< 1 Korinčanima 13 >

1 Kad bih sve jezike ljudske govorio i anđeoske, a ljubavi ne bih imao, bio bih mjed što ječi ili cimbal što zveči.
Si hablo con las lenguas de los hombres y de los ángeles, pero no tengo amor, me he convertido en bronce que resuena o en címbalo que retiñe.
2 Kad bih imao dar prorokovanja i znao sva otajstva i sve spoznanje; i kad bih imao svu vjeru da bih i gore premještao, a ljubavi ne bih imao - ništa sam!
Si tengo el don de profecía, y conozco todos los misterios y toda la ciencia, y si tengo toda la fe, como para remover montañas, pero no tengo amor, no soy nada.
3 I kad bih razdao sav svoj imutak i kad bih predao tijelo svoje da se sažeže, a ljubavi ne bih imao - ništa mi ne bi koristilo.
Si doy todos mis bienes para alimentar a los pobres, y si entrego mi cuerpo para que lo quemen, pero no tengo amor, de nada me sirve.
4 Ljubav je velikodušna, dobrostiva je ljubav, ne zavidi, ljubav se ne hvasta, ne nadima se;
El amor es paciente y bondadoso. El amor no tiene envidia. El amor no se jacta, no es orgulloso,
5 nije nepristojna, ne traži svoje, nije razdražljiva, ne pamti zlo;
no se comporta de forma inadecuada, no busca su propio camino, no se provoca, no tiene en cuenta el mal;
6 ne raduje se nepravdi, a raduje se istini;
no se alegra de la injusticia, sino que se alegra con la verdad;
7 sve pokriva, sve vjeruje, svemu se nada, sve podnosi.
lo soporta todo, lo cree todo, lo espera todo y lo soporta todo.
8 Ljubav nikad ne prestaje. Prorokovanja? Uminut će. Jezici? Umuknut će. Spoznanje? Uminut će.
El amor nunca falla. Pero donde hay profecías, se acabarán. Donde hay varias lenguas, cesarán. Donde hay conocimiento, se acabará.
9 Jer djelomično je naše spoznanje, i djelomično prorokovanje.
Porque sabemos en parte y profetizamos en parte;
10 A kada dođe ono savršeno, uminut će ovo djelomično.
pero cuando llegue lo que es completo, entonces lo que es parcial será eliminado.
11 Kad bijah nejače, govorah kao nejače, mišljah kao nejače, rasuđivah kao nejače. A kad postadoh zreo čovjek, odbacih ono nejačko.
Cuando era niño, hablaba como niño, sentía como niño, pensaba como niño. Ahora que me he hecho hombre, he dejado de lado las cosas de niño.
12 Doista, sada gledamo kroza zrcalo, u zagonetki, a tada - licem u lice! Sada spoznajem djelomično, a tada ću spoznati savršeno, kao što sam i spoznat!
Porque ahora vemos en un espejo, tenuemente, pero luego cara a cara. Ahora conozco en parte, pero entonces conoceré plenamente, como también fui conocido plenamente.
13 A sada: ostaju vjera, ufanje i ljubav - to troje - ali najveća je među njima ljubav.
Pero ahora quedan la fe, la esperanza y el amor, estos tres. El mayor de ellos es el amor.

< 1 Korinčanima 13 >