Príslovia 16
1 Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.
心にはかることは人に属し、舌の答は主から出る。
2 Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.
人の道は自分の目にことごとく潔しと見える、しかし主は人の魂をはかられる。
3 Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.
あなたのなすべき事を主にゆだねよ、そうすれば、あなたの計るところは必ず成る。
4 Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.
主はすべての物をおのおのその用のために造り、悪しき人をも災の日のために造られた。
5 Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.
すべて心に高ぶる者は主に憎まれる、確かに、彼は罰を免れない。
6 Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.
いつくしみとまことによって、とがはあがなわれる、主を恐れることによって、人は悪を免れる。
7 Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.
人の道が主を喜ばせる時、主はその人の敵をもその人と和らがせられる。
8 Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.
正義によって得たわずかなものは、不義によって得た多くの宝にまさる。
9 Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.
人は心に自分の道を考え計る、しかし、その歩みを導く者は主である。
10 Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.
王のくちびるには神の決定がある、さばきをするとき、その口に誤りがない。
11 Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.
正しいはかりと天びんとは主のものである、袋にあるふんどうもすべて彼の造られたものである。
12 Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.
悪を行うことは王の憎むところである、その位が正義によって堅く立っているからである。
13 Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.
正しいくちびるは王に喜ばれる、彼は正しい事を言う者を愛する。
14 Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.
王の怒りは死の使者である、知恵ある人はこれをなだめる。
15 V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.
王の顔の光には命がある、彼の恵みは春雨をもたらす雲のようだ。
16 Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.
知恵を得るのは金を得るのにまさる、悟りを得るのは銀を得るよりも望ましい。
17 Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.
悪を離れることは正しい人の道である、自分の道を守る者はその魂を守る。
18 Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.
高ぶりは滅びにさきだち、誇る心は倒れにさきだつ。
19 Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.
へりくだって貧しい人々と共におるのは、高ぶる者と共にいて、獲物を分けるにまさる。
20 Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.
慎んで、み言葉をおこなう者は栄える、主に寄り頼む者はさいわいである。
21 Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.
心に知恵ある者はさとき者ととなえられる、くちびるが甘ければ、その教に人を説きつける力を増す。
22 Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.
知恵はこれを持つ者に命の泉となる、しかし、愚かさは愚かな者の受ける懲しめである。
23 Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.
知恵ある者の心はその言うところを賢くし、またそのくちびるに人を説きつける力を増す。
24 Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.
ここちよい言葉は蜂蜜のように、魂に甘く、からだを健やかにする。
25 Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.
人が見て自分で正しいとする道があり、その終りはついに死にいたる道となるものがある。
26 Člověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.
ほねおる者は飲食のためにほねおる、その口が自分に迫るからである。
27 Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.
よこしまな人は悪を企てる、そのくちびるには激しい火のようなものがある。
28 Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.
偽る者は争いを起し、つげ口する者は親しい友を離れさせる。
29 Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.
しえたげる者はその隣り人をいざない、これを良くない道に導く。
30 Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.
めくばせする者は悪を計り、くちびるを縮める者は悪事をなし遂げる。
31 Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.
しらがは栄えの冠である、正しく生きることによってそれが得られる。
32 Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.
怒りをおそくする者は勇士にまさり、自分の心を治める者は城を攻め取る者にまさる。
33 Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.
人はくじをひく、しかし事を定めるのは全く主のことである。
