< ଜଅନ୍ 1 >
1 ୧ କାଇଟା ତିଆର୍ ନ ଅଇରଇଲା ପୁର୍ବେ ବାକିଅ ରଇଲା । ସେ ବାକିଅ ପର୍ମେସରର୍ ସଙ୍ଗ୍ ରଇଲା । ସେ ଆରି ପର୍ମେସର୍ ଗଟେକ୍ ରଇଲାଇ ।
୧ମୂଲୁଏ ବ଼ଲୁ ମାଚେ, ବ଼ଲୁ ମାହାପୂରୁ ତଲେ ମାଚେ, ଏ଼ ବ଼ଲୁଏ ମାହାପୂରୁ ମାଚେସି ।
2 ୨ କାଇଟା ତିଆର୍ ନ ଅଇବା ଆଗ୍ତୁ ଏ ବାକିଅ ପର୍ମେସର୍ ସଙ୍ଗ୍ ରଇଲା ।
୨ମୂଲୁଏ ଏ଼ ବ଼ଲୁ ମାହାପୂରୁ ତଲେ ମାଚେ ।
3 ୩ ପର୍ମେସର୍ ସେ ବାକିଅ ଦେଇ ସବୁ ବିସଇ ତିଆର୍ କଲାଆଚେ । ଏ ଦୁନିଆଇ ତିଆର୍ ଅଇଲା ଗଟେକ୍ ବିସଇ ମିସା ତାର୍ଟାନେଅନି ତିଆର୍ ନ ଅଇଲାଟା ନ ରଇଲା ।
୩ଏ଼ ବ଼ଲୁ ତଲେ ମାହାପୂରୁ ବାରେ ଗା଼ଡ଼ିକିତେସି; ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନାୟି ବାରେ ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ହାମାନେ, ଏ଼ ବିତ୍ରାଟି ରଣ୍ତି ଜିକେଏ ଏ଼ ବ଼ଲୁ ପିସ୍ପେ ରା଼ଚି ଆ଼ହା ହିଲେଏ ।
4 ୪ ସେ ବାକିଅ ନ ସାର୍ବା ଜିବନର୍ ଦାନ୍ ଦେଲା ଆରି ସେ ଜିବନ୍ ଦୁନିଆର୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ଉଜଲ୍ ଦେକାଇଦେଲା ।
୪ଏ଼ ବ଼ଲୁତା ଜୀୱୁ ମାଚେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ଜୀୱୁ ମାଣ୍ସିୟାଁତି ଉଜେଡ଼ି ।
5 ୫ ସେ ଉଜଲ୍ ଆନ୍ଦାର୍ ବିତ୍ରେ ସବୁବେଲେ ଉଜଲ୍ ଦେଇସି । ଆନ୍ଦାର୍ କେବେ ମିସା ସେ ଉଜଲ୍ ଲିବାଇ ନାପାରେ ।
୫ଏ଼ ଉଜେଡ଼ି ଆନ୍ଦେରିତା ଡ଼ୀଞ୍ଜିହିଁ ୱା଼ହିମାନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଆନ୍ଦେରି ଏ଼ଦାଆଁ ଏଚେଲା ଜିକେଏ ଅ଼ପାହିଲେଏ ।
6 ୬ ପର୍ମେସର୍, ଜଅନ୍ ନାଉଁର୍ ଗଟେକ୍ ଲକ୍କେ ତାର୍ କବର୍ନେଉ କରି ପାଟାଇଲା ।
୬ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ତାନି କାବ୍ରୁ ୱେହ୍ନାଣାଇଁ ପାଣ୍ତାତେସି; ଏ଼ୱାଣି ଦ଼ରୁ ଜହନ ।
7 ୭ ସେ ଲକ୍ମନ୍କେ ଉଜଲ୍ ବିସଇ କଇବାର୍ ଆସିରଇଲା । ଜେନ୍ତାରିକି ଗୁଲାଇ ଜଗତର୍ ଲକ୍ମନ୍ ତାର୍ତେଇଅନି ସେ ଉଜଲର୍ ବିସଇ ସୁନ୍ବାଇ ଆରି ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ବାଇ ।
୭ଏ଼ୱାସି ଉଜେଡ଼ିତି କାତା ଲ଼କୁଇଁ ୱେସାଲି ୱା଼ତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନିକିହିଁ ବାରେଜା଼ଣା ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ନାମିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାସି ସା଼କି ହୀହାଲି ୱା଼ତେସି ।
8 ୮ ଜଅନ୍ ନିଜେ ସେ ଉଜଲ୍ ନ ରଇଲା, ମାତର୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ସେ ଉଜଲ୍ ବିସଇର୍ ସାକି ଦେବାକେ ଆସିରଇଲା ।
୮ଏ଼ୱାସିଏ ତା଼ନୁଏ ଉଜେଡ଼ି ହିଲାଆତେସି; ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଉଜେଡ଼ିତି କାତା ୱେସାଲି ୱା଼ତେସି ।
9 ୯ ସେ ସତ୍ ଏବେ ଉଜଲ୍ ଅଇଲା, ଏ ଉଜଲ୍ ଦୁନିଆଇ ଆଇଲା ଆରି ସବୁ ଲକ୍ମନର୍ ମନ୍ବିତ୍ରେ ରଇବା ଆଁକି ଡିସାଇଲା ।
୯ଏମିନି ସାତା ଉଜେଡ଼ି ବାରେ ଲ଼କୁକି ଉଜେଡ଼ି ହୀନେ, ଏ଼ୱାସି ଦାର୍ତିତା ୱା଼ତେସି ।
10 ୧୦ ବାକିଅ ଏ ଦୁନିଆଇ ରଇଲା । ତାର୍ଟାନେଅନି ପର୍ମେସର୍ ଏ ଦୁନିଆ ତିଆର୍ କରିରଇଲେ ମିସା ଏ ଦୁନିଆର୍ ଲକ୍ମନ୍ ତାକେ ଚିନତ୍ ନାଇ ।
୧୦ଏ଼ୱାସି ଦାର୍ତିତା ମାଚେସି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଦାର୍ତି ବାରେ ରା଼ଚି ଆ଼ତେ, ଆ଼ତିଜିକେଏ ଈ ଦାର୍ତି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡାଆତେ ।
11 ୧୧ ସେ ତାର୍ ନିଜର୍ ଲକ୍ମନର୍ ଟାନେ ଆଇଲା, ମାତର୍ ତାର୍ ନିଜର୍ ଲକ୍ ଇସ୍ରାଏଲର୍ ପିଲାଜିଲା ତାକେ ନାମତ୍ନାଇ ।
୧୧ଏ଼ୱାସି ତାନି ରା଼ଜିତା ୱା଼ତେସି, ଆ଼ତିଜିକେଏ ତାନି ଜାହାରା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆବାଆତେରି ।
12 ୧୨ ମାତର୍ ଜେ ଜେ ତାକେ ନାମ୍ଲାଇ, ଆରି ତାକେ ବିସ୍ବାସ୍ କଲାଇ, ସେ ଲକ୍ମନ୍କେ ପର୍ମେସରର୍ ପିଲାଜିଲା ଅଇଜିବାକେ ସେ ଅଦିକାର୍ ଦେଲା ।
୧୨ଆମ୍ବାଆରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆବିତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ନାମିତେରି; ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍କା ମା଼ସ୍କା ଆ଼ହାଲି ଅଦିକାରା ହୀତେସି ।
13 ୧୩ ସେମନ୍ ମୁନୁସ୍ମନ୍ ମନ୍କଲା ଇସାବେ ଜନମ୍ ଅଅତ୍ନାଇ, କି ଗାଗଡର୍ ବନି ଇସାବେ ଅଅତ୍ନାଇ । ନିଜେ ପର୍ମେସର୍ ସେମନର୍ ବାବା ।
୧୩ମାଣ୍ସିତି ତାଞ୍ଜିୟାଁ ତା଼ଣାଟି ଜାର୍ନା ଆ଼ତାକି ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍କା ଆ଼ହାହିଲଅରି, ମାହାପୂରୁ ତା଼ନୁଏ ଏ଼ୱାରି ତାଞ୍ଜି ଆ଼ତେସି ।
14 ୧୪ ଆରି ସେ ବାକିଅ ନର୍ ଲକ୍ ଅଇକରି ଆମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଜିଇଲା । ତାର୍ ସତ୍ ଆରି ଜିବନ୍ ଦୁକାଇବାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍ ରଇଲା । ତାର୍ ବାବାର୍ ଗଟେକ୍ସେ ପିଲା ବଲି ସେ ମଇମା ପାଇରଇଲା । ତାର୍ ମଇମା ଆମେ ଦେକିଆଚୁ ।
୧୪ଅ଼ଡ଼େ, ଏ଼ ବ଼ଲୁ ମାଣ୍ସି ୱା଼ଣା ଆ଼ତେ, ମାହାପୂରୁତି କାର୍ମା ଇଞ୍ଜାଁ ସାତା ତଲେ ମା଼ ତା଼ଣା ବାସା କିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଆ଼ବା ତା଼ଣାଟି ୱା଼ହାମାନି ରଣ୍ତିଏ ମୀର୍ଏଣାତି ଗାୱୁରମି ଲେହେଁ ମା଼ର ଏ଼ୱାଣି ଗାୱୁରମି ମେସ୍ତାୟି ।
15 ୧୫ ଡୁବନ୍ ଦେଉ ଜଅନ୍ ଜିସୁର୍ ବିସଇ ଲକ୍ମନ୍କେ ଆକ୍ମାରି କରି ଏନ୍ତାରି କଇଲା, “ଏ ଲକର୍ ବିସଇ ମୁଇ ଏନ୍ତି କଇରଇଲି, ଜେ ମର୍ପଚେ ଆଇଲାନି, ସେ ମର୍ତେଇଅନି ବେସି ମୁକିଅ, କାଇକେବଇଲେ ମୁଇ ଜନମ୍ ଅଇବା ଆଗ୍ତୁଅନି ସେ ଆଚେ ।”
୧୫ଜହନ ଏ଼ୱାଣି କାତାତି ସା଼କି ହୀହାନା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି, ଏ଼ୱାସି ନା଼ କିହାଁ କାଜାସି, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ନା଼ନୁ ଜାର୍ନାଆ଼ତି ନ଼କେଏ ମାଚେସି, ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାଣି କାତା ନା଼ନୁ ତଲିଏ ଏଲେଇଞ୍ଜି ୱେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ, ଏ଼ୱାସିଏ ଈୱାସି ।”
16 ୧୬ “ତାର୍ ମନ୍ ବିତ୍ରେ ରଇଲା ପୁରାପୁରୁନ୍ ଜିବନ୍ ଦୁକାଇବା ତେଇଅନି ଆମେ ସବୁ ଆସିର୍ବାଦ୍ ପାଇଆଚୁ । ଉଁ, ଆସିର୍ବାଦର୍ ପଚେ ଆସିର୍ବାଦ୍ ପାଇଆଚୁ ।
୧୬ଏ଼ଦାଆଁତାକି ତା଼ନୁ ପୂରା କିନି ତା଼ଣାଟି ମା଼ର ବାରେ ଜା଼ଣାତାୟି ବାରେ ବେଟାଆ଼ହାନା, କାର୍ମା ମୁହେଁ କାର୍ମାମେହ୍ନାଣି ବେଟାଆ଼ହାମାନାୟି ।
17 ୧୭ କାଇକେ ବଇଲେ ପର୍ମେସର୍ ଆମ୍କେ ମସାର୍ଟାନେଅନି ନିୟମ୍ ଦେଲା ଆଚେ । ମାତର୍ ଜିସୁ କିରିସ୍ଟର୍ଟାନେଅନି ଆମ୍କେ ଜିବନ୍ ଦୁକାଇ ସତ୍ ବାଟ୍ ଆଇଲା ଆଚେ ।
୧୭ମାହାପୂରୁ ମ଼ସା ତା଼ଣାଟି ମେ଼ରା ହିୟାତେସି, ସାମା ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତ ତା଼ଣାଟି କାର୍ମାମେହ୍ନାୟି ଅ଼ଡ଼େ ସାତା ୱା଼ତେ ।
18 ୧୮ କେ ମିସା କେବେ ପର୍ମେସର୍କେ ଦେକତ୍ନାଇ । ମାତର୍ ତାର୍ ଗଟେକ୍ ବଲି ପିଲା ଜେ କି ପର୍ମେସରର୍ ସମାନ୍ ଆଚେ ଆରି ତାର୍ କଲେ ଆଚେ, ସେ ଆକା ଆମ୍କେ ତାର୍ ବିସଇ ଜାନାଇ ଦେଲା ଆଚେ ।”
୧୮ଆମ୍ବାଆସି ଏଚେଲା ମାହାପୂରୁଇଁ ମେସାହିଲଅସି, ତାନିତଲେ ମାନି ରଣ୍ତିଏ ମୀର୍ଏସି ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ଆ଼ବାଇଁ ପୁଣ୍ମ୍ବି କିହାମାଞ୍ଜାନେସି ।
19 ୧୯ ଜିରୁସାଲମର୍ ଜିଉଦି ନେତାମନ୍, କେତେଟା ଦରମ୍ ଗୁରୁମନ୍କେ ଆରି ଲେବି ଦଲର୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ଡୁବନ୍ ଦେଉ ଜଅନର୍ ଲଗେ “ତମେ କେ?” ବଲି ପାଚାର୍ବାକେ ପାଟାଇଲାଇ ।
୧୯ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତି ଇଞ୍ଜିଁ ଜହନଇଁ ୱେଞ୍ଜାଲି ଜୀହୁଦିୟାଁ ଏଚିବେ଼ଲା ଜିରୁସାଲମଟି କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଇଞ୍ଜାଁ ଲେ଼ବିୟଙ୍ଗାଣି ଜହନ ତା଼ଣା ପାଣ୍ତିତେରି, ଏ଼ୱାସି ଈ କାତା ୱେସ୍ତେସି ।
20 ୨୦ ସେ ସତ୍ ବିସଇ କଇବାକେ ନ ନିଚିକରି, ସବୁ ଲକ୍ ବୁଜ୍ଲା ପାରା କଇଲା, “ମୁଇ କିରିସ୍ଟ ନଇ ।”
୨୦ଜହନ ସାତା କାତା ୱେସ୍ତେସି, ଆ଼ଏ ଇଞ୍ଜିଁ ଇନାଆତେସି, ତୀର୍ପୁତଲେ ୱେସ୍ତେସି, “ନା଼ନୁ ମସିହା ଆ଼ଏ ।”
21 ୨୧ ତେଇ ସେମନ୍ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ସେନ୍ତି ବଇଲେ ତମେ କେ ତେବେ? ବବିସତ୍ବକ୍ତା ଏଲିୟ କି?” ଜଅନ୍ କଇଲା, “ନଇ, ମୁଇ ଏଲିଅ ନଇ ।” ଆରି ସେମନ୍ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ତୁଇ ସେ ବବିସତ୍ବକ୍ତା କି?” ଜଅନ୍ କଇଲା, “ମୁଇ ସେ ନଇ ।”
୨୧ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେରି, ଆତିହିଁ “ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତି? ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ଏଲିୟତି କି?” ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଏଲିୟତେଏଁ ଆ଼ଏ ।” ଏ଼ୱାରି ୱେଚେରି, “ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାତି କି?” ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଆ଼ଏ ।”
22 ୨୨ ତାର୍ ପଚେ ସେମନ୍ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ସେନ୍ତାର୍ଆଲେ ତମେ କେ? ଆମ୍କେ ପାଟାଇଲା ଲକ୍ମନ୍କେ ଆମେ ଜାଇ, କାଇଟା ବଲି କଇବୁ, ସେଟାର୍ପାଇ ତମର୍ ନିଜର୍ ବିସଇ ଅଲପ୍ କଇଦିଆ ।”
୨୨ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାମୁ, ମା଼ମ୍ବୁ ମାଙ୍ଗେ ପାଣ୍ତା ମାଞ୍ଜାନାରାଇଁ ଏ଼ନି କାତା ୱେହ୍ନମି । ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାକଡିମାଞ୍ଜି?”
23 ୨୩ ଜିସାୟ ବବିସତ୍ବକ୍ତା ଜେନ୍ତି କଇରଇଲା, ଜଅନ୍ ସେମନ୍କେ ସେନ୍ତି କଇଲା । “ମୁଇ ମରୁବାଲି ବୁଏଁ ଆକ୍ମାରି ବୁଲ୍ବା ଗଟେକ୍ ସବଦ୍ ମାପ୍ରୁ ଜିବାକେ ଗଟେକ୍ ସଲକ୍ ବାଟ୍ ତିଆର୍ କରା!”
୨୩ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନି ଜିସାୟ ଏ଼ନିକିଁ ଜ଼ଲାମାଚେସି, ‘ନା଼ନୁ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ କା଼ଲୱି ଆ଼ହିମାନି ରଅଣି ହା଼ଡାଲେହେଁ ତାତେଏଁ, ପ୍ରବୁତି ଜିରୁ ସଲ୍କେ କିଦୁ ।’”
24 ୨୪ ତାର୍ ପଚେ ପାରୁସିମନ୍ ପାଟାଇ ରଇଲା କବର୍ ନେଉମନ୍ ଜଅନ୍କେ ପାଚାର୍ଲାଇ ।
୨୪ଅ଼ଡ଼େ, ପାରୁସିୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ପାଣ୍ତ୍ୱି ଆ଼ହାମାଚେରି,
25 ୨୫ “ତମେ ଜଦି କିରିସ୍ଟ ନୁଆସ୍, ଏଲିୟ ନୁଆସ୍, ଆରି ବବିସତ୍ବକ୍ତା ନୁଆସ୍, କାଇକେ ଲକ୍ମନ୍କେ ଡୁବନ୍ ଦେଲାସ୍ନି?”
୨୫ଏ଼ୱାରି ଜହନଇଁ ୱେଚେରି, “ନୀନୁ କ୍ରୀସ୍ତ କି ଏଲିୟ କି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାତି ଆ଼ଏ, ଆତିହିଁ ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଞ୍ଜି?”
26 ୨୬ ଜଅନ୍ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ମୁଇ ଲକ୍ମନ୍କେ ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍ ଦେଲିନି, ଜନ୍ ଲକ୍କେ କି ତମେ ନାଜାନାସ୍, ମାତର୍ ସେ ତମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଆଚେ ।
୨୬ଜହନ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଏ଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଇଁ; ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ମୀରୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅତେରି, ଏ଼ୱାସି ମୀ ବିତ୍ରା ମାନେସି ।
27 ୨୭ ସେ ମର୍ ପଚେ ଆଇଲାନି । ଆରି ତାର୍ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍ଡା ଅଇ ତାର୍ ପାଣ୍ଡଇର୍ ପିତା ବେଟ୍ବାର୍ ମିସା ମର୍ ଅଦିକାର୍ ନାଇ ।”
୨୭ଏ଼ୱାସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି, ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣି ସେପୁୟାଁତି ଡ଼଼ର୍କା ଜିକେଏ ହୁକ୍ହାଲି ଜ଼ଗେ ଆ଼ଏ ।”
28 ୨୮ ଏ ଗଟ୍ନା ଜର୍ଦନ୍ ଗାଡର୍ ସେପାଟେ ବେତ୍ନି ନାଉଁର୍ ଜାଗାଇ, ଜଅନ୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ଡୁବନ୍ ଦେଲା ବେଲା ଅଇରଇଲା ।
୨୮ଏମିନି ଜର୍ଦନ କାଡାତି ୱେ଼ଡ଼ା ହ଼ପୁୱାକିତି ବେତନିୟାଁତା ଜହନ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଚେସି, ଏ଼ ଟା଼ୟୁତା ଈ ବାରେ ଆ଼ହାମାଚେ ।
29 ୨୯ ତାର୍ ଆର୍କର୍ ଦିନେ ଜିସୁ ତାର୍ ଲଗେ ଆଇବାଟା ଦେକିକରି ଜଅନ୍ କଇଲା, “ଏଦେ ଦେକା! ପର୍ମେସରର୍ ମେଣ୍ଡାପିଲା ଜେ କି, ଏ ଦୁନିଆର୍ ସବୁ ଲକ୍ମନର୍ ପାପର୍ ଡଣ୍ଡ୍ ବଇକରି ନେଇସି ।
୨୯ଏ଼ ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜହନ ଜୀସୁଇଁ ତାନି ୱାକି ୱା଼ହିମାନାଣି ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ସିନିକିଦୁ ମାହାପୂରୁତି ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ, ଆମିନିଗାଟାସି ଈ ଦାର୍ତିତି ପା଼ପୁ ବାରେ ଡେ଼କା ଅ଼ନେସି ।
30 ୩୦ ଏ ଲକର୍ ବିସଇ ମୁଇ ଆଗ୍ତୁ ଏନ୍ତି କଇରଇଲି, ମୁଇ ଆଇଲା ପଚେ ଜନ୍ ଲକ୍ ଆଇଲାନି ସେ ମର୍ତେଇଅନି ବେସି ବଡ୍ଲକ୍ ଆରି ମୁଇ ଜନମ୍ ଅଇଲା ବେସି ଆଗ୍ତୁଅନି ଆଚେ ।
୩୦ଈୱାସିଏ ଏ଼ୱାସି, ଆମ୍ବାଆରି କାତା ନା଼ନୁ ୱେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ, ‘ର଼ ମାଣ୍ସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ନା଼ କିହାଁ କାଜାସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ନା଼ନୁ ଜାର୍ନାଆ଼ତି ନ଼କେଏ ମାଚେସି ।’
31 ୩୧ ମୁଇ ନିଜେ ମିସା ସେ କେ ଅଇରଇସି ବଲି ନାଜାନିରଇଲି । ମାତର୍ ଇସ୍ରାଏଲର୍ ଲକ୍ମନ୍ ତାର୍ ବିସଇ ଜାନତ୍ ବଲି ମୁଇ ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍ ଦେବାକେ ଆସିଆଚି ।”
୩୧ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜା ହିଲାଆତେଏଁ, ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନିକିହିଁ ଇସ୍ରାୟେଲ ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ନେସି, ଈଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ଏ଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହାଲି ୱା଼ହାମାଇଁ ।”
32 ୩୨ ତାର୍ ପଚେ ଜଅନ୍ ଆରି ଏ ସାକି ଦେଇ କଇଲା, “ସୁକଲ୍ ଆତ୍ମା ପରୁଆପାରା ଅଇକରି ସର୍ଗେଅନି ଉତ୍ରି ଆସି ତାର୍ ଉପ୍ରେ ବସ୍ବାଟା ମୁଇ ଦେକିଆଚି ।
୩୨ଅ଼ଡ଼େ ଜହନ ସା଼କି ହୀହାନା ୱେସ୍ତେସି, “ନା଼ନୁ ସୁଦୁଜୀୱୁ ପା଼ର୍ୱା ପଟାଲେହେଁ ଲାକପୂରୁଟି ରେ଼ଚା ୱା଼ହିମାନାଣି ମେସ୍ତେଏଁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାଣିଲାକ କୁଗିତେ ।
33 ୩୩ ଏଲେମିସା ସେଡ୍କିବେଲା ଜାକ ଏ ଲକ୍ ସେ ଆକା ବଲି ମୁଇ ଜାନି ନ ରଇଲି । ମାତର୍ ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍ ଦେବାକେ ପାଟାଇରଇଲା ପର୍ମେସର୍ ମକେ କଇରଇଲା, ଜେଡେବେଲା ଗଟେକ୍ ଲକର୍ ଉପ୍ରେ ସୁକଲ୍ ଆତ୍ମା ଉତ୍ରି ଆଇବାଟା ତୁଇ ଦେକ୍ସୁ, ସେସେ ଅଇଲାନି ତୁଇ କଜ୍ବା ଲକ୍ । ସେ ଲକ୍ ସୁକଲ୍ ଆତ୍ମାଇ ଡୁବନ୍ ଦେଇସି ।
୩୩ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜା ହିଲାଆତେଏଁ, ସାମା ଆମ୍ବାଆସି ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହାଲି ପାଣ୍ତାମାଞ୍ଜାନେସି, ଏ଼ୱାସି ନାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାତେସି, ‘ଆମିନିଗାଟାଣି ଲାକ ସୁଦୁଜୀୱୁ ରେ଼ଚା ୱା଼ନାଣି ଅ଼ଡ଼େ କୁଗିନାଣି ମେହ୍ଦି, ଆମ୍ବାଆସି ସୁଦୁଜୀୱୁ ତଲେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନେସି, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ମାଣ୍ସି ।’”
34 ୩୪ ଏନ୍ତି ସୁକଲ୍ ଆତ୍ମା ତାର୍ ଉପ୍ରେ ଉତ୍ରି ଆଇବାଟା ମୁଇ ଦେକ୍ଲି ଆରି ସେ ପର୍ମେସରର୍ ପିଲା ବଲି ମୁଇ ତମ୍କେ ସାକିଦେଲିନି” ବଲି ଜଅନ୍ କଇଲା ।
୩୪ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଏ଼ଦାଆଁ ମେସାମାଇଁ, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ମୀର୍ଏସି ।”
35 ୩୫ ତାର୍ ଆର୍କର୍ ଦିନେମିସା ଜଅନ୍ ସେ ଜାଗାଇସେ ରଇଲା । ଆରି ତାର୍ ଦୁଇଟା ସିସ୍ମନର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଟିଆ ଅଇରଇଲା ।
୩୫ତାନି ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜହନ ତାନି ରୀ ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ନିଚାମାଚେସି;
36 ୩୬ ଆରି ଜିସୁ ସେ ବାଟେ ଜିବାଟା ଜଅନ୍ ଦେକିକରି କଇଲା, “ଏଦେ ଦେକା! ପର୍ମେସରର୍ ମେଣ୍ଡାପିଲା ଗାଲାନି ।”
୩୬ଏ଼ୱାସି ଜୀସୁଇଁ ଏ଼ ଜିରୁଟି ହାଜିମାନାଣି ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ସିନିକିଦୁ ମାହାପୂରୁତି ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ!”
37 ୩୭ ଜଅନର୍ ଦୁଇଟା ସିସ୍ମନ୍ ତାର୍ କାତା ସୁନି, ଜିସୁର୍ ପଚେ ପଚେ ଗାଲାଇ ।
୩୭ଏ଼ ରୀ ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣି ହା଼ଡା ୱେଞ୍ଜାନା ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଚେରି ।
38 ୩୮ ଜିସୁ ପାସ୍ଲିକରି ଦେକ୍ବା ବେଲେ ସେ ଦୁଇଟା ସିସ୍ମନ୍ ତାର୍ ପଚେ ପଚେ ଜିବାଟା ଦେକି ସେମନ୍କେ ପାଚାର୍ଲା ତମେ କାଇଟା କଜ୍ଲାସ୍ନି? ସେମନ୍ ଜିସୁକେ କଇଲାଇ, “ରାବି ତମେ କନ୍ ଜାଗାଇ ରଇଲାସ୍ନି?” ରାବିର୍ ଅରତ୍ ଅଇଲାନି ସିକାଇ ଦେବା ଗୁରୁ ।
୩୮ଜୀସୁ ୱେଣ୍ଡେ ତିର୍ୱାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ତାନି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଜିମାନାଣି ମେସାନା ୱେଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁ ପାରିମାଞ୍ଜେରି?” ଏ଼ୱାରି ୱେଚେରି, “ରାବି ନୀନୁ ଆମ୍ବିୟା ଡ଼ୟିମାଞ୍ଜି?”
39 ୩୯ ଜିସୁ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଆସା ମୁଇ ରଇବା ଜାଗା ଦେକ୍ସା ।” ସେଟାର୍ ପାଇ ସେମନ୍ ତାର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଜାଇ ସେ ରଇବା ଜାଗା ଦେକ୍ଲାଇ । ଆରି ସେ ଦିନେ ତାର୍ ସଙ୍ଗ୍ ରଇଲାଇ । ସେବେଲା ସଞ୍ଜୁଆ ଚାର୍ଟା ଅଇରଇଲା ।
୩୯ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ୱା଼ଦୁ, ମେହ୍ଦେରି । ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ହାଜାନା ତାନି ଡ଼ୟିନି ଟା଼ୟୁ ମେସ୍ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ, ଏ଼ ଦିନା ଏ଼ୱାଣିତଲେ ଡ଼ୟିତେରି; ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଏଚିବେ଼ଲା ଲା଼ଇତି ଦସ ଗଂଟା ଆ଼ହାମାଚେ ।
40 ୪୦ ତାକର୍ ବିତ୍ରେଅନି ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ଅଇଲାନି ସିମନ୍ ପିତରର୍ ବାଇ, ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ।
୪୦ଜହନତି କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଆମିନି ରିଆରି ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଜାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରା ରଅସି ସିମନ ପିତରତି ତାୟି ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ମାଚେସି ।
41 ୪୧ ସେ ଦାପ୍ରେ ସେ ତାର୍ ବାଇ ସିମନ୍ ପିତର୍କେ କଜିକରି ବେଟ୍ ପାଇ କଇଲା, “ପର୍ମେସର୍ ବାଚି ପାଟାଇଲା ମସିଅକେ ଆମେ ବେଟ୍ପାଇଲୁ ।”
୪୧ଏ଼ୱାସି ତଲିଏ ତାନି ତାୟି ସିମନଇଁ ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମା଼ମ୍ବୁ ମସିହାଇଁ ମେସ୍ତମି ।”
42 ୪୨ ତାର୍ ପଚେ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ସିମନ୍ପିତର୍କେ ଜିସୁର୍ ଲଗେ ଡାକି ଆନ୍ଲା । ଜିସୁ ତାକେ ଦେକି କଇଲା, “ତମେ ସିମନ୍, ଜଅନର୍ ପିଲା ଏବେଅନି ତକେ କେପା ବଲି ଡାକ୍ବାଇ ।” କେପାର୍ ଅରତ୍ ଅଇଲାନି ପିତର୍ ଆରି ପିତରର୍ ଅରତ୍ ଅଇଲାନି ରାଙ୍ଗ୍ନି ପାକ୍ନା ।
୪୨ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ସିମନଇଁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ତାତେସି । ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆଟେ ସିନିକିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ଜହନ ମୀର୍ଏଣା ସିମନତି । ନୀନୁ କେ଼ପା ଦ଼ରୁଟି ୱେ଼ଙ୍ଗିଦି ।”
43 ୪୩ ତାର୍ ଆରକର୍ ଦିନେ ଜିସୁ ଗାଲିଲି ଦେସେ ଜିବାକେ ମନ୍ କଲା । ଆରି ସେ ଜିବା ବେଲେ ପିଲିପ୍କେ ବେଟ୍ପାଇ ତାକେ କଇଲା, “ମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଆଉ ।”
୪୩ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜୀସୁ ଗାଲିଲିତା ହାଜାଲି ଅଣ୍ପିତେସି, ଏ଼ୱାସି ପିଲିପଇଁ ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ଜେ଼ଚ ୱା଼ମୁ!”
44 ୪୪ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଆରି ପିତର୍ ପାରା ପିଲିପ୍ ମିସା ବେତ୍ସାଇଦା ଗଡର୍ ଲକ୍ ରଇଲା ।
୪୪ପିଲିପ ବେତ୍ସାୟିଦା ଗା଼ଡ଼ାତାସି ମାଚେସି, ଏ଼ଦି ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଇଞ୍ଜାଁ ପିତରତି ଗା଼ଡ଼ା ମାଚେ ।
45 ୪୫ ପିଲିପ୍ ନିତନିଏଲ୍କେ ବେଟ୍ ପାଇ କଇଲା, “ଜନ୍ ଲକର୍ ବିସଇ ମସାର୍ ନିୟମେ ଲେକିରଇଲା ଆରି ବବିସତ୍ବକ୍ତାମନ୍ ଲେକି ଆଚତ୍, ଆମେ ତାକେ ଦେକ୍ଲୁ ଆଚୁ । ସେ ଜସେପର୍ ପିଲା ନାଜରିତ୍ ଗଡର୍ ଜିସୁ ।”
୪୫ପିଲିପ ନିତନିୟେଲଇଁ ମେସାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆରି କାତା ମ଼ସାତି ମେ଼ରାତା ରା଼ଚାମାନେରି, ଅ଼ଡ଼େ, ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ଜିକେଏ ରା଼ଚାମାନେରି, ମା଼ମ୍ବୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ବେଟାଆ଼ହାମାନମି । ଏ଼ୱାସି ଜସେପ ମୀର୍ଏସି ନା଼ଜରିତତି ଜୀସୁ ।”
46 ୪୬ ନିତନିଏଲ୍ ପିଲିପ୍କେ ପାଚାର୍ଲା, “ନାଜରିତ୍ ଗଡେଅନି କାଇଆଲେ ନିକ ବିସଇ ଆଇସି କି?” ପିଲିପ୍ ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ଆସିକରି ଦେକ୍!”
୪୬ନିତନିୟେଲ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେସି, “ନା଼ଜରିତତା କି ଏ଼ନି ନେହିଁ କାମା ଆ଼ହିମାନେ?” ପିଲିପ ଏଲେଇଚେସି, “ୱା଼ହାନା ସିନିକିମୁ ।”
47 ୪୭ ଜିସୁ ନିତନିଏଲ୍କେ ତାର୍ ଲଗେ ଆଇବାଟା ଦେକି ତାର୍ ବିସଇ ନେଇ କଇଲା, “ଏଦେ ଦେକା! ଏ ଗଟେକ୍ ଇସ୍ରାଏଲର୍ ସତ୍ ଲକ୍, ଏ ଲକର୍ତେଇ କାଇମିସା କୁଟ୍କପଟ୍ ନାଇ ।”
୪୭ଜୀସୁ ନିତନିୟେଲଇଁ ତାନି ତା଼ଣା ୱା଼ହିମାନାଣି ମେସାନା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣି କାତା ୱେସ୍ତେସି, “ମେହ୍ଦୁ ଈୱାସି ସାତା ତଲେ ଇସ୍ରାୟେଲତି ଲ଼କୁ; ଈୱାଣି ତା଼ଣା ଏ଼ନାୟି ନା଼ଡ଼ିକିନି ବୁଦି ହିଲେଏ!”
48 ୪୮ ନିତନିଏଲ୍ ଜିସୁକେ ପାଚାର୍ଲା “ମକେ କେନ୍ତି ଜାନୁସ୍?” ଜିସୁ କଇଲା, “ପିଲିପ୍ ତମ୍କେ ଡାକ୍ବା ଆଗ୍ତୁ ମୁଇ ତକେ ଡୁମ୍ରି ଗଚ୍ ତଲେ ଦେକି ରଇଲି ।”
୪୮ନିତନିୟେଲ ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେସି, “ନୀନୁ ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ନିକିହିଁ ପୁଞ୍ଜାତି?” ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ପିଲିପ ନିଙ୍ଗେ ହା଼ଟାତି ନ଼କେଏ ନୀନୁ ତ଼ୟା ମା଼ର୍ନୁ ଡ଼଼ଇ ମାଚି, ଏଚେ଼ତା ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗ ମେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ ।”
49 ୪୯ ତାର୍ ପଚେ ନିତନିଏଲ୍ ଜିସୁକେ କଇଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ତମେ ପର୍ମେସରର୍ ପିଲା ଆରି ଇସ୍ରାଏଲର୍ ରାଜା!”
୪୯ନିତନିୟେଲ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ନୀନୁ ମାହାପୂରୁ ମୀର୍ଏଣାତି! ନୀନୁଏ ଇସ୍ରାୟେଲ ରାଜାତି ।”
50 ୫୦ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ମୁଇ ତକେ ଡୁମ୍ରି ଗଚ୍ ତଲେ ଟିଆଅଇଲାଟା ଦେକ୍ଲି ବଲି କଇଲାକେ ବିସ୍ବାସ୍ କଲୁସ୍ନି କି? ଇତିଅନି ଆରି ଅଦିକ୍ ବଡ୍ ବଡ୍ କାବା ଅଇଜିବା ବିସଇମନ୍ ଦେକ୍ସୁ ।”
୫୦ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ତ଼ୟା ମା଼ର୍ନୁ ଡ଼଼ଇ ମେସ୍ତାତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାଲିଏ ନୀନୁ ନାମିମାଞ୍ଜି?” ନୀନୁ ଈଦାଆଁ କିହାଁ ହା଼ରେକା କାଜା କାମାୟାଁ ମେହ୍ଦି ।
51 ୫୧ ଜିସୁ ଆରି ତରେକ୍ କଇଲା, “ମୁଇ ତକେ ସତ୍କାତା କଇଲିନି, ସରଗ୍ ଉଗାଡି ଅଇଜାଇ ନର୍ପିଲା ମର୍ ଉପ୍ରେ, ପର୍ମେସରର୍ ଦୁତ୍ମନ୍ ଚଗି ଜିବାଟା ଆରି ଉତ୍ରି ଆଇବାଟା ତମେ ଦେକ୍ସା ।”
୫୧ଜୀସୁ ନିତନିୟେଲଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ ନୀନୁ ଲାକପୂରୁ ଦେପିଆ଼ହାମାନାଣି ଇଞ୍ଜାଁ ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏଣା ତା଼ଣା ମାହାପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ ଲାକ ହାଜିମାନାଣି ଅ଼ଡ଼େ ଡ଼଼ଇ ୱା଼ହିମାନାଣି ମେହ୍ଦି ।”