Salme 77

1 Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.

KAHEA aku la au i ke Akua ma ko'u leo, Ma ko'u leo i ke Akua, a hoolohe mai la ia ia'u.

2 Jeg raaber højt til Gud, højt til Gud, og han hører mig;

I ko'u la i popilikia ai, nonoi aku la au i ka Haku: Kikoo aku la kuu lima i ka po, aole i haule: Hoole iho la kuu naau, aole ia e hoomahaia.

3 jeg søger Herren paa Nødens Dag, min Haand er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

Hoomanao aku la au i ke Akua, a kupikipikio iho la; Noonoo aku la au, a maule iho la kuu naau. (Sila)

4 jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Aand vansmægter. (Sela)

Ua paa ia oe na alu o ko'u mau maka: Ua lauwiliia hoi au, aole hiki ke olelo aku.

5 Du holder mine Øjne vaagne, jeg er urolig og maalløs.

Noonoo no au i na la kahiko, I na makahiki hoi o ka wa mamua loa aku.

6 Jeg tænker paa fordums Dage, ihukommer længst henrundne Aar;

Hoomanao iho la au i kuu mele i ka po: Me kuu naau wau i kukakuka iho ai; Huli ikaika hoi ko'u manao.

7 jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Aand.

E kipaku anei ka Haku i ka manawa pau ole? Aole anei ia e maliu hou mai?

8 Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Naade,

Ua pauhia anei kona lokomaikai? Ua hala mau loa aku anei kana olelo?

9 er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

Ua hoopoina anei ke Akua i ka lokomaikai? Ua puliki anei oia i kona aloha iloko o ka huhu? (Sila)

10 har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)

I aku la au, o ko'u nawaliwali keia, O na makahiki o ka lima akau o ka Mea kiekie loa.

11 Jeg sagde: Det er min Smerte, at den Højestes højre er ikke som før.

E hoomanao aku au i na hana mana a Iehova: E hoomanaoio no hoi au i na mea kupanaha au, i ka wa kahiko.

12 Jeg kommer HERRENS Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

E noonoo aku au i kau hana a pau, A e manao nui hoi i kau mau haua mana.

13 Jeg tænker paa al din Gerning og grunder over dine Værker.

Aia kou aoao, e ke Akua, ma kahi hoano, Owai la ke Akua nui e like me ke Akua?

14 Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud saa stor som Gud!

O oe ke Akua nana i hana na mea mana: Ua hoike mai no hoi oe i kou ikaika mawaena o na kanaka.

15 Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

I kou lima iho no oe i panai ai i kou poe kanaka, I na mamo a Iseraela, a me Iosepa. (Sila)

16 udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)

Ike aku la na wai ia oe, e ke Akua; Ike aku la na wai ia oe, a haalulu iho la: Kupikipikio no hoi na hohonu.

17 Vandene saa dig, Gud, Vandene saa dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

Ninini mai la hoi na ao i ka wai: Hoohekili mai la hoi na ao; Hoholo ae la na uila ou.

18 Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjalded, dine Pile for hid og did;

Maloko o ka puahiohio ka leo o kou hekili: Hoomalamalama mai la na uila i ka honua: Naue iho la ka honua me ka haalulu.

19 din bragende Torden rulled, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

Aia kou kuamoo ma ka moana, A o kou alanui hoi ma na wai nui; Aole i ikeia kou mau kapuwai.

20 din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke. Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Haand.

Alakai aku no oe i kou poe me he ohana hipa la, Ma ka lima o Mose, ma laua o Aarona.