ହନେଏସି ହାନେସି, ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଉପାସା କିନେରି ।”
36 ୩୬ ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ଆରି ଗଟେକ୍‌ ଉଦାଅରନ୍‌ ଦେଇ କଇଲା, “କେ ମିସା ପୁର୍‌ନା ଲୁଗା ପାଟିରଇଲାଟାନେ ନୁଆଲୁଗା ଚିରି ଚାପ୍‌ ନ ଦେଅତ୍‌, ଚାପ୍‌ ଦେଲେ ନୁଆଟା ମିସା ନସିଜାଇସି, ନୁଆ ଲୁଗାର୍‌ ଚାପ୍‌ ପୁର୍‌ନାଟାନେ ନ ମିସେ ।
୩୬ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ର଼ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ଜିକେଏ ୱେସ୍ତେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ପ୍ଣାଃଇ ହିମ୍ବରିତା ପୁଃନି ପାସ୍‌କି ତାଚଅସି; ତା଼ଚିତିୱା ଏ଼ ପୁଃନି ପାସ୍‌କି ଗେହ୍‌ନେ ଇଞ୍ଜାଁ ପୁଃନି ପାସ୍‌କି ପ୍ଣାଃଇ ପାସ୍‌କି ତଲେ ଆଣ୍ତେଏ ।
37 ୩୭ ବେସି ଦିନର୍‌ ପୁର୍‌ନା ଗାଗ୍‌ରିଟାନେ କେ ମିସା ଏବେ ଉତ୍‌ରାଇଲା ମଦ୍‌ ନ ରକଅତ୍‌, ତେଇ ଜଦି ସେ ମଦ୍‌ ରକଇ ଡାବିଦେଲେ, ଗାଗ୍‌ରି ପୁଟିକରି ପଡାଅଇଜାଇସି ।
୩୭ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆସି ପୁଃନି ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ପ୍ଣାଃଇ ଡ଼଼କାତା ଇଟଅସି; ଇଟିତିହିଁ ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ଡ଼଼କାତି ଅ଼ୟି କିହାନା ବ଼ହାହାନେ ଅ଼ଡ଼େ ଡ଼଼କା ଜିକେଏ ନସ୍ତ ଆ଼ନେ,
38 ୩୮ ତେବେ ମଦ୍‌ ଉତ୍‌ରାଇଲା ଦାପ୍‌ରେ ନୁଆ ଗାଗ୍‌ରିଟାନେ ରକଇ ସଙ୍ଗଇବାର୍‌ଆଚେ ।
୩୮ସାମା ପୁଃନି ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ପୁଃନି ଡ଼଼କାତା ଇଟିନାୟି ମାନେ ।
39 ୩୯ ଆରି କେ ମିସା ପୁର୍‌ନା ମଦ୍‌ କାଇକରି ଏବେ ଉତ୍‌ରାଇଲା ମଦ୍‌ କାଇବାକେ ମନ୍‌ ନ କରତ୍‌, କାଇକେବଇଲେ, ସେ ବାସିଟା ଆକା ନିକ ବଲି କଇସି ।”
୩୯ଆମ୍ବାଆରି ପ୍ଣାଃଇ ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ଗସ୍ତି ଡା଼ୟୁ ପୁଃନି ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ଗହ୍‌ଅତେରି । ପ୍ଣାଃଆୟି ନେହେଁ ଇଞ୍ଜେରି ।”

< ଲୁକ୍‌ 5 >