約伯記 37
1 因此我心戰兢， 從原處移動。
Oo, niini nangurog ang akong kasingkasing, Ug nabalhin sa iyang dapit.
2 聽啊，上帝轟轟的聲音 是他口中所發的響聲。
Patalinghug kamo, oh patalinghug sa lanog sa iyang tingog. Ug sa dinahunog nga mogula sa iyang baba.
3 他發響聲震遍天下， 發電光閃到地極。
Kana iyang gipadala sa ilalum sa tibook nga langit, Ug ang iyang kilat ngadto sa mga kinatumyan sa yuta.
4 隨後人聽見有雷聲轟轟，大發威嚴， 雷電接連不斷。
Sa tapus niana usa ka tingog modahunog; Sa tingog sa iyang pagkagamhanan siya nagpadalugdug; Ug siya wala magpahunong sa mga kilat sa diha nga ang iyang tingog mabati.
5 上帝發出奇妙的雷聲； 他行大事，我們不能測透。
Ang Dios magapadalugdug sa iyang tingog sa dakung kahibulongan; Siya magabuhat ug mga dagkung butang nga dili nato matugkad.
6 他對雪說：要降在地上； 對大雨和暴雨也是這樣說。
Kay siya magaingon sa nieve: Magpatalinghug ka sa yuta; Ingon man usab sa ulan, ug sa mga taligsik sa iyang ulan nga gamhanan.
7 他封住各人的手， 叫所造的萬人都曉得他的作為。
Siya magatak-um sa kamot sa tagsatagsa ka tawo; Aron ang tanang tawo nga iyang binuhat mahibalo niana.
8 百獸進入穴中， 臥在洞內。
Unya mangadto ang mga mananap sa sa mga hulonan, Ug mamuyo sa ilang mga lungib.
9 暴風出於南宮； 寒冷出於北方。
Gikan sa puloy-anan sa habagatan mogula ang bagyo, Ug ang katugnaw gikan sa amihanan.
10 上帝噓氣成冰； 寬闊之水也都凝結。
Pinaagi sa iyang gininhawa ang Dios nagahatag ug yelo; Ug ang gilapdon sa mga katubigan mahimong sigpit.
11 他使密雲盛滿水氣， 布散電光之雲；
Oo, iyang gilulanan ang mabaga nga panganod ug tubig; Ginakatag niya ang panganod sa iyang kilat.
12 這雲是藉他的指引游行旋轉， 得以在全地面上行他一切所吩咐的，
Ug sa iyang pagmando kana nagatuyok, Aron sila magatuman sumala sa bisan unsa nga iyang isugo kanila. Sa ibabaw sa kalibutan nga kapuy-an,
13 或為責罰，或為潤地， 或為施行慈愛。
Kong aron sa pagbadlong, kun tungod sa iyang yuta, Kun tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot nga kana iyang gipahatabo.
14 約伯啊，你要留心聽， 要站立思想上帝奇妙的作為。
Pamatia kini, Oh Job: Humunong ka, ug tulotimbanga ang mga buhat nga katingalahan sa Dios.
15 上帝如何吩咐這些， 如何使雲中的電光照耀，你知道嗎？
Nasayud ba ikaw kong giunsa sa Dios ang iyang pagmando kanila, Ug kong giunsa sa pagpasiga ang kilat sa iyang panganod?
16 雲彩如何浮於空中， 那知識全備者奇妙的作為，你知道嗎？
Nahibalo ka ba sa mga pagtulotimbang sa mga panganod, Sa mga buhat nga katingalahan niya nga hingpit sa kahibalo?
17 南風使地寂靜， 你的衣服就如火熱，你知道嗎？
Kong ngano nga ang imong nga bisti mainit, Sa diha nga ang kalibutan mahilum tungod sa hangin nga habagat?
18 你豈能與上帝同鋪穹蒼嗎？ 這穹蒼堅硬，如同鑄成的鏡子。
Makahimo ka ba sa pagbuklad sa langit uban kaniya, Nga magahi ingon sa salamin nga tinunaw?
19 我們愚昧不能陳說； 請你指教我們該對他說甚麼話。
Tudloi kami kong unsa ang among isulti kaniya; Kay kami dili makahusay sa among igasulti tungod sa kangitngit.
20 人豈可說：我願與他說話？ 豈有人自願滅亡嗎？
Ipahibalo ba kaniya nga ako buot mosulti? Kun buot ba ang tawo nga siya malamoy?
21 現在有雲遮蔽，人不得見穹蒼的光亮； 但風吹過，天又發晴。
Ug karon ang mga tawo dili makakita sa suga sa kalangitan nga masiga; Apan ang hangin moagi ug magasilhig kanila.
22 金光出於北方， 在上帝那裏有可怕的威嚴。
Gikan sa amihanan mogula ang bulawanong kahayag: Sa Dios anaa ang makalilisang kagamhanan.
23 論到全能者，我們不能測度； 他大有能力，有公平和大義， 必不苦待人。
Mahatungod sa Makagagahum, dili nato siya makita: Siya daku uyamut sa kagahum; Ug sa justicia ug sa madagayaon nga pagkamatarung siya dili magapaguol.
24 所以，人敬畏他； 凡自以為心中有智慧的人，他都不顧念。
Busa ang mga tawo may kahadlok kaniya: Siya walay pinalabi sa mga maalam ug kasingkasing.
