詩篇 77
1 亞薩的詩，照耶杜頓的作法，交與伶長。 我要向上帝發聲呼求； 我向上帝發聲，他必留心聽我。
Sa akong tingog motu-aw ako sa Dios, Bisan ngadto sa Dios uban sa akong tingog; ug siya magapatalinghug kanako.
2 我在患難之日尋求主； 我在夜間不住地舉手禱告； 我的心不肯受安慰。
Gipangita ko ang Ginoo sa adlaw sa akong kalisdanan: Akong gituy-od ang akong kamot sa kagabhion, ug wala maluya; Ang akong kalag nagdumili nga pagalipayon.
3 我想念上帝，就煩燥不安； 我沉吟悲傷，心便發昏。 (細拉)
Nahinumdum ako sa Dios, ug walay paghilum sa pag-ampo: Nag-agulo ako, ug nalumos ang akong espiritu. (Selah)
4 你叫我不能閉眼； 我煩亂不安，甚至不能說話。
Ikaw nagapugong sa akong mga mata nga nagatan-aw: Tungod sa hilabihan ko nga kalibog, wala ako makasulti.
5 我追想古時之日， 上古之年。
Gipalandong ko ang mga adlaw sa daang panahon, Ang mga katuigan sa mga panahon sa kakaraanan.
6 我想起我夜間的歌曲，捫心自問； 我心裏也仔細省察。
Nahanumdum ako sa akong awit sa kagabhion: Nagpakigsulti ako sa akong kaugalingong kasingkasing; Ug ang akong espiritu naghimo ug masingkamoton nga pagsusi.
7 難道主要永遠丟棄我， 不再施恩嗎？
Magasalikway ba ang Ginoo sa walay katapusan? Ug dili na ba siya magmaloloy-on?
8 難道他的慈愛永遠窮盡， 他的應許世世廢棄嗎？
Natiti na ba ang iyang mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan? Natapus na ba niya sa iyang saad sa walay katapusan?
9 難道上帝忘記開恩， 因發怒就止住他的慈悲嗎？ (細拉)
Nahakalimot na ba ang Dios sa pagkamaloloy-on? Gilukban na ba niya sa iyang kasuko ang iyang mga malomong kalooy? (Selah)
10 我便說：這是我的懦弱， 但我要追念至高者顯出右手之年代。
Ug ako miingon: Kini mao ang akong kasakitan; Apan mahinumdum ako sa mga tuig sa toong kamot sa Hataas Uyamut.
11 我要提說耶和華所行的； 我要記念你古時的奇事。
Akong pagasaysayon ang mga buhat ni Jehova; Kay akong pagahinumduman ang imong mga kahibulongan sa kakaraanan.
12 我也要思想你的經營， 默念你的作為。
Magapamalandong usab ako sa tanan mong mga buhat, Ug magayamyam ako sa tanan nga imong gihimo.
13 上帝啊，你的作為是潔淨的； 有何神大如上帝呢？
Ang imong dalan, Oh Dios, anaa sa balaang puloy-anan: Kinsa ba ang daku nga dios nga sama sa Dios?
14 你是行奇事的上帝； 你曾在列邦中彰顯你的能力。
Ikaw mao ang Dios nga nagabuhat ug mga katingalahan: Gipahayag mo sa mga katawohan ang imong kusog.
15 你曾用你的膀臂贖了你的民， 就是雅各和約瑟的子孫。 (細拉)
Sa imong bukton giluwas mo ang imong katawohan, Ang mga anak ni Jacob ug ni Jose. (Selah)
16 上帝啊，諸水見你， 一見就都驚惶； 深淵也都戰抖。
Ang katubigan nakakita kanimo, Oh Dios; Ang katubigan nakakita kanimo, (sila) nangahadlok: Ang mga kahiladman usab nangurog.
17 雲中倒出水來； 天空發出響聲； 你的箭也飛行四方。
Ang mga dag-um nanagyabo ug tubig; Ang mga langit nanagpadalugdog: Ang imong mga udyong usab mingpanaw sa halayong dapit.
18 你的雷聲在旋風中； 電光照亮世界； 大地戰抖震動。
Diha sa mga alimpulos ang tingog sa imong dalugdog; Ang mga kilat minghayag sa kalibutan: Ang yuta mikurog ug miuyog.
19 你的道在海中； 你的路在大水中； 你的腳蹤無人知道。
Diha sa dagat ang imong dalan, Ug ang imong mga alagianan diha sa dagkung mga tubig, Ug ang imong mga tunob wala maila.
20 你曾藉摩西和亞倫的手引導你的百姓， 好像羊群一般。
Gimandoan mo ang imong katawohan sama sa usa ka panon sa carnero, Pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.
