Salme 129

1 De trængte mig haardt fra min Ungdom af — saa sige Israel! —

۱ سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:

2 de trængte mig haardt fra min Ungdom af; dog kunde de ikke overvælde mig.

۲ چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.

3 Plovmændene pløjede paa min Ryg, de droge deres Furer lange.

۳ شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند.

4 Herren er retfærdig, han overhuggede de ugudeliges Reb.

۴ اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت.

5 De skulle beskæmmes og vige tilbage, alle de, som hade Zion.

۵ خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.

6 De skulle blive som Græs paa Tagene, som tørres, førend nogen oprykker det;

۶ مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد.

7 af hvilket Høstmanden ikke fylder sin Haand, ej heller den, som binder Neg, sin Arm.

۷ که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را.

8 Og de, som gaa forbi, sige ikke: Herrens Velsignelse være over eder! Vi velsigne eder i Herrens Navn.

۸ و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.