Johan 16
1 N'khah uh pawt ham ni nangmih taengah he he ka thui.
Tomci wam powiedział, abyście się nie gorszyli.
2 Nangmih te a hael la n'haek uh ni. A tue ha pawk vaengah hlang boeih loh nangmih n'ngawn te Pathen taengkah thothuengnah a khueh la a ngai uh ni.
Wyłączać was będą z bóżnic; owszem przyjdzie godzina, że wszelki, który was zabije, będzie mniemał, że Bogu posługę czyni.
3 Te khaw a Pa neh kai m'ming uh pawt dongah ni a saii uh eh.
A toć wam uczynią, iż nie poznali Ojca ani mnie.
4 Tedae he he nangmih kan thui coeng. Te daengah ni a tue ha pawk vaengah kai loh nangmih kan ti nah te na poek uh eh. Tedae nangmih taengah ka om dongah hekah he a tongcuek lamloh nangmih ham ka thui moenih,
Alemci wam to powiedział, abyście gdy przyjdzie ta godzina, wspomnieli na to, żem ja wam opowiedział; a tegom wam z początku nie powiadał, bom był z wami.
5 Tedae kai aka tueih taengah ka cet pawn ni. Nangmih loh, “Melam na caeh eh?” tila kai nan dawt uh moenih,
Lecz teraz idę do onego, który mię posłał, a żaden z was nie pyta mię: Dokąd idziesz?
6 Te phoeiah hekah he nangmih taengah ka thui coeng dongah kothaenah loh nangmih thinko te a koei,
Ale żem wam to powiedział, smutek napełnił serce wasze.
7 Tedae kai loh nangmih taengah oltak ka thui, Kai ka caeh te nangmih ham rhoei bet. Ka cet pawt koinih nangmih taengah baerhoep te ha pawk mahpawh, Tedae ka caeh atah nangmih taengla anih kan tueih ni.
Lecz ja wam prawdę mówię, wamci to pożyteczno, abym ja odszedł; bo jeźli ja nie odejdę, pocieszyciel on nie przyjdzie do was, a jeźli odejdę, poślę go do was.
8 Anih te ha pawk vaengah Diklai te tholh kawng khaw, duengnah kawng khaw, laitloeknah kawng kha,
A on przyszedłszy, będzie karał świat z grzechu i z sprawiedliwości, i z sądu;
9 Kai n'tangnah uh pawt dongah tholhnah kawng,
Z grzechu mówię, iż nie uwierzyli we mnie;
10 Pa taengla ka cet vetih kai nan hmuh uh voel pawt ham dongah duengnah kawng khaw,
Z sprawiedliwości zasię, iż do Ojca mego idę, a już mnie więcej nie ujrzycie;
11 He Diklai boei te lai a tloek coeng dongah laitloeknah kawng khaw a toeltham ni.
Z sądu, iż książę tego świata już jest osądzony.
12 Nangmih taengah thui ham muep om pueng dae nangmih loh tahae ah na doe uh tloel,
Mamci wam jeszcze wiele mówić, ale teraz znieść nie możecie.
13 Tedae amah ha pawk vaengah tah, oltak Mueihla loh nangmih te oltak dongah a cungkuem la long n'tueng ni. Amah lamloh thui pawt vetih a yaak te boeih a thui ni. Te vaengah aka lo te khaw nangmih taengah ha puen ni.
Lecz gdy przyjdzie on Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i przyszłe rzeczy wam opowie.
14 Te long ni kai n'thangpom eh. Kamah hut te a doe vetih nangmih taengla ha puen ni.
On mię uwielbi; bo z mego weźmie, a opowie wam.
15 Pa loh a khueh boeih te kai kah ni, Te dongah, 'Kamah kah te a doe tih nangmih taengah ka puen bitni,’ ka ti
Wszystko, co ma Ojciec, moje jest; dlategom rzekł: Że z mego weźmie, a wam opowie.
16 Kolkalh om vetih kai nan hmu uh pawt sui dae rhaih koep om vetih kai nan hmuh uh ni,” a ti nah.
Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię; bo ja idę do Ojca.
17 Te dongah a hnukbang rhoek khuiah khat neh khat te, “Mamih taengah, 'Kolkalh om vetih kai nan hmu uh voel pawt sui dae rhaih koep om vetih kai nan hmuh uh ni. Te phoeiah pa taengla ka cet ni, ' a ti te metlam a om,” a ti uh.
Mówili tedy niektórzy z uczniów jego między sobą: Cóż to jest, co nam mówi: Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię, a iż ja idę do Ojca?
18 Te dongah, “A thui te me tlam nim a om te? 'Kolkalh ah ' a ti te m'ming uh moenih,” a ti uh.
Przetoż mówili: Cóż to jest, co mówi: Maluczko? Nie wiemy, co mówi.
19 Anih dawt ham a ngaih uh te Jesuh loh a ming dongah amih te, “Kolkalh om vetih kai nan hmu uh mahpawh, Tedae rhaih koep om vetih kai nan hmuh uh ni, 'tila ka thui dongah he khat neh khat na dawt uh thae.
Tedy Jezus poznał, że go pytać chcieli, i rzekł im: O tem się pytacie między sobą, żem rzekł: Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię.
20 Nangmih taengah rhep rhep kan thui, na rhap uh vetih na nguek uh ni. Tedae Diklai loh a uem vetih na kothae uh ni. Tedae nangmih kah kothaenah te omngaihnah la poeh ni.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił; wy smutni będziecie, ale smutek wasz obróci się wam w wesele.
21 Huta loh a tue a pha tih ca a cun vaengah kothaenah a khueh. Tedae camoe te a cun vaengah tah Diklai ah hlang a cun te a omngaihnah neh phacipphabaem te poek pawh
Niewiasta gdy rodzi, smutek ma, bo przyszła godzina jej; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta uciśnienia, dla radości, iż się człowiek na świat narodził.
22 Te dongah nangmih khaw tahae ah kothaenah na khueh uh dae nangmih te koep kan hip vetih nangmih thinko loh omngaih bitni. Nangmih kah omngaihnah te nangmih lamkah rhawt uh mahpawh
I wy teraz smutek macie; ale zasię ujrzę was, a będzie się radowało serce wasze, a radości waszej nikt nie odejmie od was.
23 Tekah khohnin ah kai nan dawt uh loengloeng mahpawh, Nangmih taengah rhep rhep ka thui, kai ming neh Pa taengah na bih te tah nangmih m'paek bitni.
A dnia onego nie będziecie mnie o nic pytać. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu mojem, da wam.
24 Tahae duela kai ming neh na bih uh te a hong moenih, Bih uh lamtah na dang uh bitni. Te daengah ni nangmih kah omngaihnah loh a soep la a om eh.
Dotąd o niceście nie prosili w imieniu mojem; proścież, a weźmiecie, aby radość wasza była doskonała.
25 Thuidoeknah neh nangmih taengah hekah he ka thui coeng. A tue ha pawk vaengah tah thuidoeknah neh nangmih kam voek voel mahpawh. Tedae pa kawng nangmih taengah sayalh la ka puen bitni.
Tomci wam przez przypowieść mówił; ale idzie godzina, gdy już dalej nie przez przypowieści mówić wam będę, ale jawnie o Ojcu moim oznajmię wam.
26 Tekah khohnin ah kai ming neh na bih uh ni. Tedae nangmih ham kai loh a pa taengah ka dawt ni tila nangmih taengah ka thui moenih
W on dzień w imieniu mojem prosić będziecie; a nie mówię wam: Iż ja będę Ojca prosił za wami;
27 Pa amah loh nangmih n'lungnah te nangmih loh kai nan lungnah tih Pathen lamkah ka suntlak he na tangnah uh dongah ni.
Albowiem sam Ojciec miłuje was, żeście wy mię umiłowali i uwierzyliście, żem ja od Boga przyszedł.
28 Pa taeng lamkah ka lo tih Diklai la kam pha coeng. Diklai te ka hlah vetih pa taengah koep ka cet ni,” a ti nah.
Wyszedłem od Ojca, a przyszedłem na świat; i zasię opuszczam świat, a idę do Ojca.
29 A hnukbang rhoek loh, “Sayalh la na thui coeng tih thuidoeknah na thui pawt la he.
Rzekli mu uczniowie jego: Oto teraz jawnie mówisz, a żadnej przypowieści nie powiadasz;
30 Boeih na ming dongah u long khaw nang dawt ham pakhat khaw ngoe pawh tila ka ming uh coeng, te nen ni Pathen taeng lamkah na lo te kan tangnah uh,” a ti nah.
Teraz wiemy, że wszystko wiesz, a nie potrzebujesz, aby cię kto pytał; przez to wierzymy, żeś od Boga wyszedł.
31 Jesuh loh amih te, “Na tangnah uh pawn a?
Odpowiedział im Jezus: Teraz wierzycie.
32 A tue ha pawk coeng ke, pakhat rhip loh amah amah ah na taekyak uh tih kamah bueng nan hlah uh ham ni ha pawk coeng, Tedae a pa he kai taengah om tih kamah bueng ka om moenih.
Oto przyjdzie godzina; owszem już przyszła, że się rozproszycie każdy do swego, a mię samego zostawicie; lecz nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną.
33 He he nangmih taengah ka thui daengah ni kai rhangneh ngaimongnah na dang uh eh. Diklai ah phacip phabaem na dang uh ni. Tedae na ngaimong sakuh. Kai loh Diklai ka noeng coeng,” a ti nah.
Tomci wam powiedział, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie; ale ufajcie, jam zwyciężył świat.
