< Žalmy 106 >

1 Halelujah. Oslavujte Hospodina, nebo dobrý jest, nebo na věky milosrdenství jeho.
سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.
2 Kdo může vymluviti nesmírnou moc Hospodinovu, a vypraviti všecku chválu jeho?
کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟
3 Blahoslavení, kteříž ostříhají soudu, a činí spravedlnost každého času.
خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند.
4 Pamatuj na mne, Hospodine, pro milost k lidu svému, navštěv mne spasením svým,
ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم.
5 Abych užíval dobrých věcí s vyvolenými tvými, a veselil se veselím národu tvého, a chlubil se spolu s dědictvím tvým.
6 Zhřešili jsme i s otci svými, neprávě jsme činili, a bezbožnost páchali.
ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم.
7 Otcové naši v Egyptě nerozuměli předivným skutkům tvým, aniž pamatovali na množství milosrdenství tvých, ale odporni byli při moři, při moři Rudém.
اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند.
8 A však vysvobodil je pro jméno své, aby v známost uvedl moc svou.
اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی.
9 Nebo přimluvil moři Rudému, a vyschlo; i provedl je skrze hlubiny, jako po poušti.
دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند.
10 A tak zachoval je od ruky toho, jenž jich nenáviděl, a vyprostil je z ruky nepřítele.
آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی.
11 V tom přikryly vody ty, kteříž je ssužovali, nezůstalo ani jednoho z nich.
همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند.
12 A ačkoli věřili slovům jeho, a zpívali chválu jeho,
آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند.
13 Však rychle zapomenuli na skutky jeho, a nečekali na radu jeho;
ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند.
14 Ale jati jsouce žádostí na poušti, pokoušeli Boha silného na pustinách.
آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند.
15 I dal jim, čehož se jim chtělo, a však dopustil hubenost na život jejich.
خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت.
16 Potom, když horlili proti Mojžíšovi v vojště, a Aronovi, svatému Hospodinovu,
بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند.
17 Otevřevši se země, požřela Dátana, a přikryla zběř Abironovu.
آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد،
18 A roznícen byl oheň na rotu jejich, plamen spálil bezbožníky.
و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید.
19 Udělali i tele na Orébě, a skláněli se slitině.
بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند.
20 A změnivše slávu svou v podobiznu vola, jenž jí trávu,
آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند.
21 Zapomněli na Boha silného, spasitele svého, kterýž činil veliké věci v Egyptě.
آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند.
22 A předivné v zemi Chamově, přehrozné při moři Rudém.
23 Pročež řekl, že je vypléní, kdyby se byl Mojžíš, vyvolený jeho, nepostavil v té mezeře před ním, a neodvrátil prchlivosti jeho, aby nehubil.
آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد.
24 Za tím zošklivili sobě zemi žádanou, nevěříce slovu jeho.
بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند.
25 A repcíce v staních svých, neposlouchali hlasu Hospodinova.
آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند.
26 A protož pozdvihl ruky své proti nim, aby je rozmetal po poušti,
از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند،
27 A aby rozptýlil símě jejich mezi pohany, a rozehnal je do zemí.
و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد.
28 Spřáhli se také byli s modlou Belfegor, a jedli oběti mrch.
بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند.
29 A tak dráždili Boha skutky svými, až se na ně obořila rána,
با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد.
30 Až se postavil Fínes, a pomstu vykonal, i přetržena jest rána ta.
آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید.
31 Což jest mu počteno za spravedlnost od národu do pronárodu, a až na věky.
این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد.
32 Opět ho byli popudili při vodách sváru, až se i Mojžíšovi zle stalo pro ně.
بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد.
33 Nebo k hořkosti přivedli ducha jeho, a pronesl ji rty svými.
زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند.
34 K tomu nevyplénili ani národů těch, o kterýchž jim byl Hospodin poručil,
آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند،
35 Ale směšujíce se s těmi národy, naučili se skutkům jejich,
بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند.
36 A sloužili modlám jejich, kteréž jim byly osídlem.
بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند.
37 Obětovali zajisté syny své a dcery své ďáblům.
اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند.
38 A vylili krev nevinnou, krev synů svých a dcer svých, kteréž obětovali trapidlům Kananejským, tak že poškvrněna jest země těmi vraždami.
خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند.
39 I zmazali se skutky svými, a smilnili činy svými.
با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند.
40 Protož rozpáliv se v prchlivosti Hospodin na lid svůj, v ošklivost vzal dědictví své.
بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید.
41 A vydal je v ruce pohanů. I panovali nad nimi ti, jenž je v nenávisti měli,
آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند.
42 A utiskali je nepřátelé jejich, tak že sníženi jsou pod ruku jejich.
دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند.
43 Mnohokrát je vysvobozoval, oni však popouzeli ho radou svou, pročež potlačeni jsou pro nepravost svou.
خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند.
44 A však patřil na úzkost jejich, a slyšel křik jejich.
با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود.
45 Nebo se rozpomenul na smlouvu svou s nimi, a želel toho podlé množství milosrdenství svých,
او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد.
46 Tak že naklonil k nim lítostí všecky, kteříž je u vězení drželi.
او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند.
47 Zachovej nás, Hospodine Bože náš, a shromažď nás z těch pohanů, abychom slavili jméno tvé svaté, a chlubili se v chvále tvé.
ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.
48 Požehnaný Hospodin Bůh Izraelský od věků až na věky. Na to rciž všecken lid: Amen, Halelujah.
متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند!

< Žalmy 106 >