< 約伯記 30 >
1 但現今年紀小於我的人,都嘲笑我;這些人的父親,我都不屑於列在守我羊群的狗中。
nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei
2 他們的精力已經喪失,他們手臂的力量,對我還有何用﹖
quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni
3 他們因貧乏和饑饉而消瘦,咀嚼曠野裏的草根,以及荒山野嶺所生的荊棘。
egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria
et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum
5 人將他們由人群中逐出,在他們後面喊叫有如追賊;
qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant
in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream
qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant
8 這些人都是流氓的後代,都是無名氏之子孫,由本國驅逐境外的。
filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes
nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium
10 他們因憎惡我而遠離我,竟任意向我臉上吐唾沫。
abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur
11 他們解開了韁繩以攻擊我,在我面前除掉了轡頭。
faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum
12 下流之輩在我右邊起來,向我投擲石頭,築成一條使我喪亡的路。
ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis
13 他們破壞了我的道路,使我跌仆,卻沒有人阻止他們。
dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium
quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt
15 恐怖臨於我身,我的尊榮如被風吹散,我的救恩如浮雲逝去。
redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea
nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis
nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt
in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me
conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri
20 天主啊! 我向你呼號,你不回答我;我立起來,你也不理睬我。
clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me
mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi
22 你將我提起,乘風而去,使我在狂風中飄搖不定。
elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide
scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi
24 若窮人遇到不幸向我求救,我豈不伸手去援助他﹖
verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis
25 他人遭難,我豈沒有流淚﹖人窮乏,我的心豈沒有憐憫﹖
flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi
26 我希望幸福,來的卻是災禍;我期待光明,黑暗反而來臨。
expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae
interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis
28 我憂悶而行,無人安慰我,我要在集會中起立喊冤。
maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi
frater fui draconum et socius strutionum
cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate
versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium