< 约伯记 29 >
Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit:
2 惟愿我的景况如从前的月份, 如 神保守我的日子。
Quis mihi tribuat ut sim juxta menses pristinos, secundum dies quibus Deus custodiebat me?
Quando splendebat lucerna ejus super caput meum, et ad lumen ejus ambulabam in tenebris:
4 我愿如壮年的时候: 那时我在帐棚中, 神待我有密友之情;
sicut fui in diebus adolescentiæ meæ, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo:
quando erat Omnipotens mecum, et in circuitu meo pueri mei:
quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei:
quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi.
Videbant me juvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
11 耳朵听我的,就称我有福; 眼睛看我的,便称赞我;
Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi:
eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum cui non esset adjutor.
Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum.
Justitia indutus sum, et vestivi me, sicut vestimento et diademate, judicio meo.
Oculus fui cæco, et pes claudo.
16 我为穷乏人的父; 素不认识的人,我查明他的案件。
Pater eram pauperum, et causam quam nesciebam diligentissime investigabam.
17 我打破不义之人的牙床, 从他牙齿中夺了所抢的。
Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.
18 我便说:我必死在家中, 必增添我的日子,多如尘沙。
Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
22 我说话之后,他们就不再说; 我的言语像雨露滴在他们身上。
Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 他们不敢自信,我就向他们含笑; 他们不使我脸上的光改变。
Siquando ridebam ad eos, non credebant: et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 我为他们选择道路,又坐首位; 我如君王在军队中居住, 又如吊丧的安慰伤心的人。
Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen mœrentium consolator.