约伯记 27

1 约伯接着说：

۱ و ایوب دیگرباره مثل خود را آورده، گفت:

2 神夺去我的理，全能者使我心中愁苦。 我指着永生的 神起誓：

۲ «به حیات خدا که حق مرابرداشته و به قادرمطلق که جان مرا تلخ نموده است.

3 我的生命尚在我里面； 神所赐呼吸之气仍在我的鼻孔内。

۳ که مادامی که جانم در من باقی است ونفخه خدا در بینی من می‌باشد،

4 我的嘴决不说非义之言； 我的舌也不说诡诈之语。

۴ یقین لبهایم به بی‌انصافی تکلم نخواهد کرد، و زبانم به فریب تنطق نخواهد نمود.

5 我断不以你们为是； 我至死必不以自己为不正！

۵ حاشا از من که شما راتصدیق نمایم، و تا بمیرم کاملیت خویش را ازخود دور نخواهم ساخت.

6 我持定我的义，必不放松； 在世的日子，我心必不责备我。

۶ عدالت خود را قایم نگاه می‌دارم و آن را ترک نخواهم نمود، و دلم تازنده باشم، مرا مذمت نخواهد کرد.

7 愿我的仇敌如恶人一样； 愿那起来攻击我的，如不义之人一般。

۷ دشمن من مثل شریر باشد، و مقاومت کنندگانم مثل خطاکاران.

8 不敬虔的人虽然得利， 神夺取其命的时候还有什么指望呢？

۸ زیرا امید شریر چیست هنگامی که خدا او را منقطع می‌سازد؟ و حینی که خدا جان اورا می‌گیرد؟

9 患难临到他， 神岂能听他的呼求？

۹ آیا خدا فریاد او را خواهد شنید، هنگامی که مصیبت بر او عارض شود؟

10 他岂以全能者为乐， 随时求告 神呢？

۱۰ آیا درقادرمطلق تلذذ خواهد یافت، و در همه اوقات ازخدا مسالت خواهد نمود؟

11 神的作为，我要指教你们； 全能者所行的，我也不隐瞒。

۱۱ «شما را درباره دست خدا تعلیم خواهد دادو از اعمال قادرمطلق چیزی مخفی نخواهم داشت.

12 你们自己也都见过， 为何全然变为虚妄呢？

۱۲ اینک جمیع شما این را ملاحظه کرده‌اید، پس چرا بالکل باطل شده‌اید.

13 神为恶人所定的分， 强暴人从全能者所得的报乃是这样：

۱۳ این است نصیب مرد شریر از جانب خدا، و میراث ظالمان که آن را از قادرمطلق می‌یابند.

14 倘或他的儿女增多，还是被刀所杀； 他的子孙必不得饱食。

۱۴ اگرفرزندانش بسیار شوند شمشیر برای ایشان است، و ذریت او از نان سیر نخواهند شد.

15 他所遗留的人必死而埋葬； 他的寡妇也不哀哭。

۱۵ بازماندگان او از وبا دفن خواهند شد، و بیوه‌زنانش گریه نخواهند کرد.

16 他虽积蓄银子如尘沙， 预备衣服如泥土；

۱۶ اگر‌چه نقره را مثل غبار اندوخته کند، و لباس را مثل گل آماده سازد.

17 他只管预备，义人却要穿上； 他的银子，无辜的人要分取。

۱۷ او آماده می‌کند لیکن مرد عادل آن را خواهد پوشید، وصالحان نقره او را تقسیم خواهند نمود.

18 他建造房屋如虫做窝， 又如守望者所搭的棚。

۱۸ خانه خود را مثل بید بنا می‌کند، و مثل سایبانی که دشتبان می‌سازد

19 他虽富足躺卧，却不得收殓， 转眼之间就不在了。

۱۹ او دولتمند می‌خوابد اما دفن نخواهد شد. چشمان خود را می‌گشاید و نیست می‌باشد.

20 惊恐如波涛将他追上； 暴风在夜间将他刮去。

۲۰ ترسها مثل آب او را فرو می‌گیرد، و گردباد او را در شب می‌رباید.

21 东风把他飘去， 又刮他离开本处。

۲۱ باد شرقی او رابرمی دارد و نابود می‌شود و او را از مکانش دورمی اندازد،

22 神要向他射箭，并不留情； 他恨不得逃脱 神的手。

۲۲ زیرا (خدا) بر او تیر خواهدانداخت و شفقت نخواهد نمود. اگر‌چه اومی خواهد از دست وی فرار کرده، بگریزد.

23 人要向他拍掌， 并要发叱声，使他离开本处。

۲۳ مردم کفهای خود را بر او بهم می‌زنند و او را ازمکانش صفیر زده، بیرون می‌کنند.