< Ordsprogene 18 >
1 Særlingen søger sin egen Lyst; han vælter sig ind paa alt det, som staar fast.
Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.
2 Daaren har ikke Behag i Forstand, men deri, at hans Hjerte aabenbarer sig.
Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
3 Naar en ugudelig kommer, kommer ogsaa Foragt og med Skammen Forhaanelse.
Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.
4 Ord i en Mands Mund ere dybe Vande, en sprudlende Bæk, Visdoms Kilde.
La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.
5 Det er ikke godt at anse den ugudeliges Person, at gøre en retfærdig Uret i Dommen.
Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.
6 Daarens Læber blande sig i Trætte, og hans Mund raaber efter Slag.
La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.
7 Daarens Mund er en Fordærvelse for ham selv, og hans Læber ere en Snare for hans Sjæl.
La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
8 En Bagvadskers Ord lyde som Skæmt, dog trænge de ind i inderste Bug.
La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
9 Ogsaa den, som er efterladen i sin Gerning, er Broder til den, som er en Ødeland.
Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
10 Herrens Navn er et fast Taarn, den retfærdige løber til det og bliver beskyttet.
La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.
11 Den riges Gods er hans faste Stad og som en høj Mur i hans egen Tanke.
La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
12 Foran Undergang hovmoder en Mands Hjerte sig; og foran Ære gaar Ydmyghed.
Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.
13 Naar nogen giver Svar, før han hører, er det ham en Daarskab og Skam.
Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.
14 En Mands Mod opholder ham i hans Sygdom; men naar Modet er nedslaaet, hvo kan bære det?
La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
15 Den forstandiges Hjerte køber Kundskab, og de vises Øre søger efter Kundskab.
La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.
16 Et Menneskes Gave gør Rum for ham og fører ham frem for store Herrer.
Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
17 Den, som er den første i sin Trætte, synes at have Ret; men hans Modpart kommer og prøver ham.
La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.
18 Lodden gør, at Trætter ophøre, og den gør Skel imellem de mægtige.
La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
19 En Broder er mere genstridig end en fast Stad, og Trætter med ham ere som Stænger for et Palads.
Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
20 En Mands Bug skal mættes af hans Munds Frugt, han skal mættes af sine Læbers Frembringelser.
De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.
21 Død og Liv ere i Tungens Vold, og hvo den elsker, skal æde dens Frugt.
Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.
22 Hvo der har fundet en Hustru, har fundet en god Ting og bekommer en Velbehagelighed af Herren.
Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
23 Den fattige taler med ydmyg Bøn; men en rig svarer med haarde Ord.
Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.
24 En Mand med mange Venner vil finde sig ilde stedt; men der er den Ven, som hænger fastere ved end en Broder.
Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.