Joba 41
1 Leviathan te vaih neh na doek tih rhui neh a lai na yueh pah thai a?
Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
2 A hnarhong ah canghlong na hen thai tih mutlo hling neh a kam na toeh a?
Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
3 Nang ham tah huithuinah loh puh vetih nang taengah a mongkawt la cal mai aya?
Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
4 Nang taengah paipi a saii vetih anih te kumhal kah sal la na loh aya?
Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
5 Anih te vaa bangla na luem puei vetih anih te na hula hamla na khih pa aya?
Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
6 Anih ham te thimpom rhoek tael uh thae vetih Kanaan laklo ah a paekboe uh aya?
Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
7 A vin dongah palaphae neh, a lu dongah nga khohcung neh na bae sak thai a?
Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
8 Anih soah na kut tloeng lamtah poek laeh. Caemtloeknah khaw na koei voel mahpawh.
Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
9 A ngaiuepnah khaw a laithae ni te. A mueimae mah a hut tang aya?
Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
10 Anih a haeng ham khaw a muen aih bal moenih. Te dongah ka mikhmuh ah aka pai thai te unim?
Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
11 Kai n'doe bangla unim ka thuung eh? Vaan hmui kah boeih te kamah kah ni.
Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
12 Amah ham bueng pawt tih a olsai neh thayung thamal ol khaw, a phu dongkah a sakthen khaw ka phah ni.
Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
13 A pueinak te a hmai la ulong poelyoe pah. Kamrhui rhaepnit neh anih te ulong a paan?
Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
14 A maelhmai kah thohkhaih te ulong a ong eh? A no khaw mueirhih la pin om.
Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
15 A lip photling a hoemnah khaw kutbuen neh a caek la a khaih.
Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
16 Khat te khat taengla tawn uh tih a laklo ah yilh khaw hue pawh.
Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
17 Hlang he a manuca taengah balak tih a tuuk uh daengah ni a pam uh pawh.
Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
18 A ikthi loh vangnah a thangthen tih a mik khaw mincang khosaeng banghui ni.
Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
19 A ka lamkah hmaithoi thoeng tih hmai hli coe.
Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
20 A hnarhong lamkah hmaikhu khaw voh neh canghlong a yawn bangla thoeng.
Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
21 A hinglu loh hmai-alh a tak sak tih a ka lamloh hmaihluei thoeng.
Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
22 A rhawn ah a sarhi naeh tih a mikhmuh ah rhihnah loh malawk.
I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
23 A saa laep te a pum dongah malh kap tih khok pawh.
Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
24 A lungbuei te lungto bangla ning tih a dangkah phaklung bangla ning.
Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
25 A boeimang vaengah tah tholh pocinah khui lamloh Pathen taengah bakuep uh.
Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
26 Anih aka kae cunghang neh caai khaw, lungsong neh caempho khaw a thoh moenih.
Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
27 Thi te cangkong bangla, rhohum khaw keet thing bangla a poek.
Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
28 Liva capa loh anih a yong sak moenih. Payai lungto pataeng anih taengah tah divawt la poeh.
Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
29 Caemboh te divawt bangla a poek tih soe kah hinghuennah te a nueih thil.
og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
30 A hmui ah paikaek paihat la om dae tangnong soah sui a hnil.
Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
31 A laedil te am bangla a tlawk sak tih tuitunli te anhoi bangla a khueh.
Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
32 A hnukah a hawn a phi sak tih tuidung khaw sampok bangla a poek.
Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
33 Paepnah om kolla a saii dongah laipi dongah anih aka tluk a om moenih.
Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
34 Aka sang boeih te a hmuh. Amah tah hlang oek koca boeih sokah manghai ni,” a ti nah.
Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»
