Salme 124

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Havde HERREN ej været med os - så siger Israel -

Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,

2 havde Herren ej været med os, da Mennesker rejste sig mod os;

Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:

3 så havde de slugt os levende, da deres Vrede optændtes mod os;

Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;

4 så havde Vandene overskyllet os, en Strøm var gået over vor Sjæl,

Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;

5 over vor Sjæl var de gået, de vilde Vande.

Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.

6 Lovet være HERREN, som ej gav os hen, deres Tænder til Rov!

Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.

7 Vor Sjæl slap fri som en Fugl at Fuglefængernes Snare, Snaren reves sønder, og vi slap fri.

Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.

8 Vor Hjælper HERRENs Navn, Himlens og Jordens Skaber.

Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.