< Salme 83 >
1 En Sang. En Salme af Asaf.
Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
2 Und dig, o Gud, ikke Ro, vær ej tavs, vær ej stille, o Gud!
Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
3 Thi se, dine Fjender larmer, dine Avindsmænd løfter Hovedet,
Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
4 oplægger lumske Raad mod dit Folk, holder Raad imod dem, du værner:
Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
5 »Kom, lad os slette dem ud af Folkenes Tal, ej mer skal man ihukomme Israels Navn!«
Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
6 Ja, de raadslaar i Fællig og slutter Pagt imod dig,
La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
7 Edoms Telte og Ismaeliterne, Moab sammen med Hagriterne,
Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
8 Gebal, Ammon, Amalek, Filisterland med Tyrus's Borgere;
Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
9 ogsaa Assur har sluttet sig til dem, Lots Sønner blev de en Arm. (Sela)
Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
10 Gør med dem som med Midjan, som med Sisera og Jabin ved Kisjons Bæk,
Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
11 der gik til Grunde ved En-Dor og blev til Gødning paa Marken!
Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
12 Deres Høvdinger gaa det som Oreb og Ze'eb, alle deres Fyrster som Zeba og Zalmunna,
Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
13 fordi de siger: »Guds Vange tager vi til os som Eje.«
Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
14 Min Gud, lad dem blive som hvirvlende Løv, som Straa, der flyver for Vinden.
Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
15 Ligesom Ild fortærer Krat og Luen afsvider Bjerge,
Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
16 saa forfølge du dem med din Storm, forfærde du dem med din Hvirvelvind;
Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
17 fyld deres Aasyn med Skam, saa de søger dit Navn, o HERRE;
Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
18 lad dem blues, forfærdes for stedse, beskæmmes og gaa til Grunde Og kende, at du, hvis Navn er HERREN, er ene den Højeste over al Jorden!
Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.