Ordsprogene 1
1 Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
2 Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
3 tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
4 de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
5 den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
6 de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gaader.
Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
7 HERRENS Frygt er Kundskabs begyndelse, Daarer ringeagter Visdom og Tugt.
La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
8 Hør, min Søn, paa din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
9 thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
10 Min Søn, sig nej, naar Syndere lokker!
Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
11 Siger de: »Kom med, lad os lure paa den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
Kiel Ŝeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon; (Sheol h7585)
13 Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
14 Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!«
Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
15 — min Søn, gaa da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
16 thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
17 Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
18 de lurer paa eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
19 Saa gaar det enhver, der attraar Rov, det tager sin Herres Liv.
Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
20 Visdommen raaber paa Gaden, paa Torvene løfter den Røsten;
La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
21 oppe paa Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
22 Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Daarerne hade Kundskab?
Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
23 Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Aand udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
24 Fordi jeg raabte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
25 men I lod haant om alt mit Raad og tog ikke min Revselse til jer,
Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
26 derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, naar det, I frygter, kommer,
Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
27 naar det, I frygter, kommer som Uvejr, naar eders Ulykke kommer som Storm, naar Trængsel og Nød kommer over jer.
Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
28 Da svarer jeg ej, naar de kalder, de søger mig uden at finde,
Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
29 fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENS Frygt;
Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
30 mit Raad tog de ikke til sig, men lod haant om al min Revselse.
Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
31 Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Raad;
Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
32 thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Taabers Sorgløshed bliver deres Undergang;
Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
33 men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.
Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
