< Salme 94 >
1 Herre! Gud, hvem Hævnen hører til, Gud, hvem Hævnen hører til, aabenbar dig herligt!
Ó Senhor Deus, a quem a vingança pertence, ó Deus, a quem a vingança pertence, mostra-te resplandecente.
2 Rejs dig, du Jordens Dommer! bring Gengældelse over de hovmodige.
Exalta-te, tu, que és juiz da terra: dá a paga aos soberbos.
3 Herre! hvor længe skulle de ugudelige, hvor længe skulle de ugudelige fryde sig?
Até quando os ímpios, Senhor, até quando os ímpios saltarão de prazer?
4 De udgyde en Strøm af Ord, de føre fræk Tale; de rose sig selv, alle de, som øve Uret.
Até quando proferirão, e falarão coisas duras, e se glóriarão todos os que obram a iniquidade?
5 Herre! de knuse dit Folk og plage din Arv.
Reduzem a pedaços o teu povo, e afligem a tua herança.
6 De ihjelslaa Enken og den fremmede og myrde de faderløse.
Matam a viúva e o estrangeiro, e ao órfão tiram a vida.
7 Og de sagde: Herren ser det ikke, og Jakobs Gud mærker det ikke.
Contudo dizem: O Senhor não o verá; nem para isso atenderá o Deus de Jacob.
8 Giver dog Agt, I ufornuftige iblandt Folket! og I Daarer! naar ville I blive kloge?
Atendei, ó brutais dentre o povo; e vós, loucos, quando sereis sábios?
9 Mon han, som plantede Øret, ikke skulde høre? eller mon han, som dannede Øjet, ikke skulde se?
Aquele que fez o ouvido não ouvirá? e o que formou o olho não verá?
10 Mon han, som advarer Hedningerne, ikke skulde straffe? han, som lærer et Menneske Kundskab!
Aquele que argue as gentes não castigará? e o que ensina ao homem o conhecimento não saberá?
11 Herren kender Menneskenes Tanker, thi de ere Forfængelighed.
O Senhor conhece os pensamentos do homem, que são vaidade.
12 Salig er den Mand, som du, Herre! advarer, og den, du underviser ud af din Lov
Bem-aventurado é o homem aquém tu castigas, ó Senhor, e a quem ensinas a tua lei;
13 for at skaffe ham Hvile fra de onde Dage, indtil der bliver gravet en Grav for den ugudelige.
Para lhe dares descanço dos dias maus, até que se abra a cova para o ímpio.
14 Thi Herren skal ikke opgive sit Folk og ej forlade sin Arv.
Pois o Senhor não rejeitará o seu povo, nem desamparará a sua herança.
15 Thi Retten skal vende tilbage til Retfærdighed, og alle de oprigtige af Hjertet skulle efterfølge den.
Mas o juízo voltará à retidão, e segui-lo-ão todos os retos do coração.
16 Hvo staar hos mig imod de onde? hvo stiller sig hos mig imod dem, som gøre Uret?
Quem será por mim contra os malfeitores? quem se porá por mim contra os que obram a iniquidade?
17 Dersom Herren ikke havde været min Hjælp, da havde min Sjæl paa lidet nær boet i det stille.
Se o Senhor não tivera ido em meu auxílio, a minha alma quase que teria ficado no silêncio.
18 Der jeg sagde: Min Fod snublede, da opholdt, o Herre! din Miskundhed mig.
Quando eu disse: O meu pé vacila; a tua benignidade, Senhor, me susteve.
19 Der jeg havde mange Bekymringer i mit Inderste, da forlystede din Trøst min Sjæl.
Na multidão dos meus pensamentos dentro de mim, as tuas consolações recrearam a minha alma.
20 Skulde Ondskabens Trone have Samkvem med dig? den, som gør Uret tvært imod, hvad Ret er?
Porventura o trono de iniquidade te acompanha, o qual forja o mal por uma lei?
21 De slaa sig sammen skarevis imod en retfærdigs Sjæl, og de fordømme uskyldigt Blod.
Eles se ajuntam contra a alma do justo, e condenam o sangue inocente.
22 Men Herren blev mig en Befæstning, og min Gud blev mig en Tilflugts Klippe.
Mas o Senhor é a minha defesa; e o meu Deus é a rocha do meu refúgio.
23 Og han har ladet deres Uret falde tilbage over dem og skal udrydde dem for deres Ondskab; Herren vor Gud skal udrydde dem.
E trará sobre eles a sua própria iniquidade; e os destruirá na sua própria malícia: o Senhor nosso Deus os destruirá.