Johan 19
1 Te vaengah Pilat loh Jesuh te a doek tih a boh sak.
Piłat kazał więc wyprowadzić Jezusa i ubiczować.
2 Rhalkap rhoek long khaw hling rhuisam a vaeh uh tih a lu ah a khuem sak uh. Te phoeiah daidi himbai neh a khuk uh.
Żołnierze włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni i ubrali Go w purpurowy płaszcz.
3 Te phoeiah amah te a paan uh tih, “Judah rhoek kah manghai te uem uh lah,” a ti uh phoeiah kutcaihnah la a khueh uh.
Podchodzili do Niego, bili po twarzy i wykrzykiwali: —Niech żyje Król Żydów!
4 Te phoeiah Pilat te phawn koep cet tih amih te, “Anih he nangmih taengah phawn kang hal coeng ne. Te daengah ni anih soah paelnaehnah ka hmuh pawt te na ming uh eh,” a ti nah.
Potem Piłat raz jeszcze wyszedł do tłumu mówiąc: —Wyprowadzam go tu, żebyście zobaczyli, że nie znajduję w nim żadnej winy.
5 Jesuh tah pawh ha thoeng vaengah hling rhuisam neh daidi himbai te a bai. Pilat long khaw amih taengah, “Hlang aih he,” a ti nah.
Wtedy Jezus wyszedł na zewnątrz—w purpurowym płaszczu i koronie cierniowej na głowie. —Oto człowiek!—rzekł Piłat.
6 Te dongah khosoihham rhoek neh tueihyoeih rhoek loh amah te a hmuh uh vaengah a ho uh tih, “Tai laeh, tai laeh,” a ti uh. Pilat loh amih taengah, “Amah he namamih loh khuen uh lamtah tai uh. Kai tah a soah paelnaehnah ka hmuh moenih,” a ti nah.
—Ukrzyżuj! Ukrzyżuj go!—zaczęli krzyczeć kapłani i ich strażnicy na widok Jezusa. —Sami go ukrzyżujcie! Ja nie znajduję w nim żadnej winy!—odpowiedział Piłat.
7 Judah rhoek loh, “Kaimih loh olkhueng ka khueh uh. Te dongah amah te Pathen capa la a sak uh dongah olkhueng vanbangla a duek ham a kuek,” a ti uh.
—My też mamy Prawo. I według naszego Prawa powinien zginąć, bo nazywał siebie Synem Bożym!—wołali.
8 Pilat loh hekah olka a yaak vaengah taoe a rhih.
Te słowa jeszcze bardziej przestraszyły Piłata.
9 Te dongah khoboeiyung la koep kun tih Jesuh te, “Nang mekah nim?” a ti nah. Tedae Jesuh loh anih te ollannah khaw thuung pawh.
Ponownie wszedł do rezydencji i zapytał Jezusa: —Skąd pochodzisz? Ale Jezus nic mu nie odpowiedział.
10 Te dongah Pilat loh, “Kai rhae nan voek pawh. Nang hlah ham saithainah ka khueh tih nang tai ham khaw saithainah ka khueh te na ming moenih a?” a ti nah.
—Nie chcesz ze mną rozmawiać?—dziwił się. —Czy nie wiesz, że mam prawo cię uwolnić albo ukrzyżować?
11 Jesuh loh, “Nang taengah soben lamkah paek la a om pawt atah kai taengah saithainah na khueh loeng loeng moenih. Te dongah nang taengah kai aka voei loh a nah la tholhnah a khueh,” a ti nah.
—Nie miałbyś nade Mną władzy, gdyby nie dano ci jej z góry—odrzekł Jezus. —Dlatego większy grzech popełnił ten, który oddał Mnie w twoje ręce.
12 Te vaeng lamkah Pilat loh Jesuh te hlah ham a dawn. Tedae Judah rhoek te pang uh tih, “Anih he na hlah atah Kaisar kah paya la na om moenih. Amah te manghai la aka saii uh boeih loh Kaisar te a tloelh,” a ti uh.
Od tego momentu Piłat starał się uwolnić Jezusa, ale żydowscy przywódcy ostro się temu sprzeciwiali: —Jeśli go uwolnisz, nie będziesz przyjacielem cezara. Kto obwołuje się królem, występuje przecież przeciwko cezarowi.
13 Hekah olka te a yaak dongah Pilat loh Jesuh te phawn a mawt. Te vaengah amah te lungphaih [tedae Hebrew ol la Gabbatha] la a khue hmuen kah ngolkhoel soah ngol.
Usłyszawszy to, Piłat znowu wyprowadził Jezusa na zewnątrz, sam zaś usiadł na fotelu sędziowskim, w miejscu zwanym Kamienny Bruk (po hebrajsku: „Gabbata”).
14 Te vaengah yoom kah rhuengphongnah om. Khonoek parhuk tluk a lo vaengah Judah rhoek te, “Nangmih kah manghai he,” a ti nah.
Było około południa, następnego dnia rozpoczynała się Pascha. Wtedy rzekł do zebranych: —Oto wasz król!
15 Te dongah amih loh, “Khuen laeh, khuen laeh, anih te tai laeh,” tila a ho uh. Pilat loh amih te, “Nangmih kah manghai te ka tai aya?” a ti nah. Khosoihham loh, “Kaisar pawt atah manghai ka khueh uh moenih,” a ti uh.
—Precz z nim! Przecz! Ukrzyżuj go!—krzyczeli. —Mam ukrzyżować waszego króla?!—pytał Piłat. —Nie mamy żadnego króla oprócz cezara!—zawołali najwyżsi kapłani.
16 Te dongah Jesuh te tai ham amih taengah a paek tih a khuen uh.
Wówczas Piłat wydał im Jezusa, aby Go ukrzyżowali. I zabrali Go.
17 Thinglam te khaw amah loh a koh tih lurhuh a ti nah hmuen la cet. Tekah te Hebrew la Golgotha a ti.
Jezus niósł swój krzyż na miejsce zwane Czaszką (po hebrajsku: „Golgota”).
18 Te ah te amah neh a taengah voeivang kah a tloe rhoi laklo ah Jesuh te a tai uh.
Gdy dotarł na miejsce, ukrzyżowano Go razem z dwoma innymi skazańcami: Jezusa w środku, a tych dwóch po Jego prawej i lewej stronie.
19 Mingnoek khaw Pilat loh a daek tih thinglam soi ah a tai uh. Te vaengkah a daek te “Judah rhoek kah manghai Nazareth Jesuh” la om.
Piłat zaś przygotował i kazał umieścić na krzyżu tabliczkę z napisem: „Jezus z Nazaretu, Król Żydów”.
20 Jesuh thinglam ah a tai nah hmuen te kho neh rhep a om dongah tekah mingnoek te Judah rhoek loh muep a tae uh. Te te Hebrew, Latin, Greek la a daek.
Wielu Żydów mogło więc przeczytać ten opis Jego winy (sporządzony po hebrajsku, łacinie i grecku), bowiem miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, znajdowało się w pobliżu miasta.
21 Te dongah Judah khosoihham rhoek loh Pilat te, “Judah rhoek kah manghai lam pawt tih amah loh, ‘Judah rhoek kah manghai la ka om a ti,’ tila na daek mako,” a ti nah uh.
Kapłani jednak domagali się od Piłata: —Nie pisz: „Król Żydów”, ale: „Twierdził, że jest Królem Żydów”.
22 Pilat loh, “Ka daek tangtae te ka daek coeng,” a ti nah.
—Napisałem i koniec!—odrzekł Piłat.
23 Te dongah Jesuh a tai uh vaengah rhalkap rhoek loh a himbai te a loh pah uh. Te phoeiah pali la a vaek uh tih rhalkap pakhat loh khat rhip a loh uh. Angki te khaw om dae angki te a so lamkah rhuih boeih a tah dongah mulh phaai uh.
Po ukrzyżowaniu Jezusa, żołnierze zabrali Jego ubrania i podzielili je na cztery części—dla każdego po jednej. Wzięli też tunikę, która była utkana w całości—bez szwów.
24 Te dongah amamih te, “He tah phen uh boel sih. Tedae u ham a om khaw hmulung bangla yo uh sih,” a ti uh. Te daengah ni cacim loh, “Ka himbai te amamih ham a phen uh tih, ka pueinak te hmulung a naan uh,” a ti te a soep eh. Rhalkap rhoek long khaw te te a saii uh tangloeng.
—Nie rozdzierajmy jej—mówili między sobą—ale rzućmy o nią losy. Zobaczymy, kto ją wygra. W ten sposób spełniło się proroctwo: „Rozdzielają między siebie moje ubrania i rzucają losy o moją tunikę”. Tak właśnie uczynili żołnierze.
25 Jesuh kah thinglam taengah a manu, a manu kah a mana, Klopa yuu Mary neh Magadala Mary te pai uh.
A obok krzyża Jezusa stały: Jego matka, Jego ciotka—Maria (żona Kleofasa) i Maria z Magdali.
26 Te vaengah Jesuh loh a manu neh a lungnah hnukbang a pai te a hmuh vaengah a manu te, “Huta na capa aih he,” a ti nah.
Gdy Jezus zobaczył matkę stojącą obok ucznia, który był Jego najbliższym przyjacielem, rzekł do niej: —To jest twój syn!
27 Te phoeiah hnukbang te, “Na nu te ne,” a ti nah. Te vaeng tue lamkah tah hnukbang pakhat loh a manu te amah taengla a khuen.
A do ucznia: —To jest twoja matka! I od tego momentu uczeń wziął ją do swojego domu.
28 Te phoeiah Jesuh loh boeih soep coeng tila a ming. Te daengah ni cacim khaw a soep eh.
Wiedząc, że Jego dzieło dobiegło już końca, Jezus—wypełniając zapowiedź Pisma—rzekł: —Jestem spragniony.
29 “Tui ka hal,” a ti vaengah amrhaeng dongah yuthui a bae la ana om. Caethum te yuthui neh mawk a sul phoeiah pumpiding neh a yen uh tih a ka ah a mop pa uh.
A stał tam dzban z kwaśnym winem. Nasączono nim więc gąbkę i na kiju podano Mu do ust.
30 Tedae yuthui te a doe vaengah Jesuh loh, “Ka khah coeng,” a ti. Te phoeiah a lu a thuk tih a a mal te pat.
Gdy Jezus skosztował, rzekł: —Wykonało się. Po tych słowach opuścił głowę i skonał.
31 Te vaengah Judah rhoek tah rhuengphongnah om coeng. Sabbath te khohnin tanglue la a om dongah Sabbath vaengah tah thinglam dongah rhok a naeh sak moenih. Te dongah Pilat taengah, “Amih rhoek kah kho te khaem vetih khuen ham a bih uh.
Ponieważ był to dzień poprzedzający szabat i wielkie święto, żydowscy przywódcy nie chcieli zostawić martwych ciał na krzyżach do następnego dnia. Poprosili więc Piłata, aby połamano skazańcom nogi, przyspieszając ich śmierć, i usunięto ciała.
32 Te dongah rhalkap rhoek loh a paan uh tih lamhma kah kho te a khaem pa uh. Te phoeiah a taengkah a tai hmaih pakhat kah te khaw a khaem pa uh.
Przyszli więc żołnierze i połamali nogi—najpierw jednemu skazańcowi ukrzyżowanemu z Jezusem, potem drugiemu.
33 Tedae Jesuh taengah a pha uh vaengah a duek tangtae la a hmuh uh dongah a kho te khaem pa uh pawh.
Gdy podeszli do Jezusa, zobaczyli, że już umarł. Nie łamali Mu więc nóg.
34 Tedae rhalkap pakhat loh cai neh a vae te a thun hatah thii neh tui pong ha thoeng.
Jeden z żołnierzy przebił jednak włócznią Jego bok, z którego wypłynęła krew i woda.
35 Te vaengkah aka hmuh loh, ‘A olphong tah oltak la om tih nangmih long khaw na tangnah uh ham a thui te amah tah thuem tila ming,’ tila a phong.
Wiemy, że tak było, ponieważ potwierdził to naoczny świadek, a jego opis jest zgodny z prawdą. On wie, że przekazuje prawdę, abyście i wy uwierzyli.
36 He he a om daengah ni cacim loh, “A rhuh tlawt mahpawh,” a ti te a soep eh.
Stało się tak, aby spełniły się słowa Pisma: „Kości Jego nie zostaną połamane”.
37 Te phoeiah cacim pakhat loh, “Anih a thun uh te a sawt uh ni,” tila koep a thui.
A także: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”.
38 Te phoeiah Arimathea lamkah Joseph loh Jesuh kah rhok khuen ham te Pilat te a dawt. Jesuh hnukbang la om dae Judah rhoek a rhihnah dongah a phah. Pilat loh a paek dongah a paan tih a rhok te a khuen.
Po tym wszystkim niejaki Józef z Arymatei poprosił Piłata o zgodę na zabranie ciała Jezusa. Józef był Jego uczniem, jednak ukrywał się przed przywódcami, ponieważ się ich bał.
39 Te phoeiah Nikodemu khaw ha pawk. Te long te hnuk vaengkah khoyin ah amah te a paan coeng. Anih long te myrrh neh thingul pound yakhat tluk a thoek te a khuen.
Przybył tam również Nikodem—ten, który kiedyś odwiedził Jezusa nocą i przyniósł z sobą około trzydziestu kilogramów mieszaniny mirry i aloesu.
40 Jesuh kah rhok te a loh rhoi phoeiah Judah rhoek kah khosing a om vanbangla up ham himbai te bo-ul neh a yol rhoi.
Zabrali więc ciało Jezusa i—zgodnie z żydowskim zwyczajem pogrzebowym—obwiązali je lnianymi płótnami oraz obsypali balsamem.
41 Te vaengah a tai nah hmuen te dum ah om. Dum khuiah hlan thai om tih a khuiah ukhaw up hlan.
Niedaleko miejsca ukrzyżowania, w ogrodzie, znajdował się nowy, nieużywany dotąd grobowiec.
42 Judah rhoek kah rhuengphongnah te tapkhoeh a om dongah a yoei kah aka om phuel ah Jesuh te a up rhoi.
Złożyli w nim więc ciało Jezusa, bo spieszyli się, aby zdążyć przed nastaniem szabatu.
