Job 28
1 Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit Sted,
La arĝento havas lokon, kie oni ĝin elakiras; Kaj la oro havas lokon, kie oni ĝin fandas.
2 Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.
La fero estas ricevata el polvo, Kaj el ŝtono oni fandas la kupron.
3 Paa Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;
Oni faras finon al la mallumo, Kaj rezulte oni trovas la ŝtonojn el grandega mallumo.
4 man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.
Oni fosas kavon tie, kie oni loĝas; Kaj tie, kie paŝas neniu piedo, ili laboras pendante, forgesitaj de homoj.
5 Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;
La tero, el kiu devenas pano, Estas trafosata sube kvazaŭ per fajro.
6 i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.
Ĝiaj ŝtonoj estas loko de safiroj, Kaj terbuloj enhavas oron.
7 Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;
La vojon ne konas rabobirdo, Kaj la okulo de falko ĝin ne vidis.
8 den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.
Ne paŝis sur ĝi sovaĝaj bestoj, Ne iris sur ĝi leono.
9 Paa Flinten lægger man Haand og omvælter Bjerge fra Roden;
Sur rokon oni metas sian manon, Oni renversas montojn de ilia bazo.
10 i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;
En rokoj oni elhakas riverojn, Kaj ĉion grandvaloran vidis la okulo de homo.
11 man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.
Oni haltigas la fluon de riveroj, Kaj kaŝitaĵon oni eltiras al la lumo.
12 Men Visdommen — hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?
Sed kie oni trovas la saĝon? Kaj kie estas la loko de prudento?
13 Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;
La homo ne scias ĝian prezon; Kaj ĝi ne estas trovata sur la tero de vivantoj.
14 Dybet siger: »I mig er den ikke!« Havet: »Ej heller hos mig!«
La abismo diras: Ne en mi ĝi estas; La maro diras: Ĝi ne troviĝas ĉe mi.
15 Man faar den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,
Oni ne povas doni por ĝi plej bonan oron, Oni ne pesas arĝenton page por ĝi.
16 den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;
Oni ne taksas ĝin per oro Ofira, Nek per multekosta onikso kaj safiro.
17 Guld og Glar kan ej maale sig med den, den faas ej i Bytte for gyldne Kar,
Ne valoregalas al ĝi oro kaj vitro; Kaj oni ne povas ŝanĝi ĝin kontraŭ vazoj el pura oro.
18 Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,
Koraloj kaj kristalo ne estas atentataj; Kaj posedo de saĝo estas pli valora ol perloj.
19 Ætiopiens Topas kan ej maale sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.
Ne valoregalas al ĝi topazo el Etiopujo; Pura oro ne povas esti ĝia prezo.
20 Men Visdommen — hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?
De kie venas la saĝo? Kaj kie estas la loko de prudento?
21 Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;
Kaŝita ĝi estas antaŭ la okuloj de ĉio vivanta, Nevidebla por la birdoj de la ĉielo.
22 Afgrund og Død maa sige: »Vi hørte kun tale derom.«
La abismo kaj la morto diras: Per niaj oreloj ni aŭdis nur famon pri ĝi.
23 Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;
Dio komprenas ĝian vojon, Kaj Li scias ĝian lokon;
24 thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.
Ĉar Li rigardas ĝis la fino de la tero, Li vidas sub la tuta ĉielo.
25 Dengang han fastsatte Vindens Vægt og maalte Vandet med Maal,
Kiam Li donis pezon al la vento Kaj aranĝis la akvon laŭmezure,
26 da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,
Kiam Li starigis leĝon por la pluvo Kaj vojon por la fulmo kaj tondro:
27 da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.
Tiam Li vidis ĝin kaj anoncis ĝin, Pretigis ĝin kaj esploris ĝin;
28 Men til Mennesket sagde han: »Se, HERRENS Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt.«
Kaj Li diris al la homoj: Vidu, timo antaŭ Dio estas saĝo, Kaj evitado de malbono estas prudento.
