< Joba 30 >
1 Tedae a kum la kai lakah aka noe long khaw kai taengah luem uh coeng. Te rhoek kah a napa pataeng ka boiva kah ui taengah khueh ham ka hnawt lah mako.
但如今,比我年少的人戏笑我; 其人之父我曾藐视, 不肯安在看守我羊群的狗中。
2 Amih kut dongkah thadueng khaw kai taengah metlam a om? Amih te a hminkhah lamni a paltham.
他们壮年的气力既已衰败, 其手之力与我何益呢?
3 Vaitahnah neh khokha rhamling lamkah pumhong loh hlaem vaengah khohaeng neh imrhong kah rhamrhae te a cilh.
他们因穷乏饥饿,身体枯瘦, 在荒废凄凉的幽暗中啃干燥之地,
4 Tangpuem dongkah baekkoi te a hlaek uh tih a buh la hlingcet yung a khueh.
在草丛之中采咸草, 罗腾的根为他们的食物。
5 A nam lamloh a haek uh tih amih taengah hlanghuen bangla a o uh.
他们从人中被赶出; 人追喊他们如贼一般,
6 Soklong cakhom kah laipi neh thaelsawk khui ah kho a sak.
以致他们住在荒谷之间, 在地洞和岩穴中;
7 Tangpuem khuiah pang uh tih lota hmuiah poem uh.
在草丛中叫唤, 在荆棘下聚集。
8 Aka ang ca rhoek neh ming mueh ca rhoek ni khohmuen lamloh a hawt uh.
这都是愚顽下贱人的儿女; 他们被鞭打,赶出境外。
9 Te dongah amih kah rhotoeng la ka om coeng tih amih taengah ol la ka om.
现在这些人以我为歌曲, 以我为笑谈。
10 Kai aka tuei rhoek tah kai lamloh lakhla uh tih ka mikhmuh ah timtui khaw tuem uh pawh.
他们厌恶我,躲在旁边站着, 不住地吐唾沫在我脸上。
11 A lirhui lakah ka lirhui he pawl coeng. Te dongah kai he m'phaep tih ka mikhmuh ah kamrhui han tueih uh.
松开他们的绳索苦待我, 在我面前脱去辔头。
12 Ka bantang kah hlangyoe loh tlai ka kho a kalh. Amih kah rhainah caehlong te kai taengah a picai uh.
这等下流人在我右边起来, 推开我的脚,筑成战路来攻击我。
13 Ka talnah khuiah ka hawn a mak uh tih, amih aka bom pawt khaw hoeikhang uh.
这些无人帮助的, 毁坏我的道,加增我的灾。
14 A puut aka len bangla ael uh tih a khohli rhamrhael hmuiah paluet uh.
他们来如同闯进大破口, 在毁坏之间滚在我身上。
15 Kai soah mueirhih pai tih khohli bangla ka moeihoeihnah a hloem vaengah kai kah khangnah te khomai bangla a yah.
惊恐临到我, 驱逐我的尊荣如风; 我的福禄如云过去。
16 Kai lamloh ka hinglu a kingling coeng tih phacip phabaem khohnin loh kai n'tuuk.
现在我心极其悲伤; 困苦的日子将我抓住。
17 Khoyin ah ka rhuh te ka pum dong lamloh a cueh. Kai aka thuek he a dim moenih.
夜间,我里面的骨头刺我, 疼痛不止,好像啃我。
18 Thadueng cungkuem dongah ka pueinak a phuelhthaih tih ka angkidung te rhawnmoep bangla ka vah.
因 神的大力,我的外衣污秽不堪, 又如里衣的领子将我缠住。
19 Kai he dikpo khuila n'dong tih laipi neh hmaiphu bangla n'thuidoek.
神把我扔在淤泥中, 我就像尘土和炉灰一般。
20 Na taengah bomnah kam bih dae kai nan doo moenih. Ka pai akhaw kai he nan yakming moenih.
主啊,我呼求你,你不应允我; 我站起来,你就定睛看我。
21 Kai soah a muen la na poeh tih na ban thaa neh kai nan konaeh thil.
你向我变心,待我残忍, 又用大能追逼我,
22 Kai he khohli dongah nan phueih. Kai nan ngol thil vaengah kai nan paci sak tih lungming cueihnah a yawn.
把我提在风中,使我驾风而行, 又使我消灭在烈风中。
23 Mulhing boeih kah tingtunnah im la dueknah neh kai nan mael sak ham khaw ka ming.
我知道要使我临到死地, 到那为众生所定的阴宅。
24 A yoethaenah khuiah bombihnah a yaak vaengah kut aka thueng he lairhok dongah a om moenih.
然而,人仆倒岂不伸手? 遇灾难岂不求救呢?
25 Khohnin a mangkhak dongah ka rhap tih khodaeng dongah ka hinglu a omdam moenih.
人遭难,我岂不为他哭泣呢? 人穷乏,我岂不为他忧愁呢?
26 A then ka lamtawn vaengah boethae ha pawk. Vangnah te ka ngaiuep vaengah a hmuep ha pai.
我仰望得好处,灾祸就到了; 我等待光明,黑暗便来了。
27 Ka bung he tlawk tih a kuemsuem moenih. Kai he phacip phabaem khohnin loh n'doe.
我心里烦扰不安, 困苦的日子临到我身。
28 Khomik a tal dongah maelhmai a hmuep la ka cet. Hlangping neh ka pai tih ka pang.
我没有日光就哀哭行去 ; 我在会中站着求救。
29 Pongui kah a manuca neh tuirhuk vanu kah a hui la ka om.
我与野狗为弟兄, 与鸵鸟为同伴。
30 Ka vin khaw kamah dong lamloh mu tih ka rhuh khaw kholing neh tlum coeng.
我的皮肤黑而脱落; 我的骨头因热烧焦。
31 Ka rhotoeng te nguekcoinah la, ka phavi rhah ol la poeh.
所以,我的琴音变为悲音; 我的箫声变为哭声。