Salme 48

1 En Sang, en Psalme af Koras Børn.

He waiata, he himene ma nga tama a Koraha. He nui a Ihowa, kia nui hoki te whakamoemiti ki a ia i te pa o to tatou Atua, i te maunga o tona tapu.

2 Herren er stor og saare priselig, i vor Guds Stad, paa hans hellige Bjerg.

Ataahua ana te tairanga o Maunga Hiona, ko ta te ao katoa e koa ai: kei te taha ki te raki te pa o te Kingi nui.

3 Zions Bjerg hæver sig smukt, er det ganske Lands Glæde, yderst imod Nord, den store Konges Stad.

E matauria ana te Atua i roto i ona whare papai hei piringa.

4 Gud i dens Paladser er kendt som en fast Borg.

Na, huihui tahi mai ana nga kingi haere tahi atu ana ratou.

5 Thi se, Kongerne havde samlet sig; de forsvandt til Hobe.

I kite ratou, miharo iho: raruraru ana, hohoro tonu atu.

6 De saa, straks forundrede de sig; de forfærdedes, de hastede bort.

Pa ana te wehi ki a ratou i reira, te mamae, ano he wahine e whanau ana.

7 Bævelse betog dem der, Angest som en Kvindes, der føder.

E wahia ana e koe nga kaipuke o Tarahihi ki te marangai.

8 Ved Østenvejr sønderbryder du Tharsis's Skibe.

Rite tonu ki ta matou i rongo ai, ta matou i kite ai i roto i te pa o Ihowa o nga mano, i te pa o to tatou Atua: ma te Atua e whakapumau ake ake. (Hera)

9 Ligesom vi havde hørt, saaledes saa vi det i den Herre Zebaoths Stad, i vor Guds Stad; Gud befæster den indtil evig Tid. (Sela)

I whakaaroaro matou ki tou atawhai, e te Atua, i waenganui o tou temepara.

10 O Gud! vi tænke paa din Miskundhed midt i dit Tempel.

E te Atua, rite tahi ki tou ingoa te whakamoemiti mou, tae noa atu ki nga pito o te whenua: ki tonu tou matau i te tika.

11 O Gud! som dit Navn er, saa er din Pris indtil Jordens Ender; din højre Haand er fuld af Retfærdighed.

Kia hari a Maunga Hiona, kia koa nga tamahine a Hura i au whakaritenga.

12 Zions Bjerg glæder sig, Judas Døtre fryde sig for dine Dommes Skyld.

Taiawhiotia a Hiona, haere, a kopiko noa mai: taua ona pourewa.

13 Gaar omkring Zion, rundt omkring den, tæller dens Taarne!

Maharatia ona pekerangi, tirohia ona whare papai; hei korerotanga ma koutou ki enei ake whakatupuranga.

14 Lægger Mærke til dens Mur, betragter nøje dens Paladser, at I kunne fortælle det for den Slægt, som kommer. Thi her er Gud, vor Gud, evindelig og altid, han skal ledsage os til evige Tider.

Ko tenei Atua hoki te Atua mo tatou ake ake: ko ia hei kaiarahi i a tatou a mate noa.