< Žalmy 83 >

1 Píseň a žalm Azafův. Bože, neodmlčujž se, nečiň se neslyše, aniž se upokojuj, ó Bože silný.
Pieśń i psalm Asafa. Boże, nie milcz; nie bądź głuchy i bezczynny, Boże!
2 Nebo aj, nepřátelé tvoji se bouří, a ti, kteříž tě v nenávisti mají, pozdvihují hlavy.
Bo oto burzą się twoi wrogowie, a ci, którzy cię nienawidzą, podnoszą głowę.
3 Chytře tajné rady proti lidu tvému skládají, a radí se proti těm, kteréž ty skrýváš,
Przeciwko twemu ludowi knują spisek i naradzali się przeciw tym, których ochraniasz;
4 Říkajíce: Poďte, a vyhlaďme je, ať nejsou národem, tak aby ani zpomínáno nebylo více jména Izraelova.
Mówiąc: Chodźcie, wytępmy ich, niech nie będą narodem, żeby więcej nie wspominano imienia Izraela.
5 Jednomyslněť se na tom spolu snesli, i smlouvou se proti tobě zavázali,
Zmówili się bowiem jednomyślnie, przeciwko tobie zawarli przymierze:
6 Stánkové Idumejští a Izmaelitští, Moábští a Agarenští,
Namioty Edomitów i Izmaelitów, Moab i Hagaryci;
7 Gebálští a Ammonitští, a Amalechitští, Filistinští s obyvateli Tyrskými.
Gebal, Ammon i Amalek; Filistyni z mieszkańcami Tyru.
8 Ano i Assyrští spojili se s nimi, jsouce na ruku synům Lotovým. (Sélah)
Także Assur przyłączył się do nich, wsparł [swym] ramieniem synów Lota. (Sela)
9 Učiniž jim jako Madianským, jako Zizarovi, a jako Jabínovi při potoku Císon,
Uczyń im [tak], jak Midianitom, jak Syserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon;
10 Kteříž jsou do konce vyhlazeni v Endor, a učiněni hnůj země.
Którzy zostali wytępieni w Endor, stali się jak gnój dla ziemi.
11 Nalož s nimi a s vůdci jejich jako s Gorébem, jako s Zébem, jako s Zebahem, a jako s Salmunou, se všemi knížaty jejich.
Z ich dostojnikami postąp jak z Orebem i Zeebem, jak z Zebachem i Salmunną, ze wszystkimi ich książętami;
12 Neboť jsou řekli: Uvažme se dědičně v příbytky Boží.
[Którzy] mówili: Weźmy w posiadanie przybytki Boże.
13 Můj Bože, učiň to, ať jsou jako chumelice, a jako stéblo před větrem.
Mój Boże, uczyń ich jak koło i jak źdźbło na wietrze.
14 Jakož oheň spaluje les, a jako plamen zapaluje hory,
Jak ogień, który pali las, i jak płomień, [który] wypala góry;
15 Tak ty je vichřicí svou stihej, a bouří svou ohrom je.
Tak ty ich ścigaj swoją nawałnicą i swoją burzą zatrwóż ich.
16 Naplň tváře jejich zahanbením, tak aby hledali jména tvého, Hospodine.
Okryj ich twarze hańbą, aby szukali twego imienia, PANIE!
17 Nechať se hanbí a děsí na věčné časy, a ať potupu nesou a zahynou.
Niech się zawstydzą i zatrwożą na wieki, niech się okryją hańbą i zginą.
18 A tak ať poznají, že ty, kterýž sám jméno máš Hospodin, jsi nejvyšší nade vší zemí.
Niech poznają, że jedynie ty, którego imię jest PAN, ty jesteś Najwyższy ponad całą ziemią.

< Žalmy 83 >