Olcueih 8
1 Cueihnah loh n'khue moenih a? Lungcuei loh a ol a huel dae ta.
Waarachtig, de wijsheid roept, De schranderheid verheft haar stem!
2 Longpuei taengkah hmuensang som ah a im kah a hawn ah khaw pai ta.
Zij staat langs de weg op de toppen der hoogten, Op het kruispunt der wegen,
3 Vangpuei la a kun phai kah vongka hmoi ah khaw thohka kah a rhai ah khaw tamhoe ta.
Opzij van de poorten, aan de ingang der stad, Waar men de poorten betreedt, predikt zij luid:
4 Aw hlang rhoek, nangmih te kang khue tih ka olthang he khaw hlang capa ham ni.
Ik roep tot u, mannen, Ik spreek tot de kinderen der mensen:
5 Hlangyoe rhoek loh khinglangnah yakming lamtah aka ang rhoek loh lungbuei te yakming lah.
Leert toch, onnozelen, wat schranderheid is, Verstaat toch, dwazen, wat wijsheid betekent!
6 Hnatun uh, rhaengsang la ka thui dongah ka hmuilai ka ongnah he vanat la om.
Luistert, want wat ik zeg is zeker, Wat over mijn lippen komt is juist;
7 Ka ka loh oltak a thuep tih halangnah te ka hmuilai kah a tueilaehkoi ni.
Mijn mond spreekt de waarheid, Van leugentaal hebben mijn lippen een afschuw.
8 Ka ka dongkah duengnah olthui boeih he a hloo vilvak moenih.
Al mijn woorden zijn oprecht, Niet één ervan is misleidend of vals;
9 Aka yakming ham tah boeih langya tih mingnah aka dang ham tah thuem ngawn.
Voor wie ze verstaat, zijn ze allen treffend, Voor wie ze wil begrijpen, allen juist.
10 Ka thuituennah tangka nen pawt tih, mingnah he sui a coelh lakah khaw lo lah.
Neemt liever mijn tucht aan dan zilver, Geeft aan kennis de voorkeur boven het fijnste goud;
11 Cueihnah tah lungvang lakah then tih ngaihnah sarhui khaw te nen te vanat sak thai pawh.
Want de wijsheid is meer waard dan juwelen, Geen kostbaarheid komt haar nabij!
12 Kamah tah cueihnah, khinglangnah neh kho ka sak tih thuepnah dongkah mingnah te ka hmuh.
Ik, wijsheid, ben met overleg vertrouwd, En beschik over weloverwogen kennis;
13 BOEIPA hinyahnah dongah a thae la koevoeinah te thiinah ham ni hoemdamnah neh a thae longpuei khaw, calaak ol khaw ka hmuhuet.
Maar hoogmoed en trots, een slechte levenswandel, En een wispelturige tong zijn een afschuw voor mij.
14 Cilsuep neh lungming cueihnah tah kamah taengah, ka yakmingnah neh, kamah ham thayung thamal la om.
Ik beschik over raad en beleid, Ik bezit doorzicht en kracht;
15 Kai rhangneh manghai rhoek loh manghai tih boeica rhoek loh duengnah neh a taem uh.
Door mij zijn de koningen koning, En bepalen de leiders wat recht is;
16 Kai rhangneh mangpa rhoek khaw boei uh tih hlangcong boeih loh duengnah lai a tloek uh.
Door mij zijn de vorsten vorst, En zijn alle rechtvaardige rechters in aanzien.
17 Kai aka lung, aka lungnah te ka lungnah tih kai aka toem rhoek loh kai m'hmuh uh.
Die mij beminnen heb ik lief, En die mij zoeken, zullen mij vinden.
18 Khuehtawn neh thangpomnah khaw, aka nguel boeirhaeng neh duengnah khaw kamah taengah om.
Ik beschik over rijkdom en aanzien, Over duurzame welvaart en voorspoed;
19 Sui neh suicilh lakah ka thaih then tih ka cangvuei khaw cak lakah cae.
Mijn vrucht is meer waard dan het edelste goud, Meer dan het fijnste zilver mijn oogst.
20 Duengnah caehlong ah tiktamnah a hawn khui la ka pongpa.
Ik wandel op de weg der gerechtigheid, Midden op de paden van het recht:
21 Kai aka lungnah tah ka koe ka pang sak tih a thakvoh te ka koei pah.
Om die mij beminnen, met bezit te verrijken, En hun schatkamers te vullen.
22 Daengrhae daengkhoi lamkah a bibi, hlamat kah a longpuei a tongcuek ah BOEIPA loh kai n'lai coeng.
Jahweh schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt;
23 Khosuen lamloh, a lu lamloh, diklai khothoeng lamloh kai n'hloe.
Van oudsher ben ik gevormd, Van den beginne, vóór de eerste tijden der aarde.
24 Kai ka poe vaengah tuidung khaw ana om pawh, tuisih tui ana phul pawh.
Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden;
25 Tlang a buek hlan ah som a tueng hlan ah ka cuen coeng.
Eer de bergen waren neergelaten, Eer de heuvels ontstonden, werd ik geboren,
26 Te vaengah diklai khaw, tollong khaw, lunglai dongkah laipi lamhma khaw ana saii moenih.
Eer Hij de aarde had gemaakt en de velden, En alle grondstoffen der wereld.
27 Vaan a soepsoei ham vaengkah, tuidung hman kah a kueluek te a tarhit ham vaengkah khaw kamah ni.
Toen Hij de hemel welfde, was ik aanwezig, Toen Hij een kring trok rond het vlak van de oceaan;
28 A sang hmuen kah khomong thah sak ham khaw, tuidung tuiphuet tanglue sak ham vaengah khaw,
Toen Hij daarboven de wolken bevestigde, En de bronnen van de oceaan begonnen te stromen;
29 Tuitunli te a rhi suem pah ham vaengah khaw ka om coeng. Te dongah tui loh BOEIPA ol te poe pawh. Diklai kah a yung te a tarhit ham vaengah ka om coeng.
Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:
30 Amah taengah bibi thai la ka om tih hnin bal hnin bal hlahmaenah neh ka om. A tue boeih dongah amah mikhmuh ah ka luem.
Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,
31 A khohmuen kah lunglai dongah aka luem loh hlang ca te khaw ka hlahmaenah coeng.
Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.
32 Te dongah ca rhoek loh kamah taengah hnatun uh lamtah kamah kah yoethen longpuei ngaithuen uh.
Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;
33 Thuituennah he hnatun lamtah cueih lamtah hlahpham boeh.
Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.
34 Kamah taengah aka hnatun Ka thohkhaih taengah a hnin a hnin ah aka hak, ka thohka kah rhungsut aka ngaithuen hlang tah a yoethen pai.
Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken,
35 Kai aka hmu long tah hingnah te a hmuh rhoe a hmuh tih, BOEIPA taengkah kolonah a dang.
Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van Jahweh;
36 Tedae kai aka hmaang long tah a hinglu a huet, kai aka thiinah boeih loh dueknah te a lungnah.
Maar wie mij mist, benadeelt zichzelf, En al wie mij haten, beminnen de dood!
