< Jób 20 >

1 Odpovídaje pak Zofar Naamatský, řekl:
آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد:
2 Z příčiny té myšlení má k odpovídání tobě nutí mne, a to abych rychle učinil,
ای ایوب، بیش از این نمی‌توانم حرفهای تو را تحمل کنم و مجبورم جوابت را بدهم.
3 Že kárání k zahanbení svému slyším, pročež duch můj osvícený nutí mne, aťbych odpovídal.
توهین‌هایت را تحمل کرده‌ام اما الان مجبورم پاسخ تو را بدهم.
4 Zdaž nevíš o tom, že od věků, a jakž postavil Bůh člověka na zemi,
مگر نمی‌دانی که از دوران قدیم که انسان بر زمین قرار داده شد خوشبختی شریران همیشه زودگذر بوده است؟
5 Plésání bezbožných krátké jest, a veselí pokrytce jen na chvílku?
6 Byť pak vstoupila až k nebi pýcha jeho, a hlava jeho oblaku by se dotkla,
اگرچه مرد بدکار سرافراز گردد و شوکتش سر به فلک کشد،
7 Však jako lejno jeho na věky zahyne. Ti, kteříž jej vídali, řeknou: Kam se poděl?
ولی به‌زودی مثل فضله به دور انداخته شده، نابود خواهد گردید و کسانی که او را می‌شناختند حیران شده، خواهند گفت که او چه شد؟
8 Jako sen pomine, aniž ho naleznou; nebo uteče jako vidění noční.
او همچون یک رؤیا محو خواهد شد.
9 Oko, kteréž ho vídalo, již ho nikdy neuzří, aniž více patřiti bude na něj místo jeho.
دیگر هرگز نه دوستانش او را خواهند دید و نه خانواده‌اش.
10 Synové jeho budou přízně u nuzných hledati, a ruce jeho musejí zase vraceti loupež svou.
فرزندانش از فقیران گدایی خواهند کرد و با زحمت و مشقت قرضهای پدرشان را خواهند پرداخت.
11 Kosti jeho naplněny jsou hříchy mladosti jeho, a s ním v prachu lehnou.
هنوز به پیری نرسیده، خواهد مرد و استخوانهایش در خاک خواهد پوسید.
12 A ačkoli zlost sladne v ústech jeho, a chová ji pod jazykem svým;
او از طعم شرارت لذت می‌برد و آن را در دهان خود نگه داشته، مزه‌مزه می‌کند.
13 Kochá se v ní, a nepouští jí, ale zdržuje ji u prostřed dásní svých:
14 Však pokrm ten ve střevách jeho promění se; bude jako žluč hadů nejlítějších u vnitřnostech jeho.
اما آنچه که خورده است در معده‌اش ترش می‌شود، و در شکمش به زهرِ مار تبدیل می‌گردد.
15 Zboží nahltané vyvrátí, z břicha jeho Bůh silný je vyžene.
ثروتی را که بلعیده، قی خواهد کرد؛ خدا آن را از شکمش بیرون خواهد کشید.
16 Jed hadů lítých ssáti bude, zabije ho jazyk ještěrčí.
آنچه خورده است مانند زهر مار تلخ شده، طعم مرگ خواهد داشت.
17 Neuzří pramenů potoků a řek medu a másla.
او دیگر از نهرهای روغن زیتون، شیر و عسل لذت نخواهد برد.
18 Navrátí úsilé cizí, a nezažive ho, vedlé nátisku svého rozličného; nebude na ně vesel.
زحماتش برای او ثمری نخواهد داشت و ثروتش باعث خوشی او نخواهد شد.
19 Nebo utiskal a opouštěl nuzné, dům zloupil a nestavěl ho.
زیرا به فقرا ظلم کرده، آنها را از خانه و زندگیشان محروم ساخته است.
20 Pročež nesezná nic pokojného v životě svém, aniž které nejrozkošnější své věci bude moci zachovati.
از آنچه با حرص و طمع به چنگ آورده است هرگز ارضا نخواهد شد،
21 Nic mu nepozůstane z pokrmu jeho, tak že nebude míti, čím by se troštoval.
و از آنچه با دزدی اندوخته است لذت نخواهد برد و کامیابی او دوام نخواهد داشت.
22 Byť pak i dovršena byla hojnost jeho, ssoužení míti bude; každá ruka trapiče oboří se na něj.
وقتی به اوج کامیابی برسد بدبختی دامنگیر او خواهد شد.
23 By měl čím naplniti břicho své, dopustí na něj Bůh prchlivost hněvu svého, kterouž na něj dštíti bude i na pokrm jeho.
هنگامی که او می‌خورد و شکم خود را پر می‌کند، خدا خشم خود را بر او نازل خواهد کرد.
24 Když utíkati bude před zbrojí železnou, prostřelí ho lučiště ocelivé.
در حالی که می‌کوشد از شمشیر آهنین فرار کند، تیری از کمانی مفرغین رها شده، در بدن او فرو خواهد رفت.
25 Střela vyňata bude z toulu a vystřelena, nadto meč pronikne žluč jeho; a když odcházeti bude, přikvačí jej hrůzy.
هنگامی که تیر را از بدنش بیرون می‌کشد نوک براق آن جگرش را پاره خواهد کرد و وحشت مرگ بر او چیره خواهد شد.
26 Všeliká neštěstí jsou polečena v skrýších jeho, zžíře jej oheň nerozdmýchaný, zle se povede i pozůstalému v stanu jeho.
دارایی او نابود خواهد شد و آتشی ناگهانی به اموالش خواهد افتاد و آنچه را که برایش باقی مانده است خواهد بلعید.
27 Odkryjí nebesa nepravost jeho, a země povstane proti němu.
آسمانها گناهان او را آشکار خواهند ساخت و زمین علیه او شهادت خواهد داد.
28 Rozptýlena bude úroda domu jeho, rozplyne se v den hněvu jeho.
مال و ثروتش در اثر خشم خدا نابود خواهد گردید.
29 Tenť jest podíl člověka bezbožného od Boha, to, pravím, dědictví vyrčené jemu od Boha silného.
این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای بدکاران تعیین کرده است.

< Jób 20 >