< Salme 119 >

1 Salige ere de fuldkomne i Vandel, de, som vandre i Herrens Lov.
Ka hari te hunga he tapatahi nei i te ara, e haere nei i te ture a Ihowa.
2 Salige ere de, som bevare hans Vidnesbyrd, de, som søge ham af ganske Hjerte;
Ka hari te hunga e mau ana ki ana whakaaturanga; e whakapaua ana o ratou ngakau ki te rapu i a ia.
3 og de, som ikke øve Uretfærdighed, men vandre paa hans Veje.
Ae, e kore ratou e mahi i te kino; e haere ana ratou i ana ara.
4 Du har givet dine Bud, for at de nøje skulle holdes.
Kua oti matou te whakahau ki au akoranga, kia ata puritia e matou.
5 Gid mine Veje maatte stadfæstes, at jeg kan holde dine Skikke;
Aue, me i whakatikaia toku ara ki te pupuri i au akoranga!
6 da skal jeg ikke beskæmmes, naar jeg ser hen til alle dine Bud.
Ko reira ahau ka kore ai e whakama: i ahau ka whai whakaaro nei ki au whakahau katoa.
7 Jeg vil prise dig af et oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærdigheds Domme at kende.
Ka whakamoemiti ahau ki a koe i runga i te ngakau tika, ina ako ahau i au whakaritenga tika.
8 Jeg vil holde dine Skikke, forlad mig ikke aldeles.
Ka puritia e ahau au tikanga: kaua ahau e whakarerea rawatia.
9 Hvormed skal en ung holde sin Sti ren? Derved at han holder sig efter dit Ord.
He aha te mea e ma ai i te taitamariki tona ara? kia rite ki tau kupu tana whakamaharatanga iho.
10 Jeg søgte dig af mit ganske Hjerte, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
Kua whakapaua e ahau toku ngakau ki te rapu i a koe: kaua ahau e tukua kia kotiti ke i au whakahau.
11 Jeg gemte dit Ord i mit Hjerte, paa det jeg ikke skulde synde imod dig.
Kua whakatakotoria e ahau tau kupu ki roto ki toku ngakau, kei hara ahau ki a koe.
12 Lovet være du, Herre! lær mig dine Skikke.
E Ihowa, ka whakapaingia koe: whakaakona ahau ki au tikanga.
13 Jeg forkyndte med mine Læber alle din Munds retfærdige Domme.
Kua whakapuakina e oku ngutu nga whakaritenga katoa a tou mangai.
14 Jeg glædede mig ved dine Vidnesbyrds Vej som over alle Skatte.
Ko toku koa i te ara o au whakaaturanga, me te mea mo nga taonga katoa.
15 Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
Ka whakaaroaro ahau ki au ako, a ka whai mahara ki au huarahi.
16 Jeg finder min Lyst i dine Skikke, jeg vir ikke glemme dit Ord.
He oranga ngakau ki ahau au tikanga: e kore ahau e wareware ki tau kupu.
17 Gør vel imod din Tjener, at jeg maa leve, og jeg vil holde dit Ord.
Kia atawhai ki tau pononga, kia ora ai ahau; kia puritia ai hoki tau kupu.
18 Aabn mine Øjne, at jeg maa se de underfulde Ting i din Lov.
Whakatirohia oku kanohi kia kite ai ahau i nga mea whakamiharo i roto i tau ture.
19 Jeg er fremmed paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
He manene ahau i runga i te whenua: kaua au whakahau e huna ki ahau.
20 Min Sjæl er knust, saa at jeg længes efter dine Domme alle Tider.
Ka ngawha toku wairua i te matenui atu ki au whakaritenga i nga wa katoa.
21 Du skældte paa de hovmodige, de bleve forbandede, de, som fore vild fra dine Bud.
Kua riria e koe te hunga whakakake kua oti nei te kanga, e kotiti ke nei i au whakahau.
22 Vælt Forhaanelse og Foragt fra mig; thi jeg har bevaret dine Vidnesbyrd.
Parea atu i ahau te tawai me te whakahawea: kua mau hoki ahau ki au whakaaturanga.
23 Endog Fyrster have sat sig ned og holdt Raad imod mig; men din Tjener grunder paa dine Skikke.
I noho ano hoki nga rangatira ki te korero kino moku: otira e whakaaro ana tau pononga ki au tikanga.
24 Jeg finder min Lyst i dine Vidnesbyrd, de ere mit Raads Mænd.
Ko au whakaaturanga ano toku oranga ngakau, oku hoa whakatakoto whakaaro.
25 Min Sjæl hænger ved Støvet; hold mig i Live efter dit Ord!
Piri tonu toku wairua ki te puehu; whakahauoratia ahau kia rite ki atu kupu.
26 Jeg opregnede mine Veje, og du bønhørte mig; lær mig dine Skikke!
I whakaaturia e ahau oku ara, a whakahoki kupu ana koe ki ahau: whakaakona ahau ki au tikanga.
27 Lad mig forstaa dine Befalingers Vej, og jeg vil grunde paa dine underfulde Gerninger.
Meinga ahau kia matau ki te ara o au ako: kia whakaaroaro ai ahau ki au mahi whakamiharo.
28 Min Sjæl svinder hen af Bedrøvelse; oprejs mig efter dit Ord!
E maturuturu iho ana toku wairua i te pouri: kia rite ki tau kapu tau whakau ake i ahau.
29 Vend Løgnens Vej fra mig, og skænk mig Naade i din Lov!
Whakamataratia atu i ahau te ara o te teka: kia atawhai mai hoki, a homai tau ture.
30 Jeg udvalgte Trofastheds Vej; jeg satte dine Domme for mig.
Kua whiriwhiria e ahau te ara o te pono: ka waiho e ahau au whakaritenga ki toku aroaro.
31 Jeg hang ved dine Vidnesbyrd; Herre! lad mig ikke beskæmmes.
Piri tonu ahau ki au whakaaturanga: e Ihowa, kei whakama ahau.
32 Jeg vil løbe dine Buds Vej; thi du giver mit Hjerte at aande frit.
Ka oma ahau i te ara o au whakahau, ina whakanuia e koe toku ngakau.
33 Lær mig, Herre! dine Skikkes Vej, og jeg vil bevare den indtil Enden.
E Ihowa, whakaakona ahau ki te ara o au tikanga: a ka mau i ahau taea noatia te mutunga.
34 Undervis mig, at jeg maa bevare din Lov og holde den af ganske Hjerte.
Homai he matauranga ki ahau, a ka mau i ahau tau ture; ka whakapaua toku ngakau ki te pupuri.
35 Led mig frem ad dine Buds Sti; thi til den har jeg Lyst;
Meinga ahau kia haere i te ara o au whakahau; ko taku hoki tena e whakaahuareka nei.
36 Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ikke til ulovlig Vinding.
Whakaangahia toku ngakau ki au whakaaturanga; kaua hoki ki te apo.
37 Bortvend mine Øjne, at de ikke se til Forfængelighed; hold mig i Live paa din Vej!
Whakatahuritia ketia oku kanohi kei kite i te horihori: whakahauorangia ahau i tau ara.
38 Opfyld for din Tjener dit Ord, som er knyttet til Frygt for dig.
Whakapumautia tau kupu ki tau pononga, e wehi nei ki a koe.
39 Bortvend min Forsmædelse, som jeg frygtede for; thi dine Domme ere gode.
Parea atu toku tawainga, e wehi nei ahau: he pai hoki au whakaritenga.
40 Se, jeg har Længsel efter dine Befalinger; hold mig i Live ved din Retfærdighed!
Nana, kua matenui ahau ki au ako: whakahauorangia ahau i runga i tou tika.
41 Lad din Miskundhed, o Herre! komme over mig, din Frelse, efter dit Ord.
Kia puta ano au mahi tohu ki ahau, e Ihowa: ara tau whakaoranga, kia rite ki tau kupu.
42 Og jeg vil svare den, som forhaaner mig, et Ord; thi jeg har sat min Lid til dit Ord.
Penei ka whai kupu maku ki toku kaitawai; noku ka whakawhirinaki ki tau kupu.
43 Og tag ikke Sandheds Ord aldeles fra min Mund; thi jeg har ventet paa dine Domme.
Kaua e tangohia rawatia i toku mangai te kupu o te pono: e tumanako nei hoki ahau ki au whakaritenga.
44 Og jeg vil stedse holde din Lov, evindelig og altid.
Penei ka puritia e ahau tau ture ake ake.
45 Og lad mig vandre i det fri; thi jeg har søgt dine Befalinger.
A ka haereere noa ahau; kua rapua hoki e ahau au akoranga.
46 Og jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger og skal ikke beskæmmes.
Ka korerotia ano e ahau au whakaaturanga ki te aroaro o nga kingi, e kore ano e whakama.
47 Og jeg vil søge min Lyst i dine Bud, hvilke jeg elsker.
A ka waiho e ahau hei oranga ngakau moku au whakahau e aroha nei ahau.
48 Og jeg vil opløfte mine Hænder til dine Bud, hvilke jeg elsker, og grunde paa dine Skikke.
Ka toro atu hoki oku ringa ki au whakahau e aroha nei ahau, ka whakaaroaro ano ki au tikanga.
49 Kom Ordet til din Tjener i Hu, efterdi du lod mig haabe.
Maharatia te kupu ki tau pononga, no te mea kua meinga ahau e koe kia tumanako atu.
50 Dette er min Trøst i min Elendighed; thi dit Ord har holdt mig i Live.
Ko toku oranga ngakau tenei i ahau e tangi nei: na tau kupu nei hoki ahau i whakahauora.
51 De hovmodige have spottet mig saa saare, jeg bøjede ikke af fra din Lov.
Nui rawa te whakahi ki ahau o te hunga whakakake: heoi kihai ahau i peka ke i tau ture.
52 Herre! dine Domme af Evighed kom jeg i Hu og blev trøstet.
I mahara ahau ki au whakaritenga, e Ihowa, o tua iho; a marie ana toku ngakau.
53 Der betog mig en heftig Harme over de ugudelige, som forlade din Lov.
Mau pu ahau i te pawera, mo te hunga kino kua whakarere nei i tau ture.
54 Dine Bud have været mine Sange i min Udlændigheds Hus.
Ko au tikanga aku e himene ai i te whare i noho manene ai ahau.
55 Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, o Herre! og holdt din Lov.
I mahara ahau ki tou ingoa i te po, e Ihowa: a puritia ana e ahau tau ture.
56 Dette skete mig; thi dine Befalinger har jeg holdt.
I ahau tenei, he mau noku ki au ako.
57 Jeg sagde: Herren er min Del, jeg vil holde dine Ord.
Ko Ihowa toku wahi: kua mea nei ahau, ka pupuri ahau i au kupu.
58 Jeg bad ydmygt for dit Ansigt af ganske Hjerte: Vær mig naadig efter dit Ord!
I whakapaua toku ngakau ki te inoi ki a koe kia pai mai: kia rite ki tau kupu tau mahi tohu ki ahau.
59 Jeg betænkte mine Veje, og jeg vil vende mine Fødder tilbage til dine Vidnesbyrd.
I whakaaro ahau ki oku ara: a anga ana oku waewae ki au whakaaturanga.
60 Jeg hastede og tøvede ikke med at holde dine Bud.
I hohoro ahau, a kihai i whakaroa ki te pupuri i au whakahau.
61 De ugudeliges Garn omspændte mig; din Lov glemte jeg ikke.
Karapotia putia ana ahau e nga here a te hunga kino: kihai ia ahau i wareware ki tau ture.
62 Midt om Natten staar jeg op, at prise dig for din Retfærdigheds Domme.
I waenganui po ka ara ahau ki te whakawhetai ki a koe mo au whakaritenga tika.
63 Jeg har Samkvem med alle dem, som frygte dig, og med dem, som holde dine Befalinger.
He hoa ahau no te hunga katoa e wehi ana i a koe; no te hunga ano e pupuri ana i au ako.
64 Jorden er fuld af din Miskundhed, Herre! lær mig dine Skikke.
Ki tonu, e Ihowa, te whenua i tau mahi tohu: whakaakona ahau ki au tikanga.
65 Du gjorde vel imod din Tjener, Herre! efter dit Ord.
Pai rawa tau hanga ki tau pononga, e Ihowa; rite tonu ki tau kupu.
66 Lær mig at faa god Sans og Forstand; thi jeg tror paa dine Bud.
Whakaakona ahau ki te ngarahu pai, ki te matauranga: kua whakapono hoki ahau ki au whakahau.
67 Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, men nu holder jeg dit Ord.
I ahau kiano i whakawhiua, i he ahau: tena ko tenei ka puritia e ahau tau kupu.
68 Du er god og gør godt; lær mig dine Skikke!
He pai koe, he pai hoki au mahi: whakaakona ahau ki au tikanga.
69 De hovmodige have opspundet Løgn imod mig; men jeg vil holde dine Befalinger af ganske Hjerte.
Kua titoa e te hunga whakakake he teka moku: ka whakapaua toku ngakau ki te pupuri i au ako.
70 Deres Hjerte er følesløst som Fedt; men jeg forlyster mig ved din Lov.
He ngako rawa to ratou ngakau, koia ano kei te taupa: ko ahau ia, he oranga ngakau ki ahau tau ture.
71 Det var mig godt, at jeg blev ydmyget, at jeg kunde lære dine Skikke.
Marie ano ahau kia pehia e te pouri; i ako ai ahau i au tikanga.
72 Din Munds Lov er mig bedre end tusinde Stykker Guld og Sølv.
Ko te ture a tou mangai pai ke atu ki ahau i nga mano o te koura, o te hiriwa.
73 Dine Hænder have skabt mig og beredt mig; giv mig Forstand, at jeg kan lære at kende dine Bud.
Na ou ringa ahau i hanga, i whakawhaiahua: homai he matauranga ki ahau, kia ako ai ahau ki au whakahau.
74 De, som frygte dig, skulle se mig og glæde sig; thi jeg haaber paa dit Ord.
Ka hari te hunga e wehi ana i a koe ina kite i ahau: noku i tumanako ki tau kupu.
75 Herre! jeg ved, at dine Domme ere Retfærdighed, og at du af Trofasthed ydmygede mig.
E matau ana ahau, e Ihowa, he tika au whakaritenga; a he pono nou i pehia ai toku ngakau e koe.
76 Lad dog din Miskundhed være mig til Trøst efter dit Ord til din Tjener.
Tena ra, waiho tau mahi tohu hei whakamarie moku; kia rite ki tau kupu ki tau pononga.
77 Lad din Barmhjertighed komme over mig, at jeg maa leve; thi din Lov er min Lyst.
Kia puta ki ahau au mahi aroha, kia ora ai ahau; ko tau ture hoki toku oranga ngakau.
78 Lad de hovmodige beskæmmes, thi uden Skel have de forurettet mig; men jeg vil grunde paa dine Befalinger.
Kia whakama te hunga whakakake; no te mea kahore he take i he ai ta ratou hanga ki ahau; ko ahau ia ka whakaaroaro ki au akoranga.
79 Lad dem vende tilbage til mig, som frygte dig, og som kende dine Vidnesbyrd.
Ko te hunga e wehi ana ki a koe me anga ki ahau, a ka mohio ratou ki au whakaaturanga.
80 Lad mit Hjerte være fuldkomment efter dine Skikke, at jeg ikke skal beskæmmes.
Kia tapatahi toku ngakau ki au tikanga; kei whakama ahau.
81 Min Sjæl forsmægter af Længsel efter din Frelse; jeg haaber paa dit Ord.
E matenui ana toku wairua ki tau whakaoranga: otiia ka tumanako ahau ki tau kupu.
82 Mine Øjne forsmægtede af Længsel efter dit Ord, idet jeg sagde: Naar vil du trøste mig?
Matawaia ana oku kanohi, he meatanga ki tau kupu, i ahau e mea ana, Ahea koe whakamarie ai i ahau?
83 Thi jeg var ligesom en Læderflaske i Røg; dine Skikke glemte jeg ikke.
Kua rite nei hoki ahau ki te koki i roto i te paoa: he ahakoa e kore ahau e wareware ki au tikanga.
84 Hvor mange ere vel din Tjeners Dage? naar vil du holde Dom over dem, som forfølge mig?
E hia nga ra o tau pononga? a hea koe whakarite whakawa ai mo te hunga e tukino nei i ahau?
85 De hovmodige grove Grave for mig, og de skikke sig ikke efter din Lov.
Kua keri poka te hunga whakakake moku; he mea kahore e rite ki tau ture.
86 Alle dine Bud ere Trofasthed; uden Grund forfølger man mig; hjælp mig!
Pono tonu au whakahau katoa: e tukino takekore ana ratou i ahau; awhinatia mai ahau.
87 De havde paa et lidet nær ødelagt mig i Landet; men jeg forlod ikke dine Befalinger.
Wahi iti kua moti ahau i a ratou i runga i te whenua: otira kihai i mahue i ahau au akoranga.
88 Hold mig i Live efter din Miskundhed, saa vil jeg bevare din Munds Vidnesbyrd.
Kia rite ki tou aroha tau whakahauora i ahau: a ka puritia e ahau nga whakaaturanga a tou mangai.
89 Herre! dit Ord bestaar evindelig i Himlene.
Pumau tonu tau kupu, e Ihowa, ake ake i runga i te rangi.
90 Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt; du befæstede Jorden, og den stod fast.
Kei nga whakatupuranga katoa tou pono: whakaungia ana e koe te whenua, a e tu nei ano.
91 De bestaa endnu denne Dag efter dine Domme; thi de ere alle dine Tjenere.
E tu nei ano inaianei, pera tonu me tau i whakarite ai, he pononga hoki nga mea katoa nau.
92 Dersom ikke din Lov havde været min Lyst, da var jeg omkommen udi min Elendighed.
Me kaua tau ture hei oranga mo toku ngakau, kua ngaro ahau i reira i toku auetanga.
93 Jeg skal i Evighed ikke forglemme dine Befalinger; thi ved dem holdt du mig i Live.
E kore rawa ahau e wareware ki au ako, he mea whakahauora hoki nau ena i ahau.
94 Din er jeg; frels mig; thi jeg søger efter dine Befalinger.
Nau ahau, mau ahau e whakaora: kua rapua hoki e ahau au ako.
95 De ugudelige biede paa mig for at lægge mig øde; jeg vil give Agt paa dine Vidnesbyrd.
Kua tatari te hunga kino ki ahau kia whakamatea: ka whakaaro ia ahau ki au whakaaturanga.
96 Jeg har set Ende paa al Fuldkommenhed; men dit Bud strækker sig saare vidt.
Kua kitea e ahau te mutunga o nga mea tino tika katoa: he whanui rawa ia tau whakahau.
97 Hvor kær har jeg din Lov! den er min Tanke den ganske Dag.
Ano toku aroha ki tau ture! Ko taku tena e whakaaroaro ai i te roa o te ra.
98 Dine Bud gøre mig visere end mine Fjender; thi de ere for mig evindelig.
Nau i hira ake ai oku whakaaro i o oku hoariri, na au whakahau, e piri tonu nei ki ahau.
99 Jeg blev klogere end alle mine Lærere; thi dine Vidnesbyrd ere min Tanke.
Nui atu oku mahara i o oku kaiwhakaako katoa: noku i whakaaroaro tonu ki au whakaaturanga.
100 Jeg er bleven forstandigere end de gamle; thi jeg har bevaret dine Befalinger.
Tera atu toku mohio i to nga kaumatua, no te mea i pupuri ahau i au ako.
101 Jeg holdt mine Fødder tilbage fra al Ondskabens Sti, at jeg kunde holde dit Ord.
Kua kaiponuhia mai e ahau oku waewae i nga ara kino katoa, kia pupuri ai ahau i tau kupu.
102 Jeg afveg ikke fra dine Domme; thi du har lært mig det.
Kihai ahau i titaha i au whakaritenga; nau hoki ahau i ako.
103 Hvor vare dine Ord søde for min Gane, mere end Honning for min Mund.
Ano te reka o au kupu ki toku ngao; ae ra, reka atu i te honi ki toku mangai.
104 Jeg er bleven forstandig af dine Befalinger; derfor hader jeg al Løgnens Sti.
Na au ako ahau i whai mohio ai: na reira ahau i kino ai ki nga ara teka katoa.
105 Dit Ord er en Lygte for min Fod og et Lys paa min Sti.
He rama tau kupu ki oku waewae, he marama ki toku ara.
106 Jeg har svoret og holdt det, at jeg vilde bevare din Retfærdigheds Domme.
Kua oati ahau, a ka whakamana ano e ahau: kia puritia e ahau au whakaritenga tika.
107 Jeg er saare plaget; Herre! hold mig i Live efter dit Ord.
He nui te mamae o toku ngakau: whakahauorangia ahau, e Ihowa, kia rite ki tau kupu.
108 Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, Herre! og lær mig dine Domme.
Manakohia, e Ihowa, nga ohaohatanga a toku mangai, whakaakona hoki ahau ki au whakaritenga.
109 Jeg gaar altid med Livet i Hænderne; dog har jeg ikke glemt din Lov.
Kei toku ringa tonu toku wairua, heoi kahore ahau e wareware ki tau ture.
110 De ugudelige lagde Snarer for mig; dog for jeg ikke vild fra dine Befalinger.
Kua whakatakotoria e te hunga kino he mahanga moku: heoi kahore ahau i peka ke i au ako.
111 Jeg fik dine Vidnesbyrd til Arv evindelig; thi de ere mit Hjertes Glæde.
Ka waiho e ahau au whakaaturanga hei kainga tupu moku ake ake: ko toku koanga ngakau hoki ena.
112 Jeg bøjede mit Hjerte til at gøre efter dine Skikke evindelig indtil Enden.
Kua whakaanga e ahau toku ngakau ki te mahi tonu i au tikanga: a te mutunga ra ano.
113 De tvesindede hader jeg; men din Lov elsker jeg.
E kino ana ahau ki te hunga whakaaro ruarua; ko tau ture ia taku e aroha ai.
114 Du er mit Skjul og mit Skjold; jeg haaber paa dit Ord.
Ko toku piringa koe, ko toku whakangungu rakau: e tumanako ana ahau ki tau kupu.
115 Viger fra mig, I onde! og jeg vil bevare min Guds Bud.
Mawehe atu i ahau, e te hunga kino; ka whakaritea hoki e ahau nga whakahau a toku Atua.
116 Ophold mig efter dit Ord, at jeg maa leve, og lad mig ikke blive til Skamme med mit Haab!
Kia rite ki tau kupu tau tautoko ake i ahau, kia ora ai ahau: kaua hoki ahau e tukua kia whakama ki taku e tumanako atu nei.
117 Styrk mig, at jeg maa blive frelst, og jeg vil altid se hen til dine Skikke.
Tautokona ake ahau, kia ora ai ahau, a ka whai whakaaro tonu ahau ki au tikanga.
118 Du forkaster alle dem, som fare vild fra dine Skikke; thi deres Svig er Løgn.
Kua whakahaweatia e koe te hunga katoa e kotiti ke ana i au tikanga; he horihori hoki to ratou tinihanga.
119 Du lod alle de ugudelige paa Jorden svinde bort som Skum; derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
Ka whakakahoretia e koe te hunga kino katoa o te whenua, ano he para mata: koia ahau i aroha ai ki au whakaaturanga.
120 Af Frygt for dig gyste min Krop, og jeg frygtede for dine Domme.
Wiri ana oku kikokiko i te wehi ki a koe; e mataku ana hoki ahau ki au whakaritenga.
121 Jeg gjorde Ret og Retfærdighed; du vil ikke overgive mig til dem, som gøre mig Vold!
He whakawa tika, he tika taku mahi: kaua ahau e tukua ki oku kaitukino.
122 Vær Borgen for din Tjener, ham til Bedste; lad de hovmodige ikke gøre mig Vold.
Ko koe hei tuara mo tau pononga mo te pai: kei tukinotia ahau e te hunga whakakake.
123 Mine Øjne forsmægte af Længsel efter din Frelse og efter din Retfærdigheds Ord.
Matawaia ana oku kanohi i te meatanga ki tau whakaora, ki te kupu hoki o tau tika.
124 Gør med din Tjener efter din Miskundhed, og lær mig dine Skikke!
Kia rite ki tou aroha tau mahi ki tau pononga: whakaakona hoki ahau ki au tikanga.
125 Jeg er din Tjener; undervis mig, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd.
He pononga ahau nau; homai he mahara ki ahau, kia matau ai ki au whakaaturanga.
126 Det er Tid, at Herren gør noget; de have brudt din Lov.
Kua rite te wa hei mahinga ma Ihowa; kua whakakahoretia hoki e ratou tau ture.
127 Derfor elsker jeg dine Bud mere end Guld og mere end fint Guld.
Na reira i arohaina rawatia ai e ahau au whakahau i te koura, ae, i te tino koura.
128 Derfor holder jeg alle dine Befalinger om alle Ting for at være rette; jeg hader al Løgnens Vej.
Na reira tika tonu ki ahau au ako katoa mo nga mea katoa: kino iho ano ahau ki nga ara teka katoa.
129 Dine Vidnesbyrd ere underfulde; derfor bevarer min Sjæl dem.
He mea whakamiharo au whakaaturanga: i mau ai toku wairua ki reira.
130 Dine Ords Aabenbaring spreder Lys og gør de enfoldige forstandige.
Ko te whakapuakanga o au kupu he homai marama; na reira i homai he mahara ki nga kuware.
131 Jeg oplod min Mund og higede; thi jeg havde Længsel efter dine Bud.
I hamama toku mangai, i kihakiha: he matenui noku ki au whakahau.
132 Vend dig til mig, og vær mig naadig efter din Vis imod dem, der elske dit Navn.
Tahuri mai ki ahau, tohungia hoki ahau: kia rite ki tau hanga ki te hunga e aroha ana ki tou ingoa.
133 Befæst mine Trin ved dit Ord, og lad ingen Uret herske over mig!
Whakatikaia oku hikoinga ki runga i tau kupu: kaua hoki tetahi he e tukua hei rangatira moku.
134 Udløs mig af Menneskers Vold, saa vil jeg holde dine Befalinger.
Whakaorangia ahau i te tukino a te tangata: a ka puritia e ahau au ako.
135 Lad dit Ansigt lyse over din Tjener, og lær mig dine Skikke!
Kia marama mai tou mata ki tau pononga: whakaakona hoki ahau ki au tikanga.
136 Der nedflød Vandstrømme af mine Øjne, fordi man ikke holdt din Lov.
Heke noa nga awa wai o oku kanohi; mo ratou kahore i pupuri i tau ture.
137 Du er retfærdig, Herre! og dine Domme ere retvise.
He tika koe, e Ihowa, he tika ano au whakaritenga.
138 Du har sat dine Vidnesbyrd som Retfærdighed og Trofasthed overmaade.
He tika, he pono rawa au whakaaturanga i whakahaua mai e koe.
139 Min Nidkærhed har lagt mig øde; thi mine Modstandere have glemt dine Ord.
Ka ngaro ahau i toku ngakau whakapuke, mo au kupu ka wareware nei i oku hoariri.
140 Dit Ord er saare lutret, og din Tjener elsker det.
Hore rawa he para o tau kupu: koia i arohaina ai e tau pononga.
141 Jeg er liden og foragtet; men jeg glemmer ikke dine Befalinger.
He iti ahau, e whakahaweatia ana: heoi kahore ahau e wareware ki au ako.
142 Din Retfærdighed er Ret evindelig, og din Lov er Sandhed.
He tika pumau tonu tou tika; he pono hoki tau ture.
143 Angest og Trængsel ramte mig; dine Bud ere min Lyst.
Kua pa mai ki ahau te pouri me te mamae: ko au whakahau ia toku oranga ngakau.
144 Dine Vidnesbyrd ere Ret evindelig; undervis mig, saa lever jeg.
Pumau tonu te tika o au whakaaturanga: homai he mahara ki ahau, a ka ora ahau.
145 Jeg har raabt af ganske Hjerte; bønhør mig, Herre! jeg vil bevare dine Skikke.
I whakapaua toku ngakau ki te karanga; whakahokia mai he kupu ki ahau, e Ihowa; ka mau i ahau au tikanga.
146 Jeg har raabt til dig; frels mig, og jeg vil holde fast ved dine Vidnesbyrd.
I karanga ahau ki a koe: whakaorangia ahau, a ka puritia e ahau au whakaaturanga.
147 Jeg kom aarle i Daggry og raabte; jeg har haabet paa dit Ord.
Kiano te ata i puao noa, kua karanga ahau: i tumanako ahau ki au kupu.
148 Mine Øjne vare vaagne før Nattevagterne for at grunde paa dit Ord.
I hohoro oku kanohi i nga mataaratanga ki te whakaaroaro ki tau kupu.
149 Hør min Røst efter din Miskundhed; Herre! hold mig i Live efter dine Domme;
Whakarongo ki toku reo, kia rite ki tou aroha: kia rite, e Ihowa, ki tau i whakarite ai tau whakahauora i ahau.
150 De nærmede sig, som jage efter Skændselsgerninger; de vare langt borte fra din Lov.
E whakatata mai ana te hunga e whai ana i te whanoke: kei tawhiti atu ratou i tau ture.
151 Nær er du, o Herre! og alle dine Bud ere Sandhed.
E tata ana mai koe, e Ihowa: he pono katoa au whakahau.
152 Jeg har forlængst hentet Kundskab af dine Vidnesbyrd; thi du har grundfæstet dem evindelig.
Nonamata ahau i matau ai ki au whakaaturanga, he mea whakapumau nau no tua whakarere.
153 Se min Elendighed, og udfri mig; thi din Lov har jeg ikke glemt.
Whakaaro mai ki toku mate, a whakaorangia ahau: kahore hoki ahau e wareware ki tau ture.
154 Udfør min Sag, og genløs mig; hold mig i Live efter dit Ord.
Tohea taku tohe, whakaorangia hoki ahau: kia rite ki tau kupu tau whakahauoranga i ahau.
155 Frelsen er fjern fra de ugudelige; thi de søge ikke dine Skikke.
Kei tawhiti atu i te hunga kino te whakaoranga: kahore hoki ratou e rapu ki au tikanga.
156 Stor er din Barmhjertighed, o Herre! hold mig i Live efter dine Domme!
E Ihowa, he nui au mahi tohu: kia rite ki au whakaritenga tau whakahauora i ahau.
157 Mine Forfølgere og Modstandere ere mange; jeg har ikke bøjet mig fra dine Vidnesbyrd.
He tokomaha oku kaitukino, oku hoariri: heoi kahore ahau i peka ke i au whakaaturanga.
158 Jeg har set de troløse og væmmedes ved dem; thi de holde ikke dit Ord.
I kite ahau i nga kaimahi i te kino, a pouri iho: no ratou kahore e pupuri i tau kupu.
159 Se, hvor jeg har elsket dine Befalinger; Herre! hold mig i Live efter din Miskundhed.
Tirohia mai toku aroha ki au ako: kia rite ki tou aroha, e Ihowa, tau whakahauora i ahau.
160 Summen af dit Ord er Sandhed, og evig er al din Retfærdigheds Dom.
Ko te huinga katoatanga o tau kupu he pono; pumau katoa anao au whakaritenga tika ake ake.
161 Fyrster forfulgte mig uden Aarsag, men mit Hjerte frygtede for dit Ord.
Hore he rawa i tukinotia ai ahau e nga rangatira: otiia e wehi ana toku ngakau i tau kupu.
162 Jeg glæder mig over dit Ord som den, der finder et stort Bytte.
E hari ana ahau ki tau kupu: ano he tangata kua whiwhi ki te taonga nui.
163 Jeg hader Løgn og har Vederstyggelighed dertil; din Lov elsker jeg.
E kino ana ahau, e whakarihariha ana ki te korero teka: ko tau ture ia taku i aroha ai.
164 Jeg lovede dig syv Gange om Dagen for din Retfærdigheds Dommes Skyld.
Takiwhitu aku whakamoemiti ki a koe i te ra tahi mo au whakaritenga tika.
165 Der er stor Fred for dem, som elske din Lov, og der er ikke Anstød for dem.
He rangimarie nui to te hunga e aroha ana ki tau ture: e kore hoki o ratou waewae e tutuki.
166 Jeg ventede paa din Frelse, Herre! og jeg udførte dine Bud.
A kua tumanako ahau ki tau whakaora, e Ihowa, kua mahi ahau i au whakahau.
167 Min Sjæl holdt dine Vidnesbyrd, og jeg elskede dem saare.
Kua puritia e toku wairua au whakaaturanga, ae, e arohaina nuitia ana e ahau.
168 Jeg holdt dine Befalinger og dine Vidnesbyrd; thi alle mine Veje ere aabenbare for dig.
Kua puritia e ahau au ako me au whakaaturanga: kei tou aroaro hoki oku ara katoa.
169 Lad mit Raab komme nær for dit Ansigt, Herre! og undervis mig efter dit Ord!
Tukua atu taku tangi kia tata atu ki tou aroaro, e Ihowa: homai he mahara ki ahau, kia rite ki tau kupu.
170 Lad min ydmyge Begæring komme for dit Ansigt; fri mig efter dit Ord!
Kia tae atu taku inoi ki tou aroaro: kia rite ki tau kupu whakaora i ahau.
171 Mine Læber skulle udgyde Lovsang; thi du lærer mig dine Skikke.
Kia whakapuaki oku ngutu i te whakamoemiti: e whakaako ana hoki koe i ahau ki au tikanga.
172 Min Tunge skal genlyde af dit Ord; thi alle dine Bud ere Retfærdighed.
Ma toku arero e korero tau kupu: he tika hoki au whakahau katoa.
173 Lad din Haand være mig til Hjælp; thi jeg har udvalgt dine Befalinger.
Kia rite tou ringa ki te awhina i ahau; kua whiriwhiria hoki e ahau ko au ako.
174 Jeg har Længsel efter din Frelse, Herre! og din Lov er min Lyst.
Kua matenui ahau ki tau whakaora, e Ihowa: ko tau ture hoki toku oranga ngakau.
175 Maatte min Sjæl dog leve og love dig, og dine Domme hjælpe mig!
Kia ora toku wairua, a ka whakamoemiti ia ki a koe: kia awhinatia hoki ahau e au whakaritenga.
176 Jeg har faret vild; opsøg din Tjener som det fortabte Faar; thi dine Bud har jeg ikke glemt.
Kua kotiti ke ahau me he hipi ngaro: rapua tau pononga, kahore hoki ahau e wareware ki au whakahau.

< Salme 119 >