Salme 108

1 (En Sang. En Salme af David.) Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig, vågn op, min Ære!

Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.

2 Harpe og Citer, vågn op, jeg vil vække Morgenrøden.

Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.

3 Jeg vil takke dig, HERRE, blandt Folkeslag, lovprise dig blandt Folkefærd;

Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.

4 thi din Miskundhed når til Himlen, din Sandhed til Skyerne.

Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.

5 Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!

Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.

6 Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!

Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

7 Gud talede i sin Helligdom: "Jeg vil udskifte Sikem med Jubel, udmåle Sukkots Dal;

Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

8 mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,

Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

9 Moab min Vaskeskål, på Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg."

Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

10 Hvo bringer mig til den befæstede By, hvo leder mig hen til Edom?

Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

11 Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.

Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

12 Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte.

Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

13 Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!

Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.