ଲୁକ୍ 21
1 ୧ ତାର୍ ପଚେ ଜିସୁ ଚାରିବେଡ୍ତି ଦେକ୍ଲା ଆରି ସାଉକାର୍ ଲକ୍ମନ୍ ମନ୍ଦିରର୍ ପେଟିଆଟାନେ ଦାନ୍ ଦେବାଟା ଦେକ୍ଲା ।
ଜିସୁ ପିତୁର୍ ପାକା କେକେ ଜେ ଉଡ଼ି ସାଉକାର୍ ରେମୁଆଁ ମନ୍ଦିର୍ନେ ଦାନ୍ ବିଃକ୍ନେ ବୁବନେ ପିଡ଼ିନିଆ ପର୍ମେସର୍ ନ୍ସା ଦାନ୍ ବିବକେ ।
ଜିସୁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗରିବ୍ ଗଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏକେ କେକେ । ଆତେନ୍ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏ ରେମୁଆଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଦାନ୍ ବିଃକ୍ନେ ଡାବୁ ବୁବନେ ପିଡ଼ିନିଆ ମ୍ୱାକିଲିଗ୍ କଁସ୍ନେ ଡାବୁ ତାଲାଗ୍କେ ।
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍, ଆକେନ୍ ଗରିବ୍ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଆକେନ୍ ଦନି ରେମୁଆଁଇଂନେବାନ୍ ଜାବର୍ ଅଦିକା ବିକେ ।
4 ୪ କାଇକେ ବଇଲେ ସାଉକାର୍ ଲକ୍ମନ୍ ନିଜର୍ ନିଜର୍ ଅଗଲ୍ଲା ଦନ୍ତେଇଅନି ଅଲପ୍ ଅଲପ୍ ଦେଲାଇ ଆଚତ୍ । ମାତର୍ ଏ, ନିଜେ ବଁଚ୍ବା ପାଇ ତାର୍ ଜେତ୍କି ରଇଲା ସବୁ ଦେଲା ଆଚେ ।”
ଡାଗ୍ଲା ବିନ୍ରେଇଂ ମେଁଇଂନେ ଦନ୍ନେ ଉଡ଼ି ଦାନ୍ ବିଃବକେ, ମାତର୍ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏ ମୁଇଂ ଗରିବ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲା ଡିଗ୍ ମେଁନେ ବ୍ରୁଆନ୍ସା ଉଡ଼ି ଲେଃଗେ ସାପା ମେଁ ବିଃବକେ ।”
5 ୫ କେତେଟା ସିସ୍ମନ୍ ମନ୍ଦିରର୍ ବିସଇ ନେଇକରି ନିଆଇ କର୍ତେ ରଇଲାଇ । “ତେଇ ଲାଦିରଇବା ସୁନ୍ଦର୍ ସୁନ୍ଦର୍ ପାକ୍ନା ଆରି ପର୍ମେସର୍କେ ସର୍ପି ଦେଲା ଦାନ୍ ସଙ୍ଗ୍ କେତେକ୍ ସୁନ୍ଦର୍ ଗର୍ ବାନ୍ଦ୍ଲାଇ ଆଚତ୍” ବଲି କାତାଅଇତେ ରଇଲାଇ ।
ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍ ମନ୍ଦିର୍ ବିସୟ୍ରେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଡିଂଗେ । ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସୁନ୍ଦର୍ ମନ୍ଦିର୍ । ଆକେନ୍ ସାପାବାନ୍ ନିମାଣ୍ଡା ବ୍ରି ଏତେ ଆରେ ବକେ । କେଲା ପର୍ମେସର୍କେ ଡିରକମ୍ ନିମାଣ୍ଡା ନିମାଣ୍ଡା ଦାନ୍ ବିବ ଆର୍କେ!”
6 ୬ “ଏନ୍ତି ଦିନ୍ ଆଇସି, ଏବେ ତମେ କାଇ କାଇଟା ଦେକ୍ଲାସ୍ନି ସେଟା ସବୁ କୁରୁପ୍ନାସ୍ ଜାଇସି । ଗଟେକ୍ ପାକ୍ନା ମିସା ତାର୍ ଜାଗାଇ ନ ରଏ । ସବୁ ମାଟିତେଇ ମିସି ଜାଇସି ।”
ମାତର୍ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏବେ ପେଇଂ ଆକ୍ଅରିଆ ମେଃନେ ସାପା କେପେଡିଙ୍ଗ୍କେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍କେ ଉଡ଼ିବେଲା ଆକେନ୍ ସାପା ଦଂସ ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଏ । ଆକେନ୍ ଦର୍ତନିନେ ସାପା ବ୍ରି ତୁବଃ ଅରିଆ କୁଡ଼େଃଚେ ଲଃଏ । ମୁଇଂଡିଗ୍ ବ୍ରି ବିନ୍ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବ୍ରି ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲେଃ ଆୟାଆର୍ ଣ୍ଡୁ ।”
7 ୭ ତାର୍ ପଚେ ସେମନ୍ ଜିସୁକେ ପାଚାର୍ଲାଇ, “ଏ ଗୁରୁ, ଏଟା ସବୁ କେବେ ଅଇସି? ଆରି ଏ ସବୁ ଗଟ୍ନା କେଟ୍ବା ଆଗ୍ତୁ ସେଟା କେଡେବଲ୍ ଅଇସି ବଲି କେନ୍ତି ଚିନି ଅଇସି?”
ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍ ଜିସୁକେ ସାଲିଆକୁକେ “ଗୁରୁ! ଆକେନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା ଅଃନା ଗଟେଏ? ଡିରକମ୍ନେ ଚିନା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ସୁଗୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଜେ ଆକେନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା ଗଟେନେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ?”
8 ୮ ଜିସୁ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ଜାଗ୍ରତ୍ଅଇକରି ରୁଆ, ନାଡାଇ ଉଆ ନାଇ । ବେସି ଲକ୍ ମର୍ ନାଉଁଦାରି ଆସି କଇବାଇ, ‘ମୁଇ ସେ ଆକା ।’ ବେଲା କେଟ୍ଲା ଆଚେ, ମାତର୍ ତମେ ସେମନର୍ ପଚେ ଜାଆ ନାଇ ।
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଜାଗ୍ରତ୍! ତାନ୍ଦ୍ରା ଆଡିଙ୍ଗେପା । ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ନି ସାଚେ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁ ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଏ ସାମୁଆଁ ନେଙ୍ଗ୍ କିସ୍ଟ ଆରି ସାମୁଆଁ ଟିକ୍ ବେଲା ପିଙ୍ଗ୍ଚା ଲେଃକେ । ମାତର୍ ପେଇଂ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ସାମୁଆଁ ଦ୍ରିଗ୍ଚେ ପ୍ଲାପ୍ଲା ଆୱେଗେପା ।
9 ୯ ଆରି କେବେ ତମେ ଜୁଇଦ୍ ଆରି କିରମାର ଅଇବାଟା ସୁନ୍ସା, ସେବେଲା ଡରା ନାଇ । କାଇକେ ବଇଲେ ଏ ସବୁ ଗଟ୍ନା ଆଗ୍ତୁ ଅଇସିସେ । ମାତର୍ ଏ ଦୁନିଆର୍ ସେସ୍ ଦିନ୍ ସେଦାପ୍ରେ ନ ଆସେ ।”
ପେଇଂ ଉଡ଼ିବେଲା ଜୁଦ୍ ଆରି ରିଙ୍ଗ୍ଆଃ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ପେଅଁଏ ତେଲା ପେ ପେବୁଟ ଣ୍ଡୁ । ଏନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା ସତେଆ ପର୍ତୁମ୍ ଗଟେଏ । ମାତର୍ ସଂସାର୍ ଡାନେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ନେ ତଙ୍ଗାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଆରି ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଦେସ୍ ଦେସ୍ ବିତ୍ରେ ରିଙ୍ଗ୍ଆଃ ଆର୍ଏ । ରାଇଜ୍ ରାଇଜ୍ ବିରଦ୍ରେ ରିଙ୍ଗ୍ଆଃ ଆର୍ଏ ।
11 ୧୧ ଦର୍ତନି ଚୁଲ୍ବୁଲ୍ସି । ବଡ୍ ରଗ୍ମନ୍ ଅଇସି ଆରି ଆକାସେ କେବେ ନ ଅଇବା କାବା ଅଇଜିବା ଚିନ୍ମନ୍ ଡିସ୍ସି ।
ବୁଟମେଗ୍ନେ ବୁମିକମ୍ପ ରଗ୍ ଆରି ଅସାନ୍ତିନେ ସାମୁଆଁ ସାପା ଜାଗାନ୍ନିଆ ଗଟେଏ । ଉଡ଼ି ଜାଗାନ୍ନିଆ ମୁର୍ଡି ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଚଙ୍ଗ୍ନେ ଆମିଲେ ଣ୍ଡୁ । ବୟଙ୍କାର୍ ଗଟ୍ନାଇଂ ଗଟେଏ । ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆଚେତାନ୍ସା କିତଙ୍ଗ୍ଇନି ଅରିଆ ଗୁଲେ ପାରାନ୍ ଦାଡ଼୍କେକେ ସୁଗୁଆ ସାମୁଆଁ ଆତ୍ନାଏ ।
12 ୧୨ ମାତର୍ ଏ ସବୁ ବିସଇ ନ ଅଇବା ଆଗ୍ତୁ, ତମ୍କେ ବାନ୍ଦିକରି ନେଇ ସାସ୍ତି ଦେବାଇ, ପାର୍ତନା ଗର୍ମନ୍କେ ବିଚାର୍ କରି ବନ୍ଦିଗରେ ପାକାଇବାକେ ସର୍ପିଦେବାଇ । ମର୍ପାଇ ତମେ ରାଜା ଆରି ସାସନ୍ କାରିଆମନର୍ ମୁଆଟେ ଟିଆ ଅଇସା ।
ମାତର୍ ଆକେନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା ଗଟେନେ ସେନୁଗ୍ ରେମୁଆଁ ଆପେକେ ବନ୍ଦି ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଡୁଂୱେଏ ଆର୍ଏ ଆରି ଆପେକେ କଷ୍ଟ ବିଏ । ରେମୁଆଁଇଂ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ପାର୍ତନା ଡୁଆ ଅରିଆ ଆପେକେ ବିଚାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଆରି ଆପେକେ କଏଦ୍ ଡୁଆ ଅରିଆ ବନ୍ଦି ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ । ଇଃସାଙ୍ଗ୍ ଆରି ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ସାମ୍ନାରେ ଆପେକେ ଆତୁଆଁଏ । ପେଇଂ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲାଃ ପାଙ୍ଗ୍ ପେଲେକେସା ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ପେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଦେକ୍ ରକମ୍ ବେବଆର୍ ଆଃସୁଏ ଆର୍ଏ ।
ମାତର୍ ଏନ୍ ଆପେକେ ନେଙ୍ଗ୍ ବିସୟ୍ରେ ବାଲିର୍ ନ୍ସା ବେଲା ବିଆର୍ଏ ।
ପେଇଙ୍ଗ୍ ନିଜ୍କେ ଆଃମ୍ବ୍ର ନ୍ସା ମେଁନେ ପେବାସଙ୍ଗ୍ଏ ଆତେନ୍ସା ଅଃନା ଚିନ୍ତା ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା ।
15 ୧୫ କାଇକେ ବଇଲେ ମୁଇ ତମ୍କେ ଟିକ୍ପଦ୍ କଇବାକେ ଗିଆନ୍ ଦେବି । ତମ୍କେ ବିରଦ୍ କର୍ବା ଲକ୍ମନ୍ ସେ ଗିଆନର୍ ବାଦୁଲେ କାଇଟା କଇନାପାରତ୍ ।
ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଦେକ୍ ସୁଗା ବାଲିର୍ ନ୍ସା ଗିଆନ୍ ମ୍ୱିଏ । ପେଇଂ ମେଁନେ ପେବାସଙ୍ଗ୍ଏ ପେନେ ଜା ଡିଗ୍ ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁ ଆତେନ୍ ଉତର୍ ବିଃଆୟା ଣ୍ଡୁ ।
16 ୧୬ ଆରି ତମର୍ ମାଆ ବାବା, ବାଇ, ନିଜର୍ ଲାଗାର୍ ଲିତାର୍ ଲକ୍, ମଇତର୍ମନ୍ ଆରି କୁଟୁମର୍ ଲକ୍ମନ୍, ତମ୍କେ ବିରଦିମନ୍କେ ସର୍ପି ଦେବାଇ ଆରି ତମର୍ ବିତ୍ରେ ଅନି କେତେ ଲକ୍କେ ମରାଇଦେବାଇ ।
ଦେକ୍ରକମ୍କି ପେନେ ଆବା ଇୟାଙ୍ଗ୍ ବୟାଁ ସାଙ୍ଗ ଆରି କୁଟୁମ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ପେନେ ବିରଦ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ପେନେବାନ୍ ଉଡ଼ି ରୁଆକେ ବାଗୁଏଃ ବିଃଆର୍ଏ ।
ପେଇଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲାପ୍ଲା ପାଙ୍ଗ୍ପେଲେକେସା ସାପାରେ ଆପେକେ ଗୁର୍ନା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ।
ମାତର୍ ସତେଆ ଅଃକେନ୍ ବିତ୍ରେବାନ୍ ଜା ବାନ୍ ଡିଗ୍ ଆପେକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ବାଆଃନେ ଉଗ୍ବ ନଷ୍ଟ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।
ସାହାସ୍ ବାନ୍ ପେଇଂ ନିଜର୍ ନିଜର୍ ଜିବନ୍ ଆମ୍ବ୍ର ପେୟାଏ ।”
20 ୨୦ “ମାତର୍ ଜେଡେବଲ୍ ତମେ ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଡେ ବିରଦି ସନିଅମନ୍ ଚାରିବେଡ୍ତି କିନ୍ଦ୍ରି ରଇବାଟା ଦେକ୍ସା ବଇଲେ, ସେବେଲା ଜିରୁସାଲାମ୍ ନସ୍ଟ ଅଇବା ବେଲା ଲଗେ କେଟ୍ଲା ବଲି ଜାନା ।
ପେଇଙ୍ଗ୍ ଯିରୁଶାଲାମ୍ ପିତୁର୍ପାକା ସନ୍ୟଇଙ୍ଗ୍ ଗେରେଚେ ଲେଃକ୍ନେ ପେକେଏ । ତେଲା ପେଇଂ ମ୍ୟାପେୟାଏ ଜେ ଯିରୁଶାଲାମ୍ ଦଂସ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ପିଙ୍ଗ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
21 ୨୧ ସେବେଲାଇ କେ କେ ଜିଉଦା ଦେସେ ରଇବାଇ, ସେମନ୍ ଡଙ୍ଗର୍ ବିତ୍ରେ ପାଲାଅତ୍ । କେ କେ ଗଡ୍ ବିତ୍ରେ ରଇବାଇ ସେମନ୍ କେନେ ମିସା ବଁଚ୍ବାକେ ପାଲାଅତ୍ । କେ କେ ଗଡ୍ ବାଇରେ ରଇବାଇ ସେମନ୍ ଗଡ୍ ବିତ୍ରେ ନ ପୁରତ୍ ।
ଆତେନ୍ ବେଲା ଜିଉଦାନେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ କଣ୍ଡା ଆଃଡ଼ାପାକା ଲେଃଆର୍ଏ ମେଇଂ କଣ୍ଡା ପାକା ୱିର୍ ଡୁଂୱେଲେ ଜାଣ୍ଡେ ଇନି ଆର୍ଏ ମେଇଂ ବିନ୍ ପାକା ୱେଆର୍ଲେ ଆରି ଜାଣ୍ଡେଇଂ ପଲି ଇନିନ୍ନିଆ ଲେଃଆର୍ଏ ବାରି ଦେସ୍ନିଆ ଆଣ୍ଡେ ଆପାଙ୍ଗ୍ଲେ ।
22 ୨୨ କାଇକେ ବଇଲେ ସେଟା ସାସ୍ତରର୍ ସବୁ ବିସଇ ଜେନ୍ତିକି ସିଦ୍ ଅଇସି, ସେଟାର୍ ପାଇ ସେ ଦିନ୍ମନ୍ ବେସି ଡଣ୍ଡ୍ ପାଇବା ଦିନ୍ମନ୍ ଅଇସି ।
ପର୍ମେସର୍ ଉଡ଼ିବେଲା ମେଁନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଦନ୍ ବିଏ ଆତେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ଅସେନେ ବକ୍ତାଇଂ ଗୁଲୁଏ ସାମୁଆଁ ଗୁଆର୍ ବଆର୍କେ । ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଆତେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ଉଡ଼ିବେଲା ସାପା ଗଟ୍ନା ସତ୍ ବାବ୍ରେ ଗଟେଏ ।
23 ୨୩ ସେ ଦିନ୍ମନ୍କେ ଗାଗ୍ଡେ ରଇବା ମାଇଜିମନ୍ ଆରି ଦୁଦ୍ କୁଆଇତେରଇବା ମାଆମନର୍ କେତେକ୍ ଦୁକର୍ ଦିନ୍ ଅଇସି । ଏ ଦେସର୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ଅପର୍ବଲ୍ ଦୁକ୍ ଆଇସି ଆରି ସେମନ୍ ଡଣ୍ଡ୍ ପାଇବାଇ ।
ଆତେନ୍ ବେଲା ଗାଗ୍ଡ଼େ ଲେଃକ୍ନେ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଆରି ବିନ୍ ଡାଆଁନେ ଗଡ଼େଅ ଲେଃନେ ସେଲାମ୍ବୁଏଇଙ୍ଗ୍ନେ ମାଲେ କଷ୍ଟ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ଡାଗ୍ଲା ଆତେନ୍ ଦିନାଇଂକେ ଆକେନ୍ ଦେସ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମାଲେ କଷ୍ଟ ଲିଗ୍ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ଏ । ଆରି ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ପର୍ମେସର୍ନେ ଡଣ୍ଡ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଏ ।
24 ୨୪ କେତେ ଲକ୍କେ କାଣ୍ଡାର୍ଦାର୍ ସଙ୍ଗ୍ ମରାଇବାଇ ଆରି କେତେ ଲକ୍ମନ୍କେ ବନ୍ଦିକରି ବିନ୍ବିନ୍ ଦେସେ ଦାରିଜିବାଇ । ଜିଉଦି ନଇଲା ଲକ୍ମନର୍ ବେଲା ନ ସାର୍ବାଜାକ ଜିରୁସାଲାମ୍ ବିନାସ୍ କର୍ବାକେ ଚାଡିଦେବାଇ ।”
ଉଡ଼ିରୁଆକେ ସନ୍ୟଇଙ୍ଗ୍ ବାଗୁଏ ଆର୍ଏ । ବିନେ ଉଡ଼ିରେକେ ଗାଗ୍ଚେ ବିନ୍ ସାପା ଦେସ୍ପାକା ବେବିଃଆର୍ଏ । ଅବିସ୍ବାସି ଜିଉଦି ରେମୁଆଁଇଂନେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ମାଡାନେ ଜାକ ପବିତ୍ର ମ୍ନାଇନି ଯିରୁଶାଲାମ୍କେ ଞ୍ଚ ଆଲନେ ଦୁଲି ଡିଂଚେ ଲେଃଆର୍ଏ ।
25 ୨୫ “ବାଦ୍ଲେ, ବେଲ୍ଟାନେ, ଜନ୍ଟାନେ ତାରାମନର୍ଟାନେ କେବେ ନ ଡିସ୍ବା ଚିନ୍ମନ୍ ଡିସ୍ସି । ଦୁନିଆର୍ ସବୁ ଦେସର୍ ଲକ୍, ବେସି ଦୁକ୍ କସ୍ଟ ପାଇବାଇ । ଜେଡେବେଲା ସମ୍ଦୁରର୍ ବଡ୍ ଲଅଡି ଗରଜ୍ଲେ ଲକ୍ମନ୍ କାଇଟା କର୍ବାର୍ ଆଚେ କାଇଟା ନାଇ ବଲି ବାୟାବିକଲ୍ ଅଇଜିବାଇ ।
“ସ୍ନି ଆର୍କେ ବାରି ଚାଙ୍କୁଆଇଂ ଡାଗ୍ରା ଇରିୟାତୁଗ୍ନେ ଚିନା ତ୍ନାଏ । ସାପା ଦେସ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ନିରାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ବାରି କେଣ୍ତିଆନେ ଗର୍ଜନ୍ ବାରି ବୟାଙ୍କାର୍ ଲଅଡ଼ି ସାପାରେକେ ବାଃଟଏ ।
26 ୨୬ ଆରି ଲକ୍ମନ୍ ଦୁନିଆଇ ଆଇବା ସବୁ ଗଟ୍ନା ଦେକିକରି ‘କାଇକେ ଏନ୍ତି ଅଇଲାନି?’ ବଲି ଡରିକରି କେତେ ଲକ୍ ମୁର୍ଚା ଅଇଜିବାଇ । କାଇକେ ବଇଲେ ଆକାସେ ରଇଲା ସବୁ ବିସଇ ପର୍ମେସର ଚୁଲ୍ବୁଲାଇ ଦେଇସି ।
ସଂସାର୍କେ ଚାପେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ବିପଦ୍କେ ଚିନ୍ତା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ବୁଟଚେ ମୁର୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଆର୍ଏ । କିତଙ୍ଗ୍ଇନିନେ ସାପା ଗ୍ରଅ ବଦ୍ଲେ ୱେ ଆର୍ଏ ।
27 ୨୭ ସେବେଲାଇ ଲକ୍ମନ୍ ପର୍ମେସର୍ ତେଇଅନି ଆସିରଇବା ନର୍ପିଲା ମୁଇ, ବେସି ବପୁସଙ୍ଗ୍ ଆରି ଡାକ୍ପୁଟାଅଇକରି ବାଦ୍ଲେ ଆଇବାଟା ଦେକ୍ବାଇ ।
ଆତେନ୍ ବେଲା ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଉଂଡେକେ ବପୁ ଆରି ମ୍ନା ଗୌରବ୍ ଏତେ ତ୍ରିଗ୍ଡିଆ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ପେକେଏ ।
28 ୨୮ ମାତର୍ ଏ ସବୁ ଗଟ୍ନା ଆରାମ୍ ଅଇଲେ ତମେ ଡାଟ୍ସଙ୍ଗ୍ ଟିଆଅଇ ଉପ୍ରେ ଦେକା । କାଇକେ ବଇଲେ ତମର୍ ରକିଆ ପାଇବା ଦିନ୍ ଲଗେ ଆଚେ ।”
ଉଡ଼ିବେଲା ଆକେନ୍ ଗଟ୍ନା ଗଟେନେ ଆରାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଏ ଆଡ଼ାତ୍ରା ତାଣ୍ଡେଚେ ସାର୍ଦା ପେଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଡାଗ୍ଲା ପେଇଂନେ ମୁକ୍ତିନେ ବେଲା ଡାଗ୍ରା ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଡିଙ୍ଗେ ଡାଗ୍ଚେ ଆକ୍ବାନ୍ ପେମ୍ୟାଏ ।
ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ଜିସୁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଉସ୍ରା ବାସଙ୍ଗ୍କେ ଲିୱା ସ୍ଲାଃ ଆରି ବିନ୍ ସ୍ଲାଃଇଂନେ ସାମୁଆଁ ଏତେ କେଲାପା ।”
30 ୩୦ ଜେଡେବେଲେ ତାର୍ କେନ୍ଦିଅନି ପତର୍ ପାଲୁଆନି କର୍ସି, ଆରି କାଁଚାପତ୍ରିଆ ଡିସ୍ଲେ କାରାଦିନ୍ କେଟ୍ଲା ବଲି ତମେ ଜାନ୍ସା ।
ଲିଉଆଁ ସ୍ଲାଃନେ କେନ୍ଦା ଅରିଆ ଉଡ଼ିବେଲା ତ୍ମି ଉଲିଆଃ ପଃଏ ପେଇଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟାପେୟାଏ ଜେ ବୁନସେଙ୍ଗ୍ ପିଙ୍ଗ୍ଚା ଡିଂକେ ।
ଦେତ୍ ରକମ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଆତେନ୍ ସାପା ଗଟେଏ । ଏନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା ଗଟେନେ କେଲା ପେଇଂ ମ୍ୟାପେୟାଏ ଜେ ପର୍ମେସର୍ନେ ରାଇଜ୍ ଡାଗ୍ରା ପିଙ୍ଗ୍ଚା ୱେଗେ ।
32 ୩୨ “ମୁଇ ତମ୍କେ ସତ୍କାତା କଇଲିନି । ମନେ ରକା, ଏବେ ଜିବନ୍ ରଇବା ସବୁ ଲକ୍ମନର୍ ମରନ୍ ଅଇବା ଆଗ୍ତୁ ଏ ସବୁ ଗଟ୍ସି ।
“ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ଏଃକେନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଗୁଏନେ ସେନୁଗ୍ ଏନ୍ ସାପା ଗଟେଏ ।
ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ଆରି କିତଙ୍ଗ୍ଇନି ଲପ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ସାମୁଆଁ ଅଃନାଡିଗ୍ ଲପ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
34 ୩୪ “ମାତର୍ ତମେ ନିଜର୍ ନିଜର୍ ବିସଇ ନେଇକରି ଜାଗ୍ରତ୍ ରୁଆ । ତମର୍ ମନ୍ ସବୁବେଲାଇ ବଜିବାତ୍ କରି ମଦ୍ ପେଣ୍ଡମ୍ କାଇବା ବିସଇ ଆରି କେନ୍ତାର୍ ଜିଇବାର୍ ଅଇସି କେନ୍ତାର୍ ନାଇ ବଲି ଚିନ୍ତାକରି ରଇଲାବେଲେ, ସେ ଦିନ୍ ଅଟାତ୍ ପାନ୍ଦ୍ ପାରା ଆସି ଲାଗିଜାଇସି ।
“ସାବ୍ଦାନ୍ ଲାଲାପା! ପେଇଙ୍ଗ୍ ସାଗ୍ରା ଉଗ୍ଚେ ବୁସାଃଚେ ନିଜେନେ ବେଲା ନଷ୍ଟ ଆରାଡିଙ୍ଗ୍ପା । ସାଂସାରିକ୍ ଜିନିସ୍ଇଂ ବିସୟ୍ରେ ଜାବର୍ ଚିନ୍ତା ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା । ଆରି ପେଇଂ ତିଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ପେଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ଉଲୁସ୍ତେ ସାରାସାରି ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ଏ ।
ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ଲେଃମ୍ୟାକ୍ନେ ସାପା ରେମୁଆଁଇଂ ଡାଗ୍ରା ଆକେନ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପାନ୍ଦ୍ ସୁଗୁଆ ପାଙ୍ଗ୍ଏ ।
36 ୩୬ ସେ ଦିନ୍ମନ୍କେ ଗଟ୍ବା ସବୁ ବିସଇ ଦେଇ, କାଇ ବିପଦ୍ ନ ଅଇ ଜିବାକେ ଆରି ପର୍ମେସର୍ ପାଟାଇରଇବା ନର୍ପିଲା ମର୍ ମୁଆଟେ ଟିଆ ଅଇବାକେ, ପାର୍ତନା କରି ଜାଗରତ୍ ଅଇରୁଆ ।”
ତେସା ସାପାବେଲା ତରକ୍ଚେ ଲାଲାପା । ଜା ସାପା ଗଟ୍ନା ଗଟେନେ ୱେଡିଙ୍ଗ୍କେ ଆତେନ୍ ବିତ୍ରେ ବିଚେ ଟିକ୍ ଗାଲି ୱେନ୍ସା ବପୁ ବାନ୍ସା ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ପା । ପେଇଂ ଆତ୍ମାରେ ବିସ୍ବାସ୍ରେ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେନେ ସେନୁଗ୍ ତୁଆଁ ନ୍ସା ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
37 ୩୭ ଜିସୁ ସେ ଦିନ୍ମନ୍କେ ମନ୍ଦିରେ ଜାଇ ନିମାନ୍ କାତା ସିକାଇ ଦେଇତେ ରଇଲା । ଆରି ତାର୍ ସିସ୍ମନର୍ ସଙ୍ଗ୍ ସବୁ ରାତି ବାରିଜାଇ ଜିତ୍ ନାଉଁର୍ ଡଙ୍ଗ୍ରେ ବିତାଇତେ ରଇଲା ।
ଆତେନ୍ ଦିନାଇଂ ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ମନ୍ଦିର୍ନ୍ନିଆ ସାମୁଆଁ ବିଡିଙ୍ଗ୍ଗେ । ମିଡିଗ୍ ବେଲା ମେଁ ମ୍ନାଇନି ପାଦାପାକା ତାର୍ୱେଗେ ଆରି ପ୍ରାମିଡିଗ୍ ଜିତକଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା କଟେକେ ।
ରେମୁଆଁଇଂ ମନ୍ଦିର୍ନ୍ନିଆ ୱେଚେ ଜିସୁନେ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁନ୍ସା ସାପା ଦିନା ଞ୍ଜିର୍ ତଡ଼ିଆଚେ ୱେଆର୍ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ।
