< Job 18 >
1 Bildad iz Šuaha progovori tad i reče:
Maka jawab Bildad, "Hai Ayub, kapankah kau habis bicara? Diamlah, dan dengarkanlah kini kami mau berkata-kata.
2 “Kada kaniš obuzdat' svoje besjede? Opameti se sad da razgovaramo!
3 Zašto nas držiš za stoku nerazumnu, zar smo životinje u tvojim očima?
Mengapa kauanggap kami dungu, dan kausamakan kami dengan lembu?
4 O ti, koji se od jarosti razdireš, hoćeš li da zemlja zbog tebe opusti da iz svoga mjesta iskoče pećine?
Kemarahanmu hanya menyakiti dirimu. Haruskah untuk kepentinganmu bumi kehilangan penduduknya, dan gunung-gunung dipindahkan dari tempatnya?
5 Al' ugasit će se svjetlost opakoga, i neće mu sjati plamen na ognjištu.
Pelita orang jahat pasti dipadamkan; apinya tak akan pernah lagi dinyalakan.
6 Potamnjet će svjetlo u njegovu šatoru i nad njime će se utrnut' svjetiljka.
Terang dalam kemahnya menjadi pudar; pelita penerangnya tidak lagi bersinar.
7 Krepki mu koraci postaju sputani, o vlastite on se spotiče namjere.
Langkahnya yang mantap menjadi terhuyung-huyung; rancangannya sendiri menyebabkan ia tersandung.
8 Jer njegove noge vode ga u zamku, i evo ga gdje već korača po mreži.
Ia berjalan ke dalam jaring, maka tersangkutlah kakinya.
9 Tanka mu je zamka nogu uhvatila, i evo, užeta čvrsto ga pritežu.
Tumitnya terjerat oleh perangkap, sehingga tertangkaplah ia.
10 Njega vreba omča skrivena na zemlji, njega čeka klopka putem kojim hodi.
Di tanah, tersembunyi tali jerat; di jalan, terpasang jebak dan pikat.
11 Odasvuda strahovi ga prepadaju, ustopice sveudilj ga proganjaju.
Orang jahat dikejutkan oleh kengerian dari segala arah; ketakutan mengikutinya langkah demi langkah.
12 Glad je požderala svu snagu njegovu, nesreća je uvijek o njegovu boku.
Dahulu ia kuat, kini ia merana; bencana menemaninya di mana-mana.
13 Boleština kobna kožu mu razjeda, prvenac mu smrti nagriza udove.
Kulitnya dimakan penyakit parah; lengan dan kakinya busuk bernanah.
14 Njega izvlače iz šatora njegova da bi ga odveli vladaru strahota.
Ia direnggut dari kemahnya, tempat ia merasa aman, lalu diseret untuk menghadap kematian.
15 U njegovu stanu tuđinac stanuje, po njegovu domu prosipaju sumpor.
Kini siapa saja boleh tinggal dalam kemahnya, dan di situ ditaburkan belerang, pembasmi penyakitnya.
16 Odozdo se suši njegovo korijenje, a odozgo grane sve mu redom sahnu.
Akar-akarnya gersang dan berkerut; ranting-rantingnya kering dan kisut.
17 Spomen će se njegov zatrti na zemlji, njegovo se ime s lica zemlje briše.
Ia tak dikenal lagi di dalam maupun di luar kota; tak ada seorang pun yang masih ingat namanya.
18 Iz svjetlosti njega u tminu tjeraju, izagnat' ga hoće iz kruga zemaljskog.
Dari terang ia diusir ke dalam kegelapan; dari dunia orang hidup ia dienyahkan.
19 U rodu mu nema roda ni poroda, nit' preživjela na njegovu ognjištu.
Anak dan keturunan ia tak punya; di kampung halamannya seorang pun tak tersisa.
20 Sudba je njegova Zapad osupnula, i čitav je Istok obuzela strepnja.
Mendengar nasibnya penduduk di barat terkejut, sedang penduduk di timur gemetar karena takut.
21 Evo, takav usud snalazi zlikovca i dom onog koji ne priznaje Boga.”
Begitulah nasib orang durhaka, mereka yang tidak mengindahkan Allah."