約伯記 30
1 但如今，比我年少的人戲笑我； 其人之父我曾藐視， 不肯安在看守我羊群的狗中。
Αλλά τώρα οι νεώτεροί μου την ηλικίαν με περιγελώσι, των οποίων τους πατέρας δεν ήθελον καταδεχθή να βάλω μετά των κυνών του ποιμνίου μου.
2 他們壯年的氣力既已衰敗， 其手之力與我何益呢？
Και εις τι τωόντι ηδύνατο να με ωφελήση η δύναμις των χειρών αυτών, εις τους οποίους η ισχύς εξέλιπε;
3 他們因窮乏飢餓，身體枯瘦， 在荒廢淒涼的幽暗中齦乾燥之地，
Δι' ένδειαν και πείναν ήσαν απομεμονωμένοι· έφευγον εις γην άνυδρον, σκοτεινήν, ηφανισμένην και έρημον·
4 在草叢之中採鹹草， 羅騰的根為他們的食物。
έκοπτον μολόχην πλησίον των θάμνων και την ρίζαν των αρκεύθων διά τροφήν αυτών.
5 他們從人中被趕出； 人追喊他們如賊一般，
Ήσαν εκ μέσου δεδιωγμένοι· εφώναζον επ' αυτούς ως κλέπτας.
6 以致他們住在荒谷之間， 在地洞和巖穴中；
Κατώκουν εν τοις κρημνοίς των χειμάρρων, ταις τρύπαις της γης και τοις βρόχοις.
7 在草叢中叫喚， 在荊棘下聚集。
Μεταξύ των θάμνων ωγκώντο· υποκάτω των ακανθών συνήγοντο·
8 這都是愚頑下賤人的兒女； 他們被鞭打，趕出境外。
άφρονες και δύσφημοι, εκδεδιωγμένοι εκ της γης.
9 現在這些人以我為歌曲， 以我為笑談。
Και τώρα εγώ είμαι το τραγώδιον αυτών, είμαι και η παροιμία αυτών.
10 他們厭惡我，躲在旁邊站着， 不住地吐唾沫在我臉上。
Με βδελύττονται, απομακρύνονται απ' εμού, και δεν συστέλλονται να πτύωσιν εις το πρόσωπόν μου.
11 鬆開他們的繩索苦待我， 在我面前脫去轡頭。
Επειδή ο Θεός διέλυσε την υπεροχήν μου και με έθλιψεν, απέρριψαν και αυτοί τον χαλινόν έμπροσθέν μου.
12 這等下流人在我右邊起來， 推開我的腳，築成戰路來攻擊我。
Εκ δεξιών ανίστανται οι νέοι· απωθούσι τους πόδας μου, και ετοιμάζουσι κατ' εμού τας ολεθρίους οδούς αυτών.
13 這些無人幫助的， 毀壞我的道，加增我的災。
Ανατρέπουσι την οδόν μου, επαυξάνουσι την συμφοράν μου, χωρίς να έχωσι βοηθόν.
14 他們來如同闖進大破口， 在毀壞之間滾在我身上。
Εφορμώσιν ως σφοδρά πλημμύρα, επί της ερημώσεώς μου περικυλίονται.
15 驚恐臨到我， 驅逐我的尊榮如風； 我的福祿如雲過去。
Τρόμοι εστράφησαν επ' εμέ· καταδιώκουσι την ψυχήν μου ως άνεμος· και η σωτηρία μου παρέρχεται ως νέφος.
16 現在我心極其悲傷； 困苦的日子將我抓住。
Και τώρα η ψυχή μου εξεχύθη εντός μου· ημέραι θλίψεως με κατέλαβον.
17 夜間，我裏面的骨頭刺我， 疼痛不止，好像齦我。
Την νύκτα τα οστά μου διεπεράσθησαν εν εμοί, και τα νεύρά μου δεν αναπαύονται.
18 因上帝的大力，我的外衣污穢不堪， 又如裏衣的領子將我纏住。
Υπό της σφοδράς δυνάμεως ηλλοιώθη το ένδυμά μου· με περισφίγγει ως το περιλαίμιον του χιτώνος μου.
19 上帝把我扔在淤泥中， 我就像塵土和爐灰一般。
Με έρριψεν εις τον πηλόν, και ωμοιώθην με χώμα και κόνιν.
20 主啊，我呼求你，你不應允我； 我站起來，你就定睛看我。
Κράζω προς σε, και δεν μοι αποκρίνεσαι· ίσταμαι, και με παραβλέπεις.
21 你向我變心，待我殘忍， 又用大能追逼我，
Έγεινες ανελεήμων προς εμέ· διά της κραταιάς χειρός σου με μαστιγόνεις.
22 把我提在風中，使我駕風而行， 又使我消滅在烈風中。
Με εσήκωσας επί τον άνεμον· με επεβίβασας και διέλυσας την ουσίαν μου.
23 我知道要使我臨到死地， 到那為眾生所定的陰宅。
Εξεύρω μεν ότι θέλεις με φέρει εις θάνατον και τον οίκον τον προσδιωρισμένον εις πάντα ζώντα.
24 然而，人仆倒豈不伸手？ 遇災難豈不求救呢？
Αλλά δεν θέλει εκτείνει χείρα εις τον τάφον, εάν κράζωσι προς αυτόν όταν αφανίζη.
25 人遭難，我豈不為他哭泣呢？ 人窮乏，我豈不為他憂愁呢？
Δεν έκλαυσα εγώ διά τον όντα εν ημέραις σκληραίς, και ελυπήθη η ψυχή μου διά τον πτωχόν;
26 我仰望得好處，災禍就到了； 我等待光明，黑暗便來了。
Ενώ περιέμενον το καλόν, τότε ήλθε το κακόν· και ενώ ανέμενον το φως, τότε ήλθε το σκότος.
27 我心裏煩擾不安， 困苦的日子臨到我身。
Τα εντόσθιά μου ανέβρασαν και δεν ανεπαύθησαν· ημέραι θλίψεως με προέφθασαν.
28 我沒有日光就哀哭行去； 我在會中站着求救。
Περιεπάτησα μελαγχροινός ουχί υπό ηλίου· εσηκώθην, εβοήσα εν συνάξει.
29 我與野狗為弟兄， 與鴕鳥為同伴。
Έγεινα αδελφός των δρακόντων και σύντροφος των στρουθοκαμήλων.
30 我的皮膚黑而脫落； 我的骨頭因熱燒焦。
Το δέρμα μου εμαύρισεν επ' εμέ, και τα οστά μου κατεκαύθησαν υπό της φλογώσεως.
31 所以，我的琴音變為悲音； 我的簫聲變為哭聲。
Η δε κιθάρα μου μετεβλήθη εις πένθος και το όργανόν μου εις φωνήν κλαιόντων.
