Joba 17
1 Ka mueihla he pat tih ka khohnin loh khum coeng, kai hamla coeng tih phuel om coeng.
Mi ånd er knekt, mitt liv er sløkt, no hev eg berre gravi att.
2 Ka taengah a omsasaipat pai moenih a? Te dongah amih koek ham khaw ka mik ah rhaeh pai saeh.
Eg hæding finn på kvar ein kant, ved deira tråss lyt auga dvelja.
3 Kai kah rhikhang he namah hamla khueh laeh. Anih te ulong ka kut dongla a khoom eh?
Å, set eit pant for meg hjå deg! Kven elles skal meg handslag gjeva?
4 Amih kah lungbuei te lungmingnah lamloh na khoem pah coeng. Te dongah na pomsang sak mahpawh.
Du stengde deira sjæl for skyn; difor vil du ikkje lyfta deim.
5 Khoyo la a hui a phoe vaengah a ca rhoek mik tah hma coeng.
Den som gjev vener burt til plundring, hans søner sloknar augo på.
6 Kai he pilnam kah a thuidoek la n'khueh tih maelhmai dongkah timthoeihnah la ka om.
Eg er for folk til ordtak sett, som ein dei sputtar beint i syni.
7 Ka mik he konoinah neh hmang coeng tih ka pumrho he khokhawn bangla boeih om.
Mitt auga sjukt av sorger er, og mine lemer er ein skugge.
8 Te dongah aka thuem khaw a pong sak tih lailak taengah ommongsitoe a haenghang sak.
Dei rettvise støkk yver slikt, og skuldfri harmast på ugudleg.
9 Tedae aka dueng loh amah longpuei te a tuuk vetih a kut cim khaw a thaa sai ni.
Men rettvis mann sin veg gjeng fram, og magti veks hjå reinhendt mann.
10 Amih te boeih na mael sak uh coeng. Na pawk uh to cakhaw nangmih ah hlangcueih ka hmu mahpawh.
Men de - kom berre alle att! Eg ingen vismann finn hjå dykk.
11 Ka khohnin loh thok coeng. Ka thinko kah kohnek la ka poeknah mawth coeng.
Og mine dagar dei kvarv burt; og mine planar slitna sund, dei som mitt hjarta emna på.
12 Khoyin te khothaih la a khueh tih, a hmuep tom te vangnah neh a yoei sak.
Men dei gjer natti um til dag, som ljos var næmare enn myrkrer.
Eit hus i helheim er mi von, i myrkret reider eg mi seng. (Sheol h7585)
14 Vaam taengah, “A pa nang,” ka ti nah tih a rhit taengah, “A nu neh ka ngannu,” ka ti nah coeng.
Til gravi ropar eg: «Min far!» til makken: «Mor mi! Syster mi!»
15 Te dongah menim ka ngaiuepnah tih ka ngaiuepnah he unim aka mae?
Kvar vert det då av voni mi? Mi von, kven augnar henne då?
