約伯記 29
1 約伯又接着說：
Και εξηκολούθησεν ο Ιώβ την παραβολήν αυτού και είπεν·
2 惟願我的景況如從前的月份， 如上帝保守我的日子。
Ω να ήμην ως εις τους παρελθόντας μήνας, ως εν ταις ημέραις ότε ο Θεός με εφύλαττεν·
3 那時他的燈照在我頭上； 我藉他的光行過黑暗。
ότε ο λύχνος αυτού έφεγγεν επί της κεφαλής μου, και διά του φωτός αυτού περιεπάτουν εν τω σκότει·
4 我願如壯年的時候： 那時我在帳棚中， 上帝待我有密友之情；
καθώς ήμην εν ταις ημέραις της ακμής μου, ότε η εύνοια του Θεού ήτο επί την σκηνήν μου·
5 全能者仍與我同在； 我的兒女都環繞我。
ότε ο Παντοδύναμος ήτο μετ' εμού, και τα παιδία μου κύκλω μου·
6 奶多可洗我的腳； 磐石為我出油成河。
ότε έπλυνον τα βήματά μου με βούτυρον, και ο βράχος εξέχεε δι' εμέ ποταμούς ελαίου·
7 我出到城門， 在街上設立座位；
ότε διά της πόλεως εξηρχόμην εις την πύλην, ητοίμαζον την καθέδραν μου εν τη πλατεία
8 少年人見我而迴避， 老年人也起身站立；
Οι νέοι με έβλεπον και εκρύπτοντο· και οι γέροντες εγειρόμενοι ίσταντο.
9 王子都停止說話， 用手摀口；
Οι άρχοντες έπαυον ομιλούντες και έβαλλον χείρα επί το στόμα αυτών.
10 首領靜默無聲， 舌頭貼住上膛。
Η φωνή των εγκρίτων εκρατείτο, και η γλώσσα αυτών εκολλάτο εις τον ουρανίσκον αυτών.
11 耳朵聽我的，就稱我有福； 眼睛看我的，便稱讚我；
Ότε το ωτίον ήκουε και με εμακάριζε, και ο οφθαλμός έβλεπε και εμαρτύρει υπέρ εμού·
12 因我拯救哀求的困苦人 和無人幫助的孤兒。
διότι ηλευθέρουν τον πτωχόν βοώντα και τον ορφανόν τον μη έχοντα βοηθόν.
13 將要滅亡的為我祝福； 我也使寡婦心中歡樂。
Η ευλογία του απολλυμένου ήρχετο επ' εμέ· και την καρδίαν της χήρας εύφραινον.
14 我以公義為衣服， 以公平為外袍和冠冕。
Εφόρουν δικαιοσύνην και ενεδυόμην την ευθύτητά μου ως επενδύτην και διάδημα.
15 我為瞎子的眼， 瘸子的腳。
Ήμην οφθαλμός εις τον τυφλόν και πους εις τον χωλόν εγώ.
16 我為窮乏人的父； 素不認識的人，我查明他的案件。
Ήμην πατήρ εις τους πτωχούς, και την δίκην την οποίαν δεν εγνώριζον εξιχνίαζον.
17 我打破不義之人的牙床， 從他牙齒中奪了所搶的。
Και συνέτριβον τους κυνόδοντας του αδίκου και απέσπων το θήραμα από των οδόντων αυτού.
18 我便說：我必死在家中， 必增添我的日子，多如塵沙。
Τότε έλεγον, θέλω αποθάνει εν τη φωλεά μου και ως την άμμον θέλω πολλαπλασιάσει τας ημέρας μου.
19 我的根長到水邊； 露水終夜霑在我的枝上。
Η ρίζα μου ήτο ανοικτή προς τα ύδατα, και η δρόσος διενυκτέρευεν επί των κλάδων μου.
20 我的榮耀在身上增新； 我的弓在手中日強。
Η δόξα μου ανενεούτο εν εμοί, και το τόξον μου εκρατύνετο εν τη χειρί μου.
21 人聽見我而仰望， 靜默等候我的指教。
Με ηκροάζοντο προσέχοντες και εις την συμβουλήν μου εσιώπων.
22 我說話之後，他們就不再說； 我的言語像雨露滴在他們身上。
Μετά τους λόγους μου δεν προσέθετον ουδέν, και η ομιλία μου εστάλαζεν επ' αυτούς.
23 他們仰望我如仰望雨， 又張開口如切慕春雨。
Και με περιέμενον ως την βροχήν· και ήσαν κεχηνότες ως διά την όψιμον βροχήν.
24 他們不敢自信，我就向他們含笑； 他們不使我臉上的光改變。
Εγέλων προς αυτούς, και δεν επίστευον· και την φαιδρότητα του προσώπου μου δεν άφινον να πέση.
25 我為他們選擇道路，又坐首位； 我如君王在軍隊中居住， 又如弔喪的安慰傷心的人。
Εάν ηρεσκόμην εις την οδόν αυτών, εκαθήμην πρώτος, και κατεσκήνουν ως βασιλεύς εν τω στρατεύματι, ως ο παρηγορών τους τεθλιμμένους.
