Ordsprogene 10
1 Salomos Ordsprog. Viis Søn glæder sin Fader, taabelig Søn er sin Moders Sorg.
Падиша Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: — Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз оғул анисини қайғу-һәсрәткә салар.
2 Gudløsheds Skatte gavner intet, men Retfærd redder fra Død.
Һарам байлиқларниң һеч пайдиси болмас; Һәққанийәт инсанни өлүмдин қутулдурар.
3 HERREN lader ej en retfærdig sulte, men gudløses Attraa støder han fra sig.
Пәрвәрдигар һәққаний адәмниң җенини ач қоймас; Лекин у қәбиһләрниң нәпсини боғуп қояр.
4 Doven Haand skaber Fattigdom, flittiges Haand gør rig.
Һорунлуқ кишини гадай қилар; Ишчанлиқ болса баяшат қилар.
5 En klog Søn samler om Somren, en daarlig sover om Høsten.
Язда һосулни жиғивалғучи — дана оғулдур; Лекин орма вақтида ухлап ятқучи — хиҗаләткә қалдуридиған оғулдур.
6 Velsignelse er for retfærdiges Hoved, paa Uret gemmer gudløses Mund.
Бәрикәт һәққаний адәмниң бешиға чүшәр; Амма зораванлиқ яманларниң ағзиға урар.
7 Den retfærdiges Minde velsignes, gudløses Navn smuldrer hen.
Һәққаний адәмниң ядикари мубарәктур; Яманларниң нами болса, сесиқ қалар.
8 Den vise tager mod Paabud, den brovtende Daare styrtes.
Дана адәм йолйоруқ-несиһәтләрни қобул қилар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
9 Hvo lydefrit vandrer, vandrer trygt; men hvo der gaar Krogveje, ham gaar det ilde.
Ғубарсиз жүргән кишиниң жүрүш-туруши турақлиқтур, Йоллирини әгир қилғанниң кири ахири ашкарилиниду.
10 Blinker man med Øjet, volder man ondt, den brovtende Daare styrtes.
Көз ишаритини қилип жүридиғанлар адәмни дағда қалдурар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
11 Den retfærdiges Mund er en Livsens Kilde, paa Uret gemmer gudløses Mund.
Һәққаний адәмниң ағзи һаятлиқ булиқидур, Амма зораванлиқ яманниң ағзиға урар.
12 Had vækker Splid, Kærlighed skjuler alle Synder.
Өчмәнлик җедәл қозғар; Меһир-муһәббәт һәммә гуналарни япар.
13 Paa den kloges Læber finder man Visdom, Stok er til Ryg paa Mand uden Vid.
Әқил-идрақлик адәмниң ағзидин даналиқ тепилар; Әқилсизниң дүмбисигә палақ тегәр.
14 De vise gemmer den indsigt, de har, Daarens Mund er truende Vaade.
Дана адәмләр билимләрни зиядә топлар; Лекин ахмақниң ағзи уни һалакәткә йеқинлаштурар.
15 Den riges Gods er hans faste Stad, Armod de ringes Vaade.
Мал-дуниялири гоя мәзмут шәһәрдәк байниң капалитидур; Мискинни һалак қилидиған иш дәл униң намратлиғидур.
16 Den retfærdiges Vinding tjener til Liv, den gudløses Indtægt til Synd.
Һәққанийларниң әҗирлири җанға җан қошар, Қәбиһләрниң һосули гунанила көпәйтиштур.
17 At vogte paa Tugt er Vej til Livet, vild farer den, som viser Revselse fra sig.
Несиһәтни аңлап уни сақлиғучи һаятлиқ йолиға маңар; Тәнбиһләрни рәт қилған киши йолдин азғанлардур.
18 Retfærdige Læber tier om Had, en Taabe er den, der udspreder Rygter.
Адавәт сақлиған киши ялған сөзлимәй қалмас; Төһмәт чаплиғанлар ахмақтур.
19 Ved megen Tale undgaas ej Brøde, klog er den, der vogter sin Mund.
Гәп көп болуп кәтсә, гунадин халий болмас, Лекин ағзиға егә болған әқиллиқтур.
20 Den retfærdiges Tunge er udsøgt Sølv, gudløses Hjerte er intet værd.
Һәққаний адәмниң сөзи худди сап күмүч; Яманниң ойлири толиму әрзимәстур.
21 Den retfærdiges Læber nærer mange, Daarerne dør af Mangel paa Vid.
Һәққаний адәмниң сөзлири нурғун кишини қувәтләр; Ахмақлар әқли кәмлигидин өләр.
22 HERRENS Velsignelse, den gør rig, Slid og Slæb lægger intet til.
Пәрвәрдигарниң ата қилған бәрикити адәмни дөләтмән қилар; У бәрикитигә һеч бир җапа-мушәққәт қошмас.
23 For Taaben er Skændselsgerning en Leg, Visdom er Leg for Mand med Indsigt.
Ахмақ қәбиһликни тамашә дәп биләр; Амма даналиқ йорутулған кишиниң [хурсәнлигидур].
24 Hvad en gudløs frygter, kommer over hans Hoved, hvad retfærdige ønsker, bliver dem givet.
Яман киши немидин қорқса шуниңға учрар; Һәққаний адәмниң арзуси әмәлгә ашурулар.
25 Naar Storm farer frem, er den gudløse borte, den retfærdige staar paa evig Grund.
Яман адәм қуюндәк өтүп йоқар; Лекин һәққаний адәм мәңгүлүк һулдәктур.
26 Som Eddike for Tænder og Røg for Øjne saa er den lade for dem, der sender ham.
Адәм аччиқ су жутувалғандәк, Көзигә ис-түтәк кирип кәткәндәк, Һорун адәмни ишқа әвәткәнму шундақ болар.
27 HERRENS Frygt lægger Dage til, gudløses Aar kortes af.
Пәрвәрдигардин әйминиш өмүрни узун қилар, Яманниң өмри қисқартилар.
28 Retfærdige har Glæde i Vente, gudløses Haab vil briste.
Һәққаний адәмниң үмүти хурсәнлик елип келәр; Лекин рәзилниң күткини йоққа чиқар.
29 For lydefri Vandel er HERREN et Værn, men en Rædsel for Udaadsmænd.
Пәрвәрдигарниң йоли дурус яшаватқанларға башпанаһдур; Қәбиһлик қилғучиларға болса һалакәттур.
30 Den retfærdige rokkes aldrig, ikke skal gudløse bo i Landet.
Һәққанийларниң орни мустәһкәмдур; Яманлар зиминда узун турмас.
31 Den retfærdiges Mund bærer Visdoms Frugt, den falske Tunge udryddes.
Һәққаний адәмниң ағзидин даналиқ чиқар; Лекин шумлуқ тил кесип ташлинар.
32 Den retfærdiges Læber søger Yndest, gudløses Mund bærer Falskheds Frugt.
Һәққаний адәмниң сөзи кишигә мок хушяқар; Яман адәмниң ағзидин шумлуқ чиқар.
