Aabenbaringen 16
1 Og jeg hørte en høj Røst fra Templet sige til de syv Engle: Gaar hen og udgyder Guds Harmes syv Skaaler over Jorden!
తతః పరం మన్దిరాత్ తాన్ సప్తదూతాన్ సమ్భాషమాణ ఏష మహారవో మయాశ్రావి, యూయం గత్వా తేభ్యః సప్తకంసేభ్య ఈశ్వరస్య క్రోధం పృథివ్యాం స్రావయత|
2 Og den første gik hen og udgød sin Skaal over Jorden, og der kom slemme og onde Bylder paa de Mennesker, som havde Dyrets Mærke, og dem, som tilbade dets Billede.
తతః ప్రథమో దూతో గత్వా స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ పృథివ్యామ్ అస్రావయత్ తస్మాత్ పశోః కలఙ్కధారిణాం తత్ప్రతిమాపూజకానాం మానవానాం శరీరేషు వ్యథాజనకా దుష్టవ్రణా అభవన్|
3 Og den anden Engel udgød sin Skaal i Havet, og det blev til Blod som af en død, og hver levende Sjæl i Havet døde.
తతః పరం ద్వితీయో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సముద్రే ఽస్రావయత్ తేన స కుణపస్థశోణితరూప్యభవత్ సముద్రే స్థితాశ్చ సర్వ్వే ప్రాణినో మృత్యుం గతాః|
4 Og den tredje Engel udgød sin Skaal i Floderne og Vandkilderne, og de bleve til Blod.
అపరం తృతీయో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం నదీషు జలప్రస్రవణేషు చాస్రావయత్ తతస్తాని రక్తమయాన్యభవన్| అపరం తోయానామ్ అధిపస్య దూతస్య వాగియం మయా శ్రుతా|
5 Og jeg hørte Vandenes Engel sige: Retfærdig er du, som er, og som var, du hellige, fordi du har fældet denne Dom;
వర్త్తమానశ్చ భూతశ్చ భవిష్యంశ్చ పరమేశ్వరః| త్వమేవ న్యాయ్యకారీ యద్ ఏతాదృక్ త్వం వ్యచారయః|
6 thi de have udøst helliges og Profeters Blod, og du har givet dem Blod at drikke; de ere det værd.
భవిష్యద్వాదిసాధూనాం రక్తం తైరేవ పాతితం| శోణితం త్వన్తు తేభ్యో ఽదాస్తత్పానం తేషు యుజ్యతే||
7 Og jeg hørte Alteret sige: Ja, Herre, Gud, du almægtige! sande og retfærdige ere dine Domme.
అనన్తరం వేదీతో భాషమాణస్య కస్యచిద్ అయం రవో మయా శ్రుతః, హే పరశ్వర సత్యం తత్ హే సర్వ్వశక్తిమన్ ప్రభో| సత్యా న్యాయ్యాశ్చ సర్వ్వా హి విచారాజ్ఞాస్త్వదీయకాః||
8 Og den fjerde Engel udgød sin Skaal over Solen; og det blev givet den at brænde Menneskene med Ild.
అనన్తరం చతుర్థో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం సూర్య్యే ఽస్రావయత్ తస్మై చ వహ్నినా మానవాన్ దగ్ధుం సామర్థ్యమ్ అదాయి|
9 Og Menneskene brændtes i stor Hede og bespottede Guds Navn, som har Magt over disse Plager; og de omvendte sig ikke til at give ham Ære.
తేన మనుష్యా మహాతాపేన తాపితాస్తేషాం దణ్డానామ్ ఆధిపత్యవిశిష్టస్యేశ్వరస్య నామానిన్దన్ తత్ప్రశంసార్థఞ్చ మనఃపరివర్త్తనం నాకుర్వ్వన్|
10 Og den femte Engel udgød sin Skaal over Dyrets Trone; og dets Rige blev formørket, og de tyggede deres Tunger af Pine.
తతః పరం పఞ్చమో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం పశోః సింహాసనే ఽస్రావయత్ తేన తస్య రాష్ట్రం తిమిరాచ్ఛన్నమ్ అభవత్ లోకాశ్చ వేదనాకారణాత్ స్వరసనా అదందశ్యత|
11 Og de bespottede Himmelens Gud for deres Piner og for deres Bylder; og de omvendte sig ikke fra deres Gerninger.
స్వకీయవ్యథావ్రణకారణాచ్చ స్వర్గస్థమ్ అనిన్దన్ స్వక్రియాభ్యశ్చ మనాంసి న పరావర్త్తయన్|
12 Og den sjette Engel udgød sin Skaal over den store Flod Eufrat; og dens Vand borttørredes, for at Vejen kunde beredes for Kongerne fra Solens Opgang.
తతః పరం షష్ఠో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వం ఫరాతాఖ్యో మహానదే ఽస్రావయత్ తేన సూర్య్యోదయదిశ ఆగమిష్యతాం రాజ్ఞాం మార్గసుగమార్థం తస్య తోయాని పర్య్యశుష్యన్|
13 Og jeg saa, at der af Dragens Mund og af Dyrets Mund og af den falske Profets Mund udgik tre urene Aander, som lignede Padder.
అనన్తరం నాగస్య వదనాత్ పశో ర్వదనాత్ మిథ్యాభవిష్యద్వాదినశ్చ వదనాత్ నిర్గచ్ఛన్తస్త్రయో ఽశుచయ ఆత్మానో మయా దృష్టాస్తే మణ్డూకాకారాః|
14 Thi de ere Dæmoners Aander, som gøre Tegn; og de gaa ud til hele Jorderiges Konger for at samle dem til Krigen paa Guds, den almægtiges, store Dag.
త ఆశ్చర్య్యకర్మ్మకారిణో భూతానామ్ ఆత్మానః సన్తి సర్వ్వశక్తిమత ఈశ్వరస్య మహాదినే యేన యుద్ధేన భవితవ్యం తత్కృతే కృత్స్రజగతో రాజ్ఞాః సంగ్రహీతుం తేషాం సన్నిధిం నిర్గచ్ఛన్తి|
15 — Se, jeg kommer som en Tyv. Salig er den, som vaager og bevarer sine Klæder, saa han ikke skal gaa nøgen, og man skal se hans Skam. —
అపరమ్ ఇబ్రిభాషయా హర్మ్మగిద్దోనామకస్థనే తే సఙ్గృహీతాః|
16 Og de samlede dem til det Sted, som kaldes paa Hebraisk Harmagedon.
పశ్యాహం చైరవద్ ఆగచ్ఛామి యో జనః ప్రబుద్ధస్తిష్ఠతి యథా చ నగ్నః సన్ న పర్య్యటతి తస్య లజ్జా చ యథా దృశ్యా న భవతి తథా స్వవాసాంసి రక్షతి స ధన్యః|
17 Og den syvende Engel udgød sin Skaal i Luften; og fra Templet, fra Tronen udgik der en høj Røst, som sagde: Det er sket.
తతః పరం సప్తమో దూతః స్వకంసే యద్యద్ అవిద్యత తత్ సర్వ్వమ్ ఆకాశే ఽస్రావయత్ తేన స్వర్గీయమన్దిరమధ్యస్థసింహాసనాత్ మహారవో ఽయం నిర్గతః సమాప్తిరభవదితి|
18 Og der kom Lyn og Røster og Tordener; og der blev et stort Jordskælv, hvis Mage ikke har været, siden der blev Mennesker til paa Jorden, et saadant Jordskælv, saa stort.
తదనన్తరం తడితో రవాః స్తనితాని చాభవన్, యస్మిన్ కాలే చ పృథివ్యాం మనుష్యాః సృష్టాస్తమ్ ఆరభ్య యాదృఙ్మహాభూమికమ్పః కదాపి నాభవత్ తాదృగ్ భూకమ్పో ఽభవత్|
19 Og den store Stad blev til tre Dele, og Folkeslagenes Stæder faldt; og Gud kom det store Babylon i Hu for at give det Bægeret med sin Vredes Harmes Vin.
తదానీం మహానగరీ త్రిఖణ్డా జాతా భిన్నజాతీయానాం నగరాణి చ న్యపతన్ మహాబాబిల్ చేశ్వరేణ స్వకీయప్రచణ్డకోపమదిరాపాత్రదానార్థం సంస్మృతా|
20 Og hver Ø flyede, og Bjerge bleve ikke fundne.
ద్వీపాశ్చ పలాయితా గిరయశ్చాన్తహితాః|
21 Og en stærk Hagel, centnertung, faldt ned fra Himmelen paa Menneskene; og Menneskene bespottede Gud for Hagelens Plage, thi dens Plage var meget stor.
గగనమణ్డలాచ్చ మనుష్యాణామ్ ఉపర్య్యేకైకద్రోణపరిమితశిలానాం మహావృష్టిరభవత్ తచ్ఛిలావృష్టేః క్లేశాత్ మనుష్యా ఈశ్వరమ్ అనిన్దమ్ యతస్తజ్జాతః క్లేశో ఽతీవ మహాన్|
