Job 28

1 Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit sted

Siluer hath bigynnyngis of his veynes; and a place is to gold, in which it is wellid togidere.

2 Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.

Irun is takun fro erthe, and a stoon resolued, `ethir meltid, bi heete, is turned in to money.

3 På Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;

God hath set tyme to derknessis, and he biholdith the ende of alle thingis.

4 man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.

Also a stronde departith a stoon of derknesse, and the schadewe of deth, fro the puple goynge in pilgrymage; it departith tho hillis, whiche the foot of a nedi man foryat, and hillis with out weie.

5 Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;

The erthe, wher of breed cam forth in his place, is destried bi fier.

6 i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.

The place of saphir ben stoonys therof, and the clottis therof ben gold.

7 Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;

A brid knewe not the weie, and the iye of a vultur, ethir rauenouse brid, bihelde it not.

8 den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.

The sones of marchauntis tretiden not on it, and a lyonesse passide not therbi.

9 På Flinten lægger man Hånd og omvælter Bjerge fra Roden;

God stretchide forth his hond to a flynt; he distriede hillis fro the rootis.

10 i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;

He hewide doun ryuers in stoonys; and his iye siy al precious thing.

11 man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.

And he souyte out the depthis of floodis; and he brouyte forth hid thingis in to liyt.

12 Men Visdommen - hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?

But where is wisdom foundun, and which is the place of vndurstondyng?

13 Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;

A man noot the prijs therof, nether it is foundun in the lond of men lyuynge swetli, `ether delicatli.

14 Dybet siger: "I mig er den ikke!" Havet: "Ej heller hos mig!"

The depthe of watris seith, It is not in me; and the see spekith, It is not with me.

15 Man får den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,

Gold ful cleene schal not be youun for wisdom, nether siluer schal be weied in the chaungyng therof.

16 den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;

It schal not be comparysound to the died colours of Iynde, not to the moost preciouse stoon of sardius, nether to saphir.

17 Guld og Glar kan ej måle sig med den, den fås ej i Bytte for gyldne Kar,

Nether gold, nether glas schal be maad euene worth therto;

18 Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,

and hiye and fer apperynge vessels of gold schulen not be chaungid for wisdom, nether schulen be had in mynde in comparisoun therof. Forsothe wisdom is drawun of pryuy thingis;

19 Ætiopiens Topas kan ej måle sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.

topasie of Ethiope schal not be maad euene worth to wisdom, and moost preciouse diyngis schulen not be set togidere in prijs, `ether comparisound, therto.

20 Men Visdommen - hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?

Therfor wherof cometh wisdom, and which is the place of vndurstondyng?

21 Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;

It is hid fro the iyen of alle lyuynge men; also it is hid fro briddis of heuene.

22 Afgrund og Død må sige: "Vi hørte kun tale derom."

Perdicioun and deeth seiden, With oure eeris we herden the fame therof.

23 Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;

God vndurstondith the weye therof, and he knowith the place therof.

24 thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.

For he biholdith the endis of the world, and biholdith alle thingis that ben vndur heuene.

25 Dengang han fastsatte Vindens Vægt og målte Vandet med Mål,

`Which God made weiyte to wyndis, and weiede watris in mesure.

26 da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,

Whanne he settide lawe to reyn, and weie to tempestis sownynge;

27 da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.

thanne he siy wisdom, and telde out, and made redi, and souyte out.

28 Men til Mennesket sagde han: "Se, HERRENs Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt."

And he seide to man, Lo! the drede of the Lord, thilke is wisdom; and to go awei fro yuel, is vndurstondyng.