Job 21
1 Men Job svarede og sagde:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 hører, ja hører min Tale, og lader dette være den Trøst, I yde!
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Fordrager mig, og jeg vil tale, og naar jeg har talt, da kan du spotte!
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Mon min Klage gælder Mennesker? og om saa er, hvorfor skulde ikke min Aand blive utaalmodig?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Vender eder til mig, og gruer og lægger Haanden paa Munden!
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Thi kommer jeg det i Hu, da forfærdes jeg, og Bævelse betager mit Kød.
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Hvorfor blive de ugudelige i Live, blive gamle, ja vældige i Kraft?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 Deres Sæd staar fast for deres Ansigt om dem og deres Afkom for deres Øjne.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 Deres Huse have Fred, uden Frygt, og Guds Ris er ikke over dem.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 Deres Tyr springer og ej forgæves; deres Ko kalver og er ikke ufrugtbar.
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 De lade deres Børn løbe som en Faarehjord, og deres Drenge springe.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 De opløfte deres Røst til Tromme og Harpe og glæde sig ved Fløjtens Lyd.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 Og dog sagde de til Gud: Vig fra os! thi vi have ikke Lyst til Kundskab om dine Veje.
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Hvad er den Almægtige, at vi skulde tjene ham? eller hvad Gavn skulde vi have af at bønfalde ham?
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Se, deres Lykke hviler dog ikke i deres egen Haand! De ugudeliges Raad er langt fra mig.
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Hvor tit udslukkes vel de ugudeliges Lampe og kommer deres Ulykke over dem? hvor tit uddeler Gud Smerter til dem i sin Vrede?
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 Blive de som Straa for Vejr og som Avner, hvilke Hvirvelvind bortstjæler?
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 „Gud gemmer hans Uret til hans Børn.‟ Han skulde betale ham selv, at han fornemmer det.
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 Hans egne Øjne skulle se hans Fordærvelse, og han skulde drikke af den Almægtiges Vrede.
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Thi hvad bekymrer han sig om sit Hus efter sig, naar hans Maaneders Tal er ude?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Mon nogen vil lære Gud Kundskab, ham, som dømmer de høje?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 Den ene dør i sin fulde Styrke, ganske rolig og tryg;
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 hans Kar vare fulde af Mælk, og Marven i hans Ben var vædskefuld.
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 Men den anden maa dø med en beskelig bedrøvet Sjæl og har ikke nydt noget godt.
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 De skulle ligge med hinanden i Støvet, og Ormene skulle bedække dem.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Se, jeg kender eders Tanker, ja eders Rænker, med hvilke I gøre Vold imod mig;
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 thi I sige: Hvor er Voldsmandens Hus? og hvor er Teltet, hvor de ugudelige boede?
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Have I ikke adspurgt de vejfarende, og erkende I ikke deres Vidnesbyrd,
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 at den onde skulde spares til Ulykkens Dag, skulde føres frem til Vredens Dag?
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 „Hvo vil forholde ham hans Vej? naar han gør noget, hvo vil betale ham?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Og han føres hen til Gravene, og ved Gravhøjen lever hans Minde.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 I Dalens Muld hviler han sødt, og han drager hvert Menneske efter sig, og paa dem foran ham er ikke Tal.‟
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Hvorledes trøste I mig da med Forfængelighed? og hvad der bliver tilbage af eders Svar, er Troløshed.
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
