Job 15
1 Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 Skal en viis svare med Kundskab, som kun er Vejr, og fylde sin Bug med Blæst,
«Müdrik insan boş sözlərlə cavab verərmi? Köksünü şərq küləyi ilə doldurarmı?
3 idet han fører Bevis med Ord, som ikke gavne, og med Taler, som intet baade!
Faydasız sözlərlə, dəyərsiz nitqlərlə Mübahisə etmək olarmı?
4 Ja, du tilintetgør Gudsfrygt og svækker Bønnen for Guds Ansigt.
Amma sən Allah qorxusunu bir kənara qoyursan, Allah hüzurunda düşünməyə mane olursan.
5 Thi din egen Mund beviser din Misgerning, og du vælger de træskes Tunge.
Çünki sənin ağzın günahdan dərs alıb, Hiyləgərlərin dili ilə danışırsan.
6 Din egen Mund dømmer dig skyldig og ikke jeg, og dine Læber vidne imod dig.
Səni məhkum edən mən deyiləm, öz dilindir. Dodaqların öz əleyhinə şəhadət edir.
7 Mon du er født som det første Menneske var, og er du avlet førend Højene?
İlk doğulan insan sənsənmi? Yoxsa dağlardan da əvvəl sən var olmusan?
8 Mon du har hørt til i Guds hemmelige Raad og har revet Visdommen til dig?
Allahın sirrinəmi qulaq asmısan? Təkcə özünümü müdrik sayırsan?
9 Hvad ved du, som vi ikke vide? hvad forstaar du, og det skulde ikke være os bekendt?
Sən nəyi bilirsən ki, biz onu bilmirik? Sənin dərk etdiyin nədir ki, biz onu dərk etmirik?
10 Der er baade graahærdede og bedagede iblandt os, Mænd, som have levet længere end din Fader.
Bizdə ağsaçlı da, yaşlı da var, Onlar atandan da yaşlı olar.
11 Er Guds Trøst dig for ringe og det Ord, som han i Mildhed har talt med dig?
Sənə Allahın təsəllisi, Söylədiyi xoş sözlər kifayət deyilmi?
12 Hvorfor betager dit Hjerte dig, og hvorfor blinke dine Øjne?
Niyə qəlbin səni belə çaşdırır, Gözlərindən od çıxır?
13 Thi du vender din Harme imod Gud, og du har ladet Taler udfare af din Mund.
Niyə Allaha qəzəbini göstərirsən, Dilindən belə sözlər çıxır?
14 Hvad er et Menneske, at det skulde være rent? eller at den skulde være retfærdig, som er født af en Kvinde?
İnsan, həqiqətən, təmiz ola bilərmi? Qadından doğulan insan saleh ola bilərmi?
15 Se, han tror ikke sine hellige, og Himlene ere ikke rene for hans Øjne:
Allah müqəddəslərinə belə, etibar etmirsə, Göylər belə, Onun gözündə təmiz deyilsə,
16 Hvor meget mindre den, som er vederstyggelig og fordærvet, den Mand, der drikker Uretfærdighed som Vand?
Haqsızlığı su kimi içən, İyrənc, korlanmış insana O etibar edərmi?
17 Jeg vil kundgøre dig det, hør mig; og hvad jeg har set, vil jeg fortælle:
Dinlə məni, sənə deyim, Gördüyümü bəyan edim –
18 Hvad de vise have forkyndt, og hvad de ikke have dulgt som en Arv fra deres Fædre,
Hikmətli adamların dediklərini, Atalarından alıb gizlətmədiyi şeyləri.
19 dem alene blev Landet givet, og ingen fremmed trængte ind iblandt dem.
O atalar ki ölkə yalnız onlara verilmişdi, Aralarına yadelli girməmişdi.
20 Den ugudelige bæver alle sine Dage, og faa Aar i Tallet ere henlagte til en Voldsmand.
Pis insan həyatı boyu əzab çəkir, Zorakı adama ayrılan illərin sayı bilinir.
21 Rædsler lyde for hans Øren; midt i Freden kommer en Ødelægger over ham.
Qulağından dəhşətli səslər əskilmir, Dinc oturanda soyğunçular ona hücum edir.
22 Han kan ikke tro paa, at han vil komme tilbage fra Mørket, og han er udset til at omkomme ved Sværdet.
İnana bilməz ki, qaranlıqdan qurtara bilər, Onu qılınc gözlər.
23 Han vanker hid og did efter Brødet og siger: Hvor er det? han ved, at Mørkheds Dag er bestemt, ja er ved hans Side.
“Haradadır?” deyib çörək üçün avara gəzər, Qara günlərinin yanında olduğunu bilər.
24 Angest og Nød forfærde ham, det overvælder ham, som var det en Konge, der er rede til Striden;
Ağrı və sıxıntı onu qorxudar, Zəfər çalan padşah kimi onu məğlubiyyətə uğradar.
25 thi han har udrakt sin Haand imod Gud og har vældig sat sig op imod den Almægtige;
Çünki Allaha belə, əl uzadıb, Külli-İxtiyara meydan oxuyub.
26 han løb med oprakt Hals imod ham under sine Skjoldes tætte Tag;
Dikbaşlıq edib, dəyirmi sipərini tutub, Allahın üstünə hücum çəkir.
27 thi han har lagt Fedt paa sit Ansigt og lagt sig ud over sin Lænd med Fedme,
Onun üzü tosqunluqdan şişər, Qarnı nə qədər piyləşər,
28 og han boede i Stæder, som vare ødelagte, i Huse, som man ikke bor i, som ere bestemte til Grushobe.
O, dağılmış şəhərlərdə, Kimsəsiz, yerlə yeksan olan viranələrdə, Aqibəti dağılmaq olan evlərdə yaşayacaq.
29 Han skal ikke blive rig, og hans Formue skal ikke bestaa; og hvad de have erhvervet, skal ikke udbredes i Landet.
Varlı olmayacaq, sərvətləri tükənəcək, Malları ölkəni bürüməyəcək.
30 Han skal ikke komme bort fra Mørket, en Lue skal tørre hans Kvist; men han skal komme bort ved hans Munds Aande.
Qaranlıqdan qurtulmayacaq, Pöhrələrini alov tutacaq, Allahın ağzının nəfəsi ilə yox olacaq.
31 Han skal ikke forlade sig paa Forfængelighed, han skuffer sig; thi Forfængelighed skal vorde ham Betaling.
Qoy boş şeyə güvənərək özünü aldatmasın, Çünki əvəzində nəsibi boşluq olacaq.
32 Før hans Dag kommer, skal det opfyldes, og hans Gren skal ikke grønnes.
İşi vaxtsız bitəcək, Budağı göyərməyəcək.
33 Som Vintræet skal han afryste sine sure Druer og som Olietræet kaste sit Blomster.
Qorası tökülən üzüm ağacı kimi, Çiçəyi tökülən zeytun ağacı kimi olacaq.
34 Thi den vanhelliges Forsamling skal blive øde, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte.
Çünki allahsız icma qısır olar, Rüşvətxorların çadırı od tutub yanar.
35 De undfange Uret og føde Udaad, og deres Inderste bereder Svig.
Onlar bəlaya hamilə olub şər doğar, Bətnləri hiylə ilə dolar».
