< Job 21 >
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
A OLELO mai la o loba, i mai la,
2 Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
E hoolohe pono oukou i ka'u olelo, A o keia ko oukou hooluolu ana.
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo haane!
E ae mai oukou ia'u e olelo aku ai au, A mahope o kuu olelo, e hoomaewaewa oukou.
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utaalmodig?
Owau hoi, i ke kanaka anei kuu ulono ana? A ina pela, no ke aha la ka huhu ole o kuu uhane?
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Haand paa Mund!
E nana oukou ia'u a e pihoihoi, A e kau oukou i ka lima maluna o ka waha.
6 Jeg gruer, naar jeg tænker derpaa, mit Legeme gribes af Skælven:
A ina e hoomanao wau, ua weliweli au, A loohia kuu io e ka haalulu.
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
No ke aha la e ola ana ka poe hewa, E elemakule ana, e nui ana hoi i ka waiwai?
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
O ko lakou hua, ua hookupaaia me lakou imua o ko lakou alo, A o ka lakou poe keiki imua o ko lakou maka.
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
Ua maluhia ko lakou mau hale, aohe makau, Aole hoi ka laau hahau o ke Akua maluna o lakou.
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
Hapai no ka lakou bipi, aole hoi i hemahema; Hua mai no ka lakou bipiohi, aole i hanau hapa.
11 de slipper deres Drenge ud som Faar, deres Børneflok boltrer sig ret;
Kuu aku lakou i ka lakou poe kamalii me he kumu hipa la, A lelele no ka lakou poe keiki.
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
Hoomaka lakou me ka pahu kani a me ka lira, A olioli lakou i ke kani ana o ka hokiokio.
13 de lever deres Dage i Lykke og synker med Fred i Dødsriget, (Sheol )
Noho lakou i ko lakou mau la me ka pomaikai, A iho koke lakou i ka po. (Sheol )
14 skønt de siger til Gud: »Gaa fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
A olelo iho lakou i ke Akua, E hele oe mai o makou aku; A o ka ike i kou mau aoao, aohe makou makemake.
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke paa hos ham?«
Owai ka Mea mana, i malama ai kakou ia ia? Heaha ka mea e loaa ai, ke nonoi kakou ia ia?
16 Er ej deres Lykke i deres Haand og gudløses Raad ham fjernt?
Aia hoi, aole ma ko lakou lima ko lakou pomaikai: O ke kuka ana o ka poe hewa, ua mamao aku ia ia'u.
17 Naar gaar de gudløses Lampe ud og naar kommer Ulykken over dem? Naar deler han Loddet ud i sin Vrede,
He pinepine i pio ai ke kukui o ka poe hewa, A e hiki koke mai hoi ko lakou make maluna o lakou, A ua hooili mai ia i na eha ma kona inaina.
18 saa de bliver som Straa for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
Ua like lakou me ka mauu maloo imua o ka makani, E like hoi me ka opala a ka puahiohio i lawe aku.
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, saa han mærker det,
Ua hoomau ke Akua i kona hewa no kana poe keiki: Ua uku mai ia ia ia, a e ike auanei oia.
20 lad ham selv faa sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
E ike no kona maka i kona popilikia. E inu no ia i ka huhu o ka Mea mana.
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, naar hans Maaneders Tal er udrundet?
No ka mea, heaha la kana hana iloko o kona hale mahope ona, I ka manawa e okiia'i mawaena ka huina o kona mau malama?
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
K ao mai anei kekahi i ke Akua i ka ike, I ka mea hooponopono i ka poe kiekie?
23 En dør jo paa Lykkens Tinde, helt tryg og saa helt uden Sorger:
Make no kekahi iwaena o kona pomaikai, E noho nanea ana a me ka oluolu.
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
Ua piha kona mau aoao i ka momona, Ua mau kona mau iwi i ka lolo.
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
A make no kekahi me ka naau ehaeha, Aole ia i hoao i ka lealea.
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
E moe pu laua i ka lepo, A e paapu na ilo maluna o laua.
27 Se, jeg kender saa vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
Aia hoi, ua ike no wau i ko oukou mau noonoo ana, A me ko oukou mau manao a oukou i hoino ai ia'u.
28 naar I siger: »Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?«
No ka mea, ke olelo nei oukou, Auhea ka hale o ke alii? Auhea hoi ka uhi o na halelewa o ka poe hewa?
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
Aole anei oukou i ninau i ka poe e maalo ae ana ma ke ala? A ike ole anei oukou i ko lakou mau hoailona?
30 Den onde skaanes paa Ulykkens Dag og frelses paa Vredens Dag.
No ka mea, ua waihoia ka poe hewa no ka la popilikia, A e laweia mai lakou no ka la e inaina ai.
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
Owai ka mea e hoike aku i kona aoao imua ona? A owai ka mea e uku aku ia ia i kana mea i hana'i?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
A e laweia aku oia i ka luakupapau, A e kiaiia oia ma ka hale kupapau.
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger saa efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
E kau oluolu maluna ona na papaa lepo o ke awawa, A mahope ona e hahai aku na kanaka a pau, E like me ka poe mamua ona he lehulehu no.
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar — kun Svig er tilbage!
A pehea la ko oukou hooluolu make hewa ana mai ia'u, A ua hewa ka oukou olelo ana mai?