< Salme 130 >

1 Af det dybe raaber jeg til dig, Herre!
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.۱
2 Herre! hør paa min Røst; lad dine Øren mærke paa mine ydmyge Begæringers Røst.
‌ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود.۲
3 Dersom du, Herre, vil tage Vare paa Misgerninger, Herre! hvo kan da bestaa?
‌ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست‌ای خداوند که به حضور تو بایستد؟۳
4 Men hos dig er Forladelse, paa det du maa frygtes.
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند.۴
5 Jeg biede efter Herren, min Sjæl biede, og jeg haabede paa hans Ord.
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم.۵
6 Min Sjæl længes efter Herren mere end Vægtere efter Morgenen, Vægtere efter Morgenen.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح.۶
7 Israel! haab paa Herren; thi hos Herren er Miskundhed, og megen Forløsning er hos ham.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان.۷
8 Og han skal forløse Israel af alle dets Misgerninger.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی.۸

< Salme 130 >