Job 40
1 Og HERREN svarede Job og sagde:
Пәрвәрдигар Аюпқа йәнә җававән: —
2 Vil den trættekære tvistes med den Almægtige? Han, som revser Gud, han svare herpaa!
«Һәммигә Қадир билән дәвалашидиған киши униңға тәрбийә қилмақчиму? Тәңрини әйиплигүчи киши җавап бәрсун!» — деди.
3 Da svarede Job HERREN og sagde:
Аюп болса Пәрвәрдигарға җававән: —
4 Se, jeg er ringe, hvad skal jeg svare?
«Мана, мән һеч немигә яримаймән; Саңа қандақ җавап берәләймән? Қолум билән ағзимни етип гәптин қалай;
5 Jeg lægger min Haand paa min Mund! Een Gang har jeg talt, gentager det ikke, to Gange, men gør det ej mer!
Бир қетим дедим, мән йәнә җавап бәрмәймән; Шундақ, икки қетим десәм мән қайта сөзлимәймән» — деди.
6 Da svarede HERREN Job ud fra Stormvejret og sagde:
Андин Пәрвәрдигар қара қуюн ичидин Аюпқа җавап берип мундақ деди: —
7 Omgjord som en Mand dine Lænder, jeg vil spørge, og du skal lære mig!
«Әркәктәк белиңни чиң бағла, Андин Мән сәндин сорай; Сән Мени хәвәрдар қилғин.
8 Mon du vil gøre min Ret til intet, dømme mig, for at du selv kan faa Ret?
Сән дәрвәқә Мениң һөкүмимни пүтүнләй бекарға кәткүзмәкчимусән? Сән өзүңни һәққаний қилимән дәп, Мени натоғра дәп әйиплимәкчимусән?
9 Har du en Arm som Gud, kan du tordne med Brag som han?
Сениң Тәңриниң билигидәк [күчлүк] бир билигиң барму? Сән Униңдәк аваз билән гүлдүрләләмсән?
10 Smyk dig med Højhed og Storhed, klæd dig i Glans og Herlighed!
Қени, һазир өзүңни шан-шәрәп һәм салапәт билән безивал! Һәйвәт һәм көркәмлик билән өзүңни кийиндүрүп,
11 Udgyd din Vredes Strømme, slaa de stolte ned med et Blik,
Ғәзивиңниң қәһрини чечип ташлиғин, Шуниң билән һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни пәсләштүргин.
12 bøj med et Blik de stolte og knus paa Stedet de gudløse,
Раст, һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни бойсундурғин, Рәзилләрни өз орнида дәссәп йәр билән йәксан қил!
13 skjul dem i Støvet til Hobe og lænk deres Aasyn i Skjulet!
Уларни биргә топиға көмүп қой, Йошурун җайда уларниң йүзлирини кепән билән етип қойғин;
14 Saa vil jeg ogsaa love dig for Sejren, din højre har vundet.
Шундақ қилалисаң, Мән сени етирап қилип махтаймәнки, «Оң қолуң өзүңни қутқузиду!».
15 Se Nilhesten! Den har jeg skabt saavel som dig. Som Oksen æder den Græs.
Мән сениң билән тәң яратқан бегемотни көрүп қой; У калидәк от-чөп йәйду.
16 Se, hvilken Kraft i Lænderne og hvilken Styrke i Bugens Muskler!
Мана, униң белидики күчини, Қосақ мускуллиридики қудритини һазир көрүп қой!
17 Halen holder den stiv som en Ceder, Bovens Sener er flettet sammen;
У қуйруғини кедир дәриғидәк егиду, Униң йотилиридики сиңирлири бир-биригә чиң тоқуп қоюлған.
18 dens Knogler er Rør af, Kobber, Benene i den som Stænger af Jern.
Униң сүйәклири мис турубидәктур, Пут-қоллири төмүр чоқмақларға охшайду.
19 Den er Guds ypperste Skabning, skabt til at herske over de andre;
У Тәңри яратқан җаниварларниң бешидур, Пәқәт униң Яратқучисила униңға Өз қиличини йеқинлаштуралайду.
20 thi Foder til den bærer Bjergene, hvor Markens Vildt har Legeplads.
Тағлар униңға йемәклик тәминләйду; У йәрдә униң йенида даладики һәр бир һайванлар ойнайду.
21 Den lægger sig hen under Lotusbuske, i Skjul af Siv og Rør;
У сәдәпгүл дәрәқлигиниң астида ятиду, Қомушлуқ һәм сазлиқниң салқинида ятиду.
22 Lotusbuskene giver den Tag og Skygge, Bækkens Pile yder den Hegn.
Сәдәпгүллүкләр өз сайиси билән уни япиду; Өстәңдики таллар уни орап туриду.
23 Den taber ej Modet, naar Jordan stiger, er rolig, om Strømmen end svulmer mod dens Gab.
Қара, дәрия тешип кетиду, бирақ у һеч һодуқмайду; Һәтта Иордандәк бир дәрияму униң ағзиға өркәшләп урулсиму, йәнила хатирҗәм туривериду.
24 Hvem kan gribe den i dens Tænder og trække Reb igennem dens Snude?
Униң алдиға берип уни тутқили боламду? Уни тутуп, андин бурнини тешип чүлүк өткүзгили боламду?
