Job 12
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
Аюп җававән мундақ деди: —
2 Ja, sandelig, I er de rette, med eder dør Visdommen ud!
Силәр бәрһәқ әл-әһлисиләр! Өлсәңлар һекмәтму силәр билән биллә кетиду!
3 Ogsaa jeg har som I Forstand, staar ikke tilbage for eder, hvo kender vel ikke sligt?
Мениңму силәрдәк өз әқлим бар, Әқилдә силәрдин қалмаймән; Бунчилик ишларни ким билмәйду?!
4 Til Latter for Venner er den, der raabte til Gud og fik Svar, den retfærdige er til Latter.
Мән өз достлиримға мазақ объекти болдум; Мәндәк Тәңригә илтиҗа қилип, дуаси иҗабәт болған киши, Һәққаний, дурус бир адәм мазақ қилинди!
5 I Ulykke falder de fromme, den sorgløse spotter Faren, hans Fod staar fast, mens Fristen varer.
Раһәттә олтарған кишиләр көңлидә һәр қандақ күлпәтни нәзиригә алмайду; Улар: «Күлпәтләр путлири тейилиш алдида турған кишигила тәйяр туриду» дәп ойлайду.
6 I Fred er Voldsmænds Telte, og trygge er de, der vækker Guds Vrede, den, der fører Gud i sin Haand.
Қарақчиларниң чедирлири аватлишиду; Тәңригә һақарәт кәлтүридиғанлар аман туриду; Улар өзиниң илаһини өз алқинида көтириду.
7 Spørg dog Kvæget, det skal lære dig, Himlens Fugle, de skal oplyse dig,
Әнди һайванлардинму сорап бақ, Улар саңа үгитиду, Асмандики учар-қанатларму саңа дәйду;
8 se til Jorden, den skal lære dig lad Havets Fisk fortælle dig det!
Вә яки йәр-зиминға гәп қилсаңчу, Уму саңа үгитиду; Деңиздики белиқлар саңа сөз қилиду.
9 Hvem blandt dem alle ved vel ikke, at HERRENS Haand har skabt det;
Буларниң һәммисини Пәрвәрдигарниң қоли қилғанлиғини ким билмәйду?
10 han holder alt levendes Sjæl i sin Haand, alt Menneskekødets Aand!
Барлиқ җан егилири, барлиқ әт егилири, Җүмлидин барлиқ инсанниң нәпәси униң қолидидур.
11 Prøver ej Øret Ord, og smager ej Ganen Maden?
Еғизда таамни тетиғандәк, Қулақму сөзиниң тоғрилиғини синап бақиду әмәсму?
12 Er Alderdom eet med Visdom, Dagenes Række med Indsigt?
Яшанғанларда даналиқ раст тепиламду? Күнлириниң көп болуши билән йорутулуш келәмду?
13 Hos ham er der Visdom og Vælde, hos ham er der Raad og Indsigt.
Униңдила даналиқ һәм қудрәт бар; Униңдила йолйоруқ һәм йорутуш бардур.
14 Hvad han river ned, det bygges ej op, den, han lukker inde, kommer ej ud;
Мана, У харап қилса, һеч ким қайтидин қуруп чиқалмайду; У қамап қойған адәмни һеч ким қоюветәлмәйду.
15 han dæmmer for Vandet, og Tørke kommer, han slipper det løs, og det omvælter Jorden.
Мана, У суларни тохтитивалса, сулар қуруп кетиду, У уларни қоюп бәрсә, улар йәр-зиминни бесип вәйран қилиду.
16 Hos ham er der Kraft og Fasthed; den, der farer og fører vild, er hans Værk.
Униңда күч-қудрәт, чин һекмәтму бар; Алдиғучи, алданғучиму униңға тәвәдур.
17 Raadsherrer fører han nøgne bort, og Dommere gør han til Taaber;
У мәслиһәтчиләрни ялаңач қилдуруп, ялап елип кетиду, Сорақчиларни рәсва қилиду.
18 han løser, hvad Konger bandt, og binder dem Reb om Lænd;
У падишалар [әл-әһлигә] салған кишәнләрни йешиду, Андин шу падишаларни ялаңачлап, чатрақлирини лата биләнла қалдуруп [шәрмәндә қилиду].
19 Præster fører han nøgne bort og styrter ældgamle Slægter;
У каһинларни ялиңаяғ маңдуруп елип кетиду; У күч-һоқуқдарларни ағдуриду.
20 han røver de dygtige Mælet og tager de gamles Sans;
У ишәшлик қаралған затларниң ағзини етиду; Ақсақалларниң әқлини елип кетиду.
21 han udøser Haan over Fyrster og løser de stærkes Bælte;
У ақсүнәкләрниң үстигә һақарәт төкиду, У палванларниң бәлвеғини йешип [уларни күчсиз қилиду].
22 han drager det skjulte frem af Mørket og bringer Mulmet for Lyset,
У қараңғулуқтики чоңқур сирларни ашкарилайду; У өлүмниң сайисини йорутиду.
23 gør Folkene store og lægger dem øde, udvider Folkeslags Grænser og fører dem atter bort;
У әл-жутларни улуқлаштуриду һәм андин уларни гумран қилиду; Әл-жутларни кеңәйтиду, уларни тарқитиду.
24 han tager Jordens Høvdingers Vid og lader dem rave i vejløst Øde;
У зиминдики әл-җамаәтниң каттивашлириниң әқлини елип кетиду; Уларни йолсиз дәшт-баяванда сәрсан қилип аздуриду.
25 de famler i Mørke uden Lys og raver omkring som drukne.
Улар нурсизландурулуп қараңғулуқта йолни силаштуриду, У уларни мәс болуп қалған кишидәк галди-гулдуң маңдуриду.
