< 詩篇 30 >
1 【病後感恩歌】 聖殿祝聖的詩歌,達味作。 上主,我稱揚你,因為你救拔了我,你也沒有使我的仇敵向我自誇。
Ein salme, ein song då huset vart vigt av David. Høgt vil eg lova deg, Herre, for du hev drege meg upp og ikkje late mine fiendar gleda seg yver meg.
Herre, min Gud, eg ropa til deg, og du lækte meg.
3 上主,你由陰府中把我救出,又使我安全復生,免降幽谷。 (Sheol )
Herre, du hev ført meg upp frå helheimen, du hev vakt meg upp til liv frå deim som fer ned i gravi. (Sheol )
Syng lov til Herren, de hans trugne, og prisa hans heilage namn!
5 因為上主的忿怒,瞬息消散;上主的恩愛卻要終生綿延。晚間雖令人哭涕,清晨卻使人歡喜。
For ein augneblink varer hans vreide, ei heil levetid hans nåde; um kvelden kjem gråt til gjest, men til morgons vert det gledesong.
Men eg sagde i min tryggleik: «Eg skal ikkje verta rikka i all æva.»
7 上主,你恩待我,使我立足於穩固山岡;但是你一掩面,我便立刻感到失措驚惶。
Herre, ved din nåde hadde du grunnfest mitt fjell; du løynde di åsyn, då vart eg forfærd.
Til deg, Herre, ropa eg, og til Herren bad eg inderleg:
9 我如果降入陰府,我的血於你何益?灰土豈能讚美你,或宣揚你的忠義?
«Kva vinning er det i mitt blod, i at eg fer ned i gravi? Kann mold prisa deg, forkynna din truskap?
10 上主,請俯聽我,憐憫我;上主,求你前來助佑我。
Herre, høyr og ver meg nådig! Herre, ver min hjelpar!»
11 你把我的哀痛,給我變成了舞蹈,脫去了我的苦衣給我披上喜樂;
Du vende mi sorg um til dans for meg, du klædde av meg min syrgjebunad og gyrde meg med gleda,
12 為此,我的心靈歌頌你,永不止息;上主,我的天主,我要永遠稱謝你!
so mi æra kann lovsyngja deg og ikkje tagna. Herre, min Gud, eg vil æveleg prisa deg.