Jób 32

1 A když přestali ti tři muži odpovídati Jobovi, proto že se spravedlivý sobě zdál,

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 Tedy rozpáliv se hněvem Elihu, syn Barachele Buzitského z rodu Syrského, na Joba, rozhněval se, proto že spravedlivější pravil býti duši svou nad Boha.

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 Ano i na ty tři z přátel jeho roznítil se hněv jeho, proto že nenalézajíce odpovědi, však potupovali Joba.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Nebo Elihu očekával na Joba a na ně s řečí, proto že starší byli věkem než on.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Ale vida Elihu, že nebylo žádné odpovědi v ústech těch tří mužů, zažhl se v hněvě svém.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 I mluvil Elihu syn Barachele Buzitského, řka: Já jsem nejmladší, vy pak jste starci, pročež ostýchaje se, nesměl jsem vám oznámiti zdání svého.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 Myslil jsem: Staří mluviti budou, a mnoho let mající v známost uvedou moudrost.

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Ale vidím, že Duch Boží v člověku a nadšení Všemohoucího činí lidi rozumné.

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 Slavní ne vždycky jsou moudří, aniž starci vždycky rozumějí soudu.

10 A protož pravím: Poslouchejte mne, oznámím i já také zdání své.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 Aj, očekával jsem na slova vaše, poslouchal jsem důvodů vašich dotud, dokudž jste vyhledávali řeči,

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 A bedlivě vás soudě, spatřil jsem, že žádného není, kdo by Joba přemohl, není z vás žádného, ješto by odpovídal řečem jeho.

13 Ale díte snad: Nalezli jsme moudrost, Bůh silný stihá jej, ne člověk.

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 Odpovím: Ač Job neobracel proti mně řeči, a však slovy vašimi nebudu jemu odpovídati.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 Bojí se, neodpovídají více, zavrhli od sebe slova.

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 Èekal jsem zajisté, však poněvadž nemluví, ale mlčí, a neodpovídají více,

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 Odpovím i já také za sebe, oznámím zdání své i já.

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 Nebo pln jsem řečí, těsno ve mně duchu života mého.

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 Aj, břicho mé jest jako mest nemající průduchu, jako sudové noví rozpuklo by se.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Mluviti budu, a vydchnu sobě, otevru rty své, a odpovídati budu.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 Nebuduť pak šetřiti osoby žádného, a k člověku bez proměňování jména mluviti budu.

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 Nebo neumím jmen proměňovati, nebo tudíž by mne zachvátil stvořitel můj.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.